Vandaag hebben we voor jullie een interview met Gaby Rasters, o.a. bekend van de serie Follow, Like en Share. Naast deze triologie heeft ze ook een thriller (Muurbloem) op haar naam staan en kwam ze begin dit jaar met het prachtig emotionele boek over de aanslag op Brussel: Nooit meer bang. Wij waren benieuwd naar deze duizendpoot op schrijfgebied en besloten haar wat vragen te stellen. 

- Door Mandy en Renate -

Over Gaby Rasters:
Gaby Rasters is auteur en moeder van drie kinderen. Ze is dol op social media, nieuwe manieren van samenwerken en het stimuleren van innovatie. Dit is terug te zien in haar Follow-trilogie, waarvan de personages te volgen zijn op social media.

Hoe zou je jezelf in 5 woorden omschrijven?
Lef, lief, naïef, doorzetter, emotioneel

Wat betekent feelgood voor jou?
Alles. Ja, weet je waarom? Op het nieuws horen we de vreselijkste dingen. Nu in mijn nieuwe baan als manager veiligheid hoor ik nog meer dingen waarvan mijn maag zich omdraait. Facebook staat vol met filmpjes en berichten die ik liever niet zie of hoor. Maar in feelgood boeken komt alles gewoon goed! Ja, je mag erbij huilen en het mag je raken, maar dat zijn emoties die mooi en puur zijn. Dat is voor mij feelgood: lach en een traan en helemaal opgaan in die heerlijke (romantische) emoties.

Door welke schrijvers/ schrijfster ben je geinspireerd om te gaan schrijven?
In eerste instantie door Nicholas Sparks. Ik zwijmel weg bij zijn boeken en de verfilmingen ervan. Maar wanneer ik verder terug ga dan kom ik uit bij het boek Het Onzichtbare Licht van Evert Hartman, dat boek vond en vind ik echt prachtig. Nu ik hier zo over nadenk is het zo dat mijn volgende boek Julia & Julia misschien wel daaruit voortkomt. Misschien wil je weten wat mij in het dagelijkse leven inspireert? Dat zijn niet zozeer andere auteurs, maar meer de gesprekken die ik met mensen heb. Binnenkort verschijnt op Hebban een zomerverhaal van me, nou dat verhaal heb ik te danken aan de kattentrimster van een van mijn poezen. Er zit nu ook weer een ander boek in mijn hoofd en dat komt voort uit het feit dat ik nu train bij een personal coach. Plop, weer een verhaal te pakken

Op welk boek ben je het meest trots?
Wahaaaa, dat is een onmogelijke vraag. Al mijn boeken kennen een voor mij persoonlijk verhaal. Alle boeken zijn op bijzondere manieren tot stand gekomen. Follow, Like en Share schreef ik tijdens een moeilijke periode in mijn leven, Muurbloem schreef ik in een maand, Nooit meer Bang bracht me heel dichtbij mezelf, ik leerde Karen kennen en kreeg een geweldig mooie band met mijn buren (ik schreef de tekst voor het lied Nooit meer Bang, mijn buurman de muziek en mijn buurvrouw zong het lied). Julia & Julia wat nog uit gaat komen is bijzonder voor me omdat ik daar afwijk van het feelgood genre en het bovennatuurlijke even voorbij laat komen, maar de emoties van alle andere boeken zitten daar ook in verwerkt. Nee, dus ik kan niet kiezen. Jullie wel?

Je hebt ook een thriller geschreven, welk genre vind je het leukst om te schrijven en in welk genre zou je ooit nog een boek willen schrijven?
Ik vind het fijn om af te wisselen tussen thrillers en feelgood. Mijn thrillers zijn eigenlijk gewoon spannende feelgoods, want elk boek wat ik schrijf moet wel gewoon goed aflopen. Dus het zijn thrillers met een traan en liefde. Bij deze genres zal ik het ook houden, want daar voel ik mij het meeste thuis. De thrillers schrijf ik overigens met iets meer afschuw, ze raken me en maken me soms ook bang. Ik vind het boeiend om in het hoofd te kruipen van iemand die “niet zo aardig is”, maar tegelijkertijd maakt het me angstig.

