Een van de nieuwe boeken van afgelopen periode trok direct mijn aandacht. Het was Zolderkind van Lola Jaye, een debuut over “Twee kinderen een eeuw van elkaar verwijderd maar verbonden door een geheim”, zoals de cover onthult. Ik leende het boek bij de bibliotheek en zoals wel vaker bleef het liggen tot het bijna retour moest.

Mijn leestip van de week is ... Zolderkind van Lola Jaye

Zo vervelend als je een boek van de bibliotheek in huis hebt en het is alweer gereserveerd door een volgende lezer. Beetje gek om te zeggen, want ik zelf reserveer ook boeken en hoop ze dan snel binnen te krijgen, maar het legt een bepaalde druk op het lezen. Het gebeurt dan ook dat er boeken ongelezen terug gaan, omdat het even niet uitkomt.

Zolderkind lag me aan te kijken en ik had nog een week. Gelukkig gingen een paar andere boeken uit en kon ik deze oppakken. Ik had een feelgood verhaal verwacht met een portie drama over zielige kinderen die op een zolder worden opgesloten, maar wat ik kreeg was anders en kwam ver boven die verwachting uit.

Het boek begint met een korte proloog, maar daarna verspringt tijd en plaats naar Belgisch Congo, begin twintigste eeuw. Het is de tijd van koning Leopold en er werd toen nogal grof huisgehouden onder de bevolking door de overheersers. Het verhaal speelt in een klein dorpje waar we kennis maken met Dikembe en zijn broers en ouders. Hij wordt beschermd opgevoed en is daardoor onwetend over het leven buiten zijn dorp, tot het noodlot toeslaat en zijn vader wordt vermoord. Zijn moeder neemt een beslissing om hem te ‘redden’ en laat hem meegaan met een Engelse ontdekkingsreiziger die Dikembe mee naar Engeland neemt als zijn gezelschapsjongen. Je verwacht hier drama, maar het zit anders in elkaar en dat verrast.

Tegelijk loopt er een tweede verhaallijn van de jonge vrouw Lowra. Ze heeft een slechte jeugd gehad en daar kom je als lezer gedurende het boek achter. Nog altijd heeft ze te kampen met gevolgen van die tijd. Als zij op een dag bij een tentoonstelling foto’s ziet van een Engelse ontdekkingsreiziger met een kleine zwarte jongen, is haar nieuwsgierigheid gewekt en gaat ze op zoek naar zijn verleden en ontdekt daarbij veel over zichzelf. Ze krijgt hulp bij haar zoektocht van de historicus Monty.

Het is geen echte feelgood. Er zit veel leed en geschiedenis in het verhaal. Discriminatie en kindermishandeling zijn de grootste thema’s en toch overheerst dat niet. Als lezer kruip je in het hoofd van Dikembe. Je maakt mee hoe hij leefde in Congo, hoe hij zijn reis beleefde en hoe hij moest wennen aan het leven in Engeland, met het idee binnen een paar maanden terug te kunnen keren naar Afrika.
Maar ook het leven van Lowra wordt stukje bij beetje uitgeplozen in verschillende tijdsperioden, waardoor je een goed beeld krijgt van haar gedachten, gevoelens en haar leven.

Het boek springt dus nogal veel heen en weer in tijd en personages, maar dat levert nergens problemen op. Het zijn meeslepende verhaallijnen en die trekken je in het verhaal van begin tot einde. Je wilt weten hoe het Dikembe is vergaan in zijn tijd in het het grote huis en erna. En je wilt weten hoe het zit met Lowra en de connectie met datzelfde huis. De beide verhalen komen op een prachtige manier samen.

Het was geen probleem om het boek binnen de tijd die ik had uit te lezen. Andere boeken bleven liggen en deze pakte ik steeds opnieuw op. Een indrukwekkende roman waarin waargebeurde geschiedenis is ingepast in een fictief verhaal. Het nawoord benadrukt dat nogmaals. Ongelofelijk dat jonge Afrikaanse kinderen werden ‘geroofd’ van hun families en naar Europa werden gebracht als een soort attractie. De geschiedenis is hard. 

Zolderkind is een aanrader, een bijzonder debuut. Fictie gemengd met feiten in een leesbaar en leerzaam verhaal. Goed geschreven, interessant en overall toch een feelgoodverhaal.