Jeske Meinema schrijft ...
We genieten massaal van een lange, lome zomer, en vandaag eindelijk van lang verwachte regen, en daar horen natuurlijk van die fijne feelgoods bij waarmee je even lekker kunt ontspannen en je in een andere wereld kunt wanen. Speciaal voor onze pagina schreef een aantal feelgood auteurs een zomerverhaal.
Vandaag is het de beurt aan Jeske Meinema. We legden haar vijf vragen voor om haar (nog) beter te leren kennen.
Wie is Jeske in 3 woorden?
Schrijfster (grote verrassing!), fotografe en suikertante.
Wat is je favoriete schrijfplek?
De studeerkamer (lekker rustig), of bij warm weer aan de keukentafel met de deuren open.
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Familie. Dus. Mochten jullie jezelf herkennen, het zou zomaar kunnen kloppen. Nu zijn jullie gewaarschuwd ;-)
Wanneer is een boek voor jou geslaagd?
Als ik héél even vergeet dat ik ook nog andere dingen moet doen. (Shit, staat die afwas er nu nóg?).
Welke vraag zou je heel graag willen beantwoorden, maar is je nog nooit gesteld?
Zou je nog steeds graag het beroep uit willen oefenen dat je als kleuter wilde worden?
Ja, duh. Wie wil nu geen dolfijnentrainster zijn?
Jetlag
Door Jeske Meinema
Ze is weg.
Boos, koppig en gekrenkt; drie eigenschappen weerhielden mij afscheid te nemen van mijn zusje. Ik zie haar nog zó voor me. Wipneusje, lange blonde haren en nog wat babyvet op haar bolle toet - ze was pas vierenhalf toen onze ouders omkwamen bij een auto-ongeluk.
Ik zak onderuit op een bankje bij de vertrekhallen. Iemand ploft naast me neer en slaakt een geërgerde zucht. Hij kijkt me gepikeerd aan - sorry, ik zat hier al, ik maak echt geen plaats voor jou. Ik herken hem wel. Hij rende voor me naar de gate, verloor zijn ticket en kwam daardoor te laat. Blijkbaar hebben meer mensen een slechte dag. Ik bestudeer net zijn rommelige outfit als een joelende menigte mij afleidt. De camera-crew zegt genoeg: ‘Dagelijks Dag’; het programma van tv-personalities Daimen en Delia. Een mislukte combi van ‘Hello, Goodbye’ en ‘All You Need Is Love’.
De presentatoren ontfutselen je gevoelige informatie zodat heel Nederland meegeniet hoe jij driedubbel vreemdgaat; fraudeert met examens en, oh ja, een derde tepel hebt. Vanuit mijn ooghoek observeer ik de man naast me. Donkere krullen hangen voor zijn ogen; onwetend dat ik hem bespioneer. Dacht ik.
‘Slechte dag?’ vraagt hij.
‘Nogal,’ mompel ik. ‘Jij?’
‘Insgelijks,’ beaamt hij.
‘Say no more. Jullie treurige gezichten spreken boekdelen,’ mengt een bekende stem zich in ons haperende gesprek. Als ik op kijk, staar ik in Delia’s gezicht met haar donkerblonde, getoupeerde haar en haar kleding vol lovertjes.
‘Vertel,’ dringt Daimen aan.
‘Eh,’ stamel ik.
‘Hoe heet je?’ vraagt Delia.
‘'Loïs,’ aarzel ik.
‘Ge-wel-dig. En wat doe je hier Loïs? Afscheid nemen van een geliefde?’
‘Daar ben ik niet zo goed in,’ antwoord ik naar waarheid. De man naast me schuift opzij. Daimen doorziet zijn vluchtplan en reageert ad-rem: ‘Waar dacht jij heen te gaan?’
‘Weg,’ antwoordt hij bot.
‘We willen het afscheid wel filmen,’ zegt Delia en seint haar cameracrew.
‘Wij nemen geen afscheid,’ zeg ik verbaasd.
‘“Afscheid nemen bestaat niet,” wat romantisch,’ zwijmelt Delia. Ik kijk niet-begrijpend naar mijn buurman die niet aan een hysterische tv-show wil meewerken. Hij schraapt ongemakkelijk zijn keel: ‘Wij zijn geen stelletje.’
‘Maar jullie zaten zo gezellig op het bankje,’ pruttelt Daimen.
‘We kennen elkaar niet,’ beaam ik.
Lees hier het zomerverhaal van Jeske Meinema
Op maandag 30 juli hebben we weer een nieuw zomerverhaal voor je. Dan is het de beurt aan onze eigen Nathalie Koenekoop.
Heb je een zomerverhaal gemist? Hier vind je een overzicht van alle zomerverhalen terug.