Over Nooit meer bang

Hoe moeilijk was het voor jou om dit verhaal op te schrijven? Het ligt bij veel mensen nog vers in het geheugen en lijkt me moeilijk om zo'n heftige gebeurtenis te beschrijven.
Het viel niet mee om de aanslag te beschrijven en ik heb er ook wat tranen bij gelaten. Op de dag van de aanslag was ik zelf een paar honderd meter van de plek vandaan waar het metrostation werd getroffen. Ik was bang door alles wat er om me heen gebeurde, maar ik was geen enkel moment zelf in gevaar. De gebeurtenis heeft me aan het denken gezet, de wereld van oorlog en aanslagen was opeens niet meer iets wat alleen op het journaal te volgen is en daardoor met 1 druk op de knop ook weer uit te zetten is. Dit was de harde realiteit. Ik ben gaan zoeken in de verhalen van slachtoffers van deze aanslag en daar werd ik enorm door gegrepen. Ik heb mijn uiterste best gedaan om geen sensatie boek te schrijven en ik hoop dat dit gelukt is. Een boek vol hoop. Ik ben in contact gekomen met een van de slachtoffers van de aanslag en het feit dat ze het nawoord heeft geschreven in mijn boek heeft mij in mijn hart geraakt. Ik heb intens veel bewondering voor deze vrouw Karen Northshield. Zij staat misschien (achteraf) wel symbool voor de Louise in mijn boek.

Op welk vrouwelijk personage lijk je zelf het meest? Maud of Louise?
Oei, op wie ik zelf het meeste lijk? Dat is heel moeilijk te zeggen want ik stop in al mijn personages stukjes van mezelf (en van mijn vriendinnen). Louise doet soms gekke dingen en heeft gekke gedachten (bijgeloof ook), die heb ik ook wel. Ze is ook enorm romantisch en houdt net als ik van de zanger Chris de Burgh. Maud is nieuwsgierig en die eigenschap bezit ik ook. Ze is trouw aan haar vriendin Louise en dat hoop ik ook aan mijn vriendinnen te zijn. En nee, ik kan niet zeggen wie van die twee meiden ik het meeste mag, ik heb ze beiden wel in mijn hart gesloten.

En verder...

Wil je nog iets leuks aan onze feelgood lezers vertellen?
Jazeker! Ik ben jullie zo ontzettend dankbaar.  Niks is mooier dan lieve berichtjes van lezeressen over dat ze hebben genoten van mijn boeken. Dat geeft me vleugels en energie. En het laat me zien dat mensen gewoon van het leven houden en er voor willen gaan.

En verder, een leuk nieuwtje: ik ben met een super feelgood bezig en die zal in het voorjaar uitkomen. Een van de dames achter Mustread or Not spreek ik vaker en zij is zo lief en daarom heb ik besloten een van de personages naar haar te vernoemen. Leuk detail: het boek speelt zich voor een groot deel af in Lissabon en ik heb besloten om mijn laatste hoofdstuk ook daar ter plekke te gaan schrijven!

En in een volgende feelgood zal ook een naam verschijnen van een blogster waarmee ik leuk contact heb.  Ik kan daar echt van genieten om op die manier een lezer te bedanken!

Verder ben ik blij want ik zag dat mijn boek Nooit meer Bang in de top 20 van de meeste gelezen feelgoods staat. En ja, dan doe ik dus letterlijk en figuurlijk een dansje van plezier!

Welk boek raad je onze volgers aan?
Voor deze zomer: Nooit meer Bang! En het boek van mijn collega en vriendin Kyra Rutgers: Buitenspel gezet! (Waarom? Omdat ze goed schrijft en een geweldige drive heeft)

Voor nog meer Gaby Rasters; morgen komt de buddy van Mandy en Renate online die samen het boek Nooit meer bang lazen.
Ook nog een leuk berichtje, Nooit meer bang staat nu op plek 2 van de populaire feelgood boeken van nu!!!