Lezers buddyread: Het verloren labyrint
Begin februari deed Marieke in Buddy gezocht een oproep om samen met een van ons of gewoon met elkaar een boek te lezen. Daar kwamen heel veel reactie op en er werden volop plannen en afspraken gemaakt om samen of met een groepje een boek te lezen. Cisca en Anja vonden elkaar al snel met Het verloren labyrint van Kate Mosse dat ze allebei nog in de kast hadden staan. Een klein probleempje: ze waren allebei even vergeten dat het een regelrechte thriller is waarin het feelgood gehalte ver te zoeken is. Maar niet getreurd. Tijdens de thriller tiendaagse besteden we bij Fabulous Feelgood gewoon ook even aandacht aan thrillers!
Over Het verloren labyrint
Twee tijden, twee vrouwen, één noodlot…
Kunnen ze beschermen wat hun lief is?
Juli 2005. Bij archeologische opgravingen aan de voet van de Pyreneeën ontdekt Alice Tanner twee eeuwenoude skeletten. Het zijn niet alleen de oude botten die haar een onprettig gevoel geven, de gehele tombe straalt een overweldigende, kwaadaardige sfeer uit. Als de politie zich met de vondst gaat bemoeien, besluit Alice om op eigen houtje naspeuringen te doen en stuit ze op zeer merkwaardige zaken...
Juli 1209. Aan de vooravond van de kruistocht die de Languedoc uit elkaar zal rijten, krijgt de zestienjarige Alaïs een mysterieus boek van haar vader. Hoewel Alaïs de vreemde woorden en symbolen niet begrijpt, beseft ze dat het haar lotsbestemming is om dit geheim tegen elke prijs, hoe hoog ook, te beschermen.
Het samen lezen
Cisca: Anja was al begonnen, maar gaf aan niet zo heel snel te lezen. Ik haakte dus snel aan en we verwachtten dat ik haar wel in zou halen. Anja had een lang weekend en uiteindelijk lukte het mij dus niet om haar in te halen, haha. Maar goed. We konden best aardig wat contacten.
Anja: Wat ontzettend leuk (maar ook leerzaam) om samen met een ander te lezen. We hadden het beiden nog nooit eerder gedaan, dus een leuke ontdekkingsreis. Ik bleek deze keer aardig snel te lezen (oeps). Cisca en ik hadden tussen door zo nu en dan contact.
Schrijfstijl van Kate Mosse
Cisca: Dit is voor mij ook het eerste boek dat ik lees van Kate Mosse. Ik moet bekennen dat ik even moeite had om in het verhaal te komen. De Franse woorden/taal die gebruikt wordt is daar wel een reden voor. Ik ben er niet goed in en het maakte het voor mij wel wat lastig. Wat verder in het boek verspringt de tijd sneller en leest het ook makkelijker weg. Kate Mosse schrijft zeer gedetailleerd waardoor je overal het gevoel hebt dat je er zelf bent. Gebeurtenissen volgen elkaar snel op waardoor je alleen maar door wilt lezen en meer wilt weten hoe het zit. Ik wil steeds meer weten wat de verbanden zijn tussen 1209 en 2005. Is het toeval dat de hoofdpersonages van 1209 en 2005 zo ongeveer dezelfde naam hebben Alaïs en Alice. Het boek blijft tot het eind spannend. Elke keer krijg je een klein stukje van de puzzel. Maar het echte plot komt pas helemaal op het laatst.
Anja: Dit is mijn eerste kennismaking met Kate Mosse. Het is altijd even wennen aan de schrijfstijl en de opbouw van het bij een nieuwe schrijfster. De gedeeltes van 2005 trokken me meer aan dan de stukken uit het verre verleden. Ze beschrijft sommige dingen gedetailleerd zodat je het makkelijk voor je kunt zien. Wat er in het verhaal gebeurt, is dat de stukken in het verleden gedeeltelijk overeen komen met de stukken in het heden. Wat Cisca ook al aangaf, de Franse taal er tussendoor maakt het soms lastig (vooral als je de betekenis niet weet).
De tijd
Cisca: Het boek speelt zich af in het jaar 1209 en het jaar 2005. De begrippen en woorden die wat lastig zijn spelen zich vooral af in 1209. Naar gelang je verder leest zie je langzaam verbanden ontstaan tussen de gebeurtenissen in 1209 en de opgravingen en gebeurtenissen in 2005. De stukken die zich afspelen in 2005 zijn wat beter te volgen voor mij. Of dit door minder gebruik van het Frans komt, of juist omdat het zich in onze tijd afspeelt en je te maken hebt met hele andere gebeurtenissen.
Conclusie
Cisca: Deze eerste buddyread was een leuk contact. En wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar. Het boek was pittig om in te komen. Ik kreeg er niet snel vat op. Het duurde ook best lang voor ik wat ging begrijpen van Het verloren labyrint. De dromen van Alice over Alaïs. De boeken. De graal. Al de verschillende personages in twee tijdperken. Het zorgt alles bij elkaar voor een spannend verhaal. Ik geef het boek 4 sterren.
Anja: De gedeeltes van 2005 trokken mij meer aan dan de stukken in het verleden. Soms riepen stukken meer vragen in me op dan dat ik aan antwoorden in het boek kon vinden (en sommige hebben me best lang bezig gehouden). Ik vond soms de verschillende personages lastig (het waren er ineens wel heel veel). Een hele puzzeltocht (waar je zeker van moet houden) om er achter te komen wat ze met elkaar te maken hebben (1209 en 2005). De eerste buddyread voor ons allebei en ik heb er gelijk veel van geleerd, zoals van tevoren misschien afspraken maken zodat je het kunt hebben over diverse hoofdstukken, tegelijk echt beginnen aan het boek. Dit is ook het eerste verslag wat we samen maken.
En we kunnen wel zeggen dat Cisca en Anja er een prima buddy van hebben gemaakt. Op naar de volgende, maar dan wel een feelgood!