Karin van Delft schrijft ...
De temperaturen zijn na een paar frisse regenbuien wat gezakt, maar het genieten van de lange, lome zomer is nog lang niet voorbij. En natuurlijk blijven we dat doen met heerlijke feelgoods waarmee je even lekker kunt ontspannen en je in een andere wereld kunt wanen. Speciaal voor onze pagina schreef een aantal feelgood auteurs een zomerverhaal. Maar ook vrienden van de Feelgood Club met schrijverstalent deden enthousiast mee.
Vandaag is het de beurt aan Karin van Delft. We legden haar vijf vragen voor om haar beter te leren kennen.
Wie is Karin in 3 woorden?
Leesgek, natuurliefhebber en creabea.
Wat is je favoriete schrijfplek?
Hoewel ik meestal thuis schrijf, is mijn favoriete plek op het water. In alle rust ergens voor anker op de plas heb ik de meeste inspiratie.
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Wanneer is een boek voor jou geslaagd?
Een boek is voor mij geslaagd als ik plezier heb gehad aan het schrijven en er alles in kwijt kon wat ik wilde. Ook als dat betekent dat niemand anders het wil lezen.
Welke vraag zou je heel graag willen beantwoorden, maar is je nog nooit gesteld?
Ik was een jaar of negen toen ik op de camping een meisje ontmoette die net zo gek van paarden was als ik. We brachten hele dagen door op de schommels, waar we een paardenverhaal in elkaar draaiden. Dat vond ik zo leuk dat ik zelf ook ben gaan fantaseren over een paardenverhaal en dat ben ik op gaan schrijven. Het verhaal leek helemaal nergens op maar mijn plezier in het schrijven was ontdekt. Na die tijd ben ik korte verhalen gaan schrijven en twee daarvan heb ik samengevoegd en uitgewerkt tot een boek dat ik naar een uitgever heb gestuurd. Ik kreeg hem terug met heel erg veel verbeterpunten maar dat deed niks af aan de lol. Het verhaal dat ik nu heb ingestuurd is een uitgewerkt stukje van dat boek. Nu schrijf ik voornamelijk blogjes en korte verhalen, maar ik ben ook bezig met een YA fantasy.
Zomervakantie zonder Daniël
Door Karin van Delft
Met mijn gitaar op mijn buik lag ik onder mijn favoriete boom in de wei. Het was schitterend weer en boven mijn hoofd zong een spotvogel. De zomervakantie was net begonnen dus je zou verwachten dat ik vrolijk was. Maar het wijsje dat ik tokkelde klonk melancholiek. Het was geen bestaande melodie, ik speelde wat ik voelde. Daniël had net opgebeld. Hij zou deze week thuiskomen van de universiteit maar hij moest nog wat dingen regelen voor zijn stam. Dat zou nog zeker twee weken gaan duren. Twee hele lange weken voor ik mijn vriendje weer zou zien.
Ik werd uit mijn overpeinzingen gehaald door een schaduw die over me heen viel, gevolgd door gekriebel op mijn gezicht. Met een waterige glimlach deed ik mijn ogen open. Een bont paard stond aan mijn gezicht te snuffelen. Goeie ouwe Puzzle. Hij leek het altijd te voelen als ik verdrietig was. Zijn neus gleed naar mijn hals en nog wat verder omlaag. Met zijn lippen duwde hij tegen een snaar. Toen die met een zachte “ploink” terugsprong, tilde hij verbaast zijn hoofd op.
“Linda!” klonk de stem van Anna vanaf het huis.
“Ik ben hier!” riep ik terug. Mijn nichtje kwam aangehuppeld. Ze woonde in Nederland en was de vorige dag aangekomen. Anna zou hier de hele vakantie blijven. Ze werd ingehaald door een blij geblaf. De grote witte herder kwam de wei in gerent en verdrong zich naast het paard.
“Hoi Finlay”, begroette ik mijn hond terwijl ik hem een aai over zijn kop gaf. Ik krabbelde overeind om mijn gitaar naar de schuur te brengen. “Zin in een ritje?” vroeg ik aan mijn nichtje.
Die knikte enthousiast. “Altijd! Het is hier zo ontzettend mooi.”
Lees hier het zomerverhaal van Karin van Delft
Op zaterdag 9 augustus hebben we weer een nieuw zomerverhaal voor je. Dan is het de beurt aan Francisca den Otter (vriend van de Feelgood Club).
Heb je een zomerverhaal gemist? Hier vind je een overzicht van alle zomerverhalen terug.
