We genieten massaal van een lange, lome zomer en daar horen natuurlijk van die fijne feelgoods bij waarmee je even lekker kunt ontspannen en je in een andere wereld kunt wanen. Speciaal voor onze pagina schreef een aantal feelgood auteurs een zomerverhaal.

Vandaag is het de beurt aan Lily Frank. We legden haar vijf vragen voor om haar (nog) beter te leren kennen.

Wie is Lily Frank in 3 woorden?

Dromerig, stoer en (een beetje) maf

Wat is je favoriete schrijfplek?

Ik schrijf het liefst in mijn bibliotheek/schrijfkamertje; lekker aan een bureau en omringd door boeken en rust.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Overal vandaan eigenlijk. Soms zijn het dingen uit mijn leven (ik heb bijvoorbeeld een relatie gehad met een brandweerman), soms zijn het dingen waarover ik heb gelezen of die ik op tv heb gehoord.

Wanneer is een boek voor jou geslaagd?

Een boek is voor mezelf echt geslaagd als ik het bij verschijning nog een keer lees in boekvorm/gepubliceerde vorm en dan denk: “ja, het leest lekker weg en zit leuk in elkaar.” Tijdens het schrijven zit je natuurlijk helemaal in het verhaal en dan ben je niet meer helemaal objectief. Maar na het inleveren duurt het vaak toch wel even voor er echt een boek ligt. Dan komt er weer wat meer afstand en lees je het daarna met andere ogen. Oh, en enthousiaste recensies en reacties zijn natuurlijk ook altijd fijn! Dat geeft toch een gevoel van: “yes, ze vinden het leuk!”

Welke vraag zou je heel graag willen beantwoorden, maar is je nog nooit gesteld?

Welk Lily-verhaal vond je het leukst om te schrijven?

Het project Liefde op Lowlands. Dat heeft me zoveel gebracht! De samenwerking met Roos Hart was heel bijzonder en leerzaam, ik heb de muzikant Mark Jansen (van één van mijn lievelingsbands; Epica) mijn verhaal mogen laten proeflezen en ik heb hem ontmoet en ik heb een jaar lang samengewerkt met de metalband The Fourth om een van de liedjes uit het boek op muziek te zetten. Al met al een heel bijzondere ervaring.

Vurige Passie - Een ontvlammend liefdesverhaal

Door Lily Frank

‘Wie is dat?’ vroeg ik zachtjes aan Yannick, terwijl ik zo nonchalant mogelijk een kop koffie voor mezelf inschonk. Zwart, want ik was nog niet helemaal wakker. En dan te bedenken dat mijn dienst nog moest beginnen!

‘Wie bedoel je?’ Zijn plagende stem klonk net iets te hard, waardoor een aantal van de collega’s opkeek die even verderop aan de ronde tafel zaten. Mijn wangen namen van schrik dezelfde kleur aan als de auto’s die in de remise wachtten op alarm en ik streek zenuwachtig een blonde lok achter