We genieten massaal van een lange, lome zomer en daar horen natuurlijk van die fijne feelgoods bij waarmee je even lekker kunt ontspannen en je in een andere wereld kunt wanen. Speciaal voor onze pagina schreef een aantal feelgood auteurs een zomerverhaal.

Vandaag is het de beurt aan Jaimie Pisonier. We legden haar vijf vragen voor om haar (nog) beter te leren kennen.

Wie is Jaimie in 3 woorden?

Moeder, schrijfster, mezelf

Wat is je favoriete schrijfplek?

Ik heb niet echt een favoriete plek, maar het valt mij wel op dat ik veel aan het werkblad in onze keuken zit en daar tot rust kom.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Uit mijn chaotisch hoofd. Het komt gewoon in mij op en dan wil ik daar iets mee doen.

Wanneer is een boek voor jou geslaagd?

Wanneer de auteur de lezer dezelfde emoties kan laten voelen tijdens de reis doorheen het verhaal van zijn/haar personages, dan is het boek geslaagd. 

Welke vraag zou je heel graag willen beantwoorden, maar is je nog nooit gesteld?

Sorry, echt geen idee. Maar als jullie er eentje hebben, stel ze gerust.

Makkie

Door Jaimie Pisonier

Stefan bekeek Linda, zijn vrouw en de moeder van hun drie kinderen, en kon niet ontkennen dat er bezorgdheid op haar mooie gezicht stond af te lezen. Hij streelde zachtjes over haar bovenarmen en duwde haar, met een lichte tegendwang van haar kant, richting de voordeur.

‘Schat, ga nu maar gewoon mee en geniet van je dagje shoppen. Je klaagt al zolang over dat tekort aan kleren in je kast en dat je het beu bent om al jaren het gevoel te hebben dat je precies niks anders draagt dan alleen maar die positiekledij.‘

‘Ik weet het, Stefan, maar gaat het je wel lukken? Ik bedoel, als uithuiswerkende papa ben jij nooit zo lang alleen met je kinderen. Het zijn kleine boefjes hoor, die zonen van je.’

Zijn vrouw was toch echt de grappigste thuis. Wat kon er nu zo moeilijk zijn om drie kinderen onder de zes jaar een paar uur bezig te houden?

‘Lieverd, ik heb op dit ogenblik meer last met jou dan met onze kinderen. Ga. Over de kinderen moet jij je nu eens geen zorgen maken, want zo moeilijk kunnen ze niet zijn. Jij bent gewoon een beetje moe.’

Waarom wierp Linda hem nu zo’n kwade blik toe, dan wil je je vrouw eens helpen en dan krijg je dit. Jonnas, van tweeënhalf jaar, wilde niet bij hem blijven en klemde zich vast aan Linda’s rok. Zijn hulp werd door haar afgewezen en ze ontfermde zich alleen over hun middelste kind. O, dus voor de zoon kon er nog een glimlach, lieve woordjes en een zoentje af. Misschien was het verstandig dat hij zijn vrouw een lief lachje toewierp en zachtjes de deur achter haar sloot zonder dat ze verdere woorden konden uitwisselen, die waarschijnlijk toch allemaal verkeerd in haar gehoorkanaal zouden binnensijpelen. Hij veegde de tranen af van het gezicht van zijn zoontje.

Lees hier het zomerverhaal van Jaimie Pisonier

Op maandag 16 juli hebben we weer een nieuw zomerverhaal voor je. Dan is het de beurt aan Lily Frank.