We naderen het einde van het jaar, nog twee weekenden en dan zit het jaar er op. Dat betekent dat dit de op een na laatste zondag is voor een mooie tip. Vandaag een tip van Mandy, die er dit keer niet zo lang over na hoefde te denken, omdat het een boek is dat ze nog niet zo lang geleden dicht sloeg en waarbij ze meteen dacht: dit zou wel eens een goede tip kunnen zijn! 

- door Mandy -

Het einde van het jaar is dus in zicht. Het aantal boeken dat ik mezelf voor had genomen te lezen, heb ik gelukkig een tijdje terug al gehaald en dus lees ik wat meer op mijn gemak. Ik pak op waar ik zin in heb en vooral wanneer ik er zin in heb (eigenlijk doe ik dat stiekem het hele jaar hoor). Iets wat resulteerde in al een week geen boek te hebben gelezen en voornamelijk series kijken. Maar voordat ik verzandde in dat bingewatchen, las ik toevallig een goed boek uit. Geen kerstboek, maar wel een met een mooie kerstgedachte. Over het leven (en de dood) vieren, familie, vriendschappen, verlies en hoop... Ik vind dat ie helemaal past bij deze tijd van het jaar. 

Mijn tip van deze week is... Vallen en opstaan van Sarah Turner

Beth houdt nooit lang iets vol. Ze heeft meer baantjes en relaties versleten dan ze durft te tellen en ze slaapt nog altijd in haar oude kamertje, bij haar ouders dus. Ze heeft het echt wel geprobeerd, maar behalve haar vaste pubavond op vrijdag wil het gewoon niet lukken met die vastigheid. Dan, op een doodgewone ochtend, verandert alles. Een onvoorstelbare tragedie zet Beths leven op zijn kop wanneer zij totaal onverwacht de kinderen van haar zus onder haar hoede krijgt: tiener Polly en peuter Ted. Zo begint een nieuw bestaan met verhaaltjes voor het slapengaan, ouderavonden en olifantenknuffels. Maar zonder ooit eerder voor iemand verantwoordelijk te zijn geweest, vraagt Beth zich af: wat als ik deze taak niet aankan? Met hulp van haar beste vriend Jory en haar aandoenlijke, eenzame buurman Albert ontdekt Beth dat ze deze keer zal slagen, ook al is het met keihard vallen en opstaan.

Mijn mening

Feelgood met een rauw randje, ik hou ervan. Dus toen ik de samenvatting van dit boek las, had ik al een vermoeden dat dit precies het boek is waar ik van houd. Niets is minder waar. Beth is een vrouw van 31 en heeft haar leven niet echt op de rit. Ze woont nog bij haar ouders en ze weet eigenlijk niet zo goed wat ze met haar leven wil. Ze moddert echt letterlijk maar wat aan. En dan gebeurt er iets wat een hele familie ontwricht en levens op zijn kop zet. Beth wordt gedwongen de verzorging en opvoeding van de kinderen van haar zus op zich te nemen. Een lastige taak zo blijkt, voor iemand die niet eens weet hoe ze voor zichzelf moet zorgen. En die kinderen hebben ook zeker geen makkelijke leeftijd. Ga er maar aan staan, een puber en een peuter! Polly is onuitstaanbaar, eigenlijk niet zo gek als je weet wat ze mee heeft gemaakt. Maar het is lastig communiceren met iemand die nergens voor openstaat en geen emoties laat zien. Ted is ongelooflijk schattig en grappig, maar ook lastig (lees driftbuiten) en goudeerljk. Precies zoals een peuter hoort te zijn, en ik weet het, want ik heb er zelf eentje rondlopen. Tussen het zorgen voor de kinderen door, heeft Beth te maken met een zeer kritische moeder die bij alles wat Beth doet commentaar heeft, ze heeft een baan die steeds meer verantwoordelijkheid eist en een beste vriend waarbij ze er nog altijd niet over uit is of dat nu vriendschap is of meer. 

Beth is een fijn personage om over te lezen. Ze is in ieder geval ontzettend menselijk en maakt fouten. Tijd om te rouwen of wennen aan haar nieuwe situatie is er niet bij. Ze laat daarmee zien dat ze beschikt over veerkracht en doorzettingsvermogen. En ze maakt ontzettend veel groei door. De situatie die deze familie meemaakt is verschrikkelijk, maar ze laten zien dat ze elkaar hebben en er voor elkaar zijn. Dat is heel verdrietig, maar tegelijkertijd hoopvol. 
Het verhaal is geloofwaardig neergezet en kent meerdere thema's die allemaal goed uitgewerkt zijn. Er is ruimte voor het opbouwen van nieuwe vriendschappen en een stukje romantiek. Maar vooral gaat het erom hoe je jezelf overeind houdt als je leven een wending neemt die je niet had voorzien. 

Hebben jullie je reading challenge al gehaald en kunnen jullie het ook rustig aan doen? Of moet je nog een leessprintje trekken?