Het is weer zondag en dat betekent tijd voor een nieuwe tip. De laatste tijd is dat voor mij best wel een zoektocht, omdat ik op de een of andere manier minder lees dan normaal. Nu moet ik zeggen dat ik in een fantastisch boek bezig ben, maar binnenkort komt daar al een artikel van op onze spot en mijn doel is eigenlijk om zoveel mogelijk boeken in het zonnetje te zetten, dus ik wilde iets anders tippen dan dat boek dat ik al aan het lezen ben. En ineens kwam hij voorbij… mijn tip.

- door Mandy -

Toen ik mijn e-mails aan het lezen was, kwam er ook een e-mail voorbij van Hebban met de laatste updates en nieuw uitgekomen boeken. Ik laat me met dat soort (soms lange) lijsten eigenlijk altijd inspireren door de kaften. Want er komen soms zoveel boeken tegelijk uit en eerlijk is eerlijk, ze trekken lang niet altijd allemaal mijn aandacht. Maar bij deze was het anders. De titel vond ik al uitnodigend, maar die kaft… die zag er zo mooi uit! Ik kreeg er helemaal sprookjes-ideeën bij. Ik hou jullie niet langer in spanning. Het gaat om het boek Het walvistheater.

Op de voorkant prijkt een grote walvis, omgeven met veel goud. Dit is zo’n boek dat ik in mijn kast wil hebben staan. Het is een feelgood en de samenvatting doet me meteen denken aan een ander boek dat ik écht heel goed vond, namelijk Hotel Lonely Hearts. Sprookjesachtig, poëtisch, opgroeien in een moeilijke tijd, theater, hoop.

Over Het walvistheater

Drie kinderen groeien op in het Engeland van het interbellum, niet wetend welke grote veranderingen de komende eeuw zal brengen. 

In de interbellumjaren groeien de drie Seagrave-kinderen – Cristabel, Florence en Digby – op aan de kust van Dorset. Verwaarloosd door hun ouders en geïsoleerd van de buitenwereld vertrouwen de drie vooral op elkaar en op hun gezamenlijke avonturen. Als er op het nabijgelegen strand een walvis aanspoelt, vormt dit voor de kinderen een spannend spel. Uit de botten van deze walvis bouwen de drie een theater waarin ze al hun fantasieën kunnen uitleven. Dit theater zal hun de rest van hun leven bijblijven als een baken van hoop en herinnering aan hun zorgeloze kindertijd.

Ik denk dat mijn tip niet alledaags is, omdat het geen typisch feelgood-boek is, met andere woorden geen romantisch verhaal. En daarmee neem ik misschien een gok, maar ik ben wel heel benieuwd wie ik heb weten te overtuigen en wie het boek op zijn lijst gaat zetten. Laat je hieronder weten of je dit boek zou willen lezen?