Wat gaat de tijd snel; het leek bijna gisteren dat ik een tip gaf, maar ik ben gewoon alweer aan de beurt. De afgelopen tijd las ik aardig wat boeken. Niet allemaal feelgood, veel ervan was zelfs niet feelgood, maar het feelgood boek dat ik wel las, paste exact bij mijn huidige situatie. Ik tip vandaag Zwarte koffie, macchiato en takkenthee van Jacodine van de Velde.

- Door Diana -

Over Zwarte koffie, macchiato en takkenthee

Sara heeft een prima leven met haar man Stef en twee dochtertjes Jenna en Liv. Sinds kort heeft ze ook nog eens een leuk baantje in de Bagels & Beans van haar beste vriendin Marit. Kortom, het leven lacht haar toe. Maar toch bekruipt haar soms een onbestemd gevoel. Steeds vaker maakt Stef opmerkingen waardoor ze zich onzeker gaat voelen. Ze probeert hem zoveel mogelijk tegemoet te komen, tot haar duidelijk wordt dat zij de enige is die bereid is te vechten voor hun huwelijk.

Sara belandt in een rollercoaster aan emoties. Haar wereld staat volledig op z’n kop… net als haar woonkamer, wanneer op een ochtend blijkt dat Sinterklaas niet alleen voor haar dochters is langs geweest en ze op een wel heel ludieke manier op een blinddate wordt gevraagd. Is dit het werk van Stef? Of van die sexy Macchiato-man die duidelijk een oogje op haar heeft?

Mijn mening

Ik heb altijd keuzestress, te veel boeken die roepen en te weinig tijd. Daarom lees ik op mijn reader altijd het eerste en het laatste boek in de lijst. Zo kwam dit boek naar voren. Ik ben iemand die start met lezen zonder de flaptekst te lezen, het boek is immers niet voor niets in mijn lijst gekomen, daarom had ik in eerste instantie ook niet door dat dit verhaal ontzettend herkenbaar zou zijn voor de periode waar ik nu in zit. Ik kon me daarom ook enorm goed inleven in Sarah, het verdriet van haar kindjes, de onduidelijkheid, hun opstandigheid naar papa toe, maar ook de woede van Sarah om wat haar man haar aan had gedaan. Het verhaal krijgt een mooie wending, en dat was juist voor mij fijn. Even ben ik het vertrouwen in de man verloren, maar dit soort verhalen is hartverwarmend en laat me inzien dat het vast ooit ook voor mij wel weer goed komt. En zo niet, dan kan ik mijn hartje altijd nog opwarmen met verhalen zoals deze. En dat is een groot compliment. Ik kijk er dan ook naar uit om snel het tweede deel te lezen.

Heb jij Zwarte koffie, macchiato en takkenthee gelezen? Wat vond je ervan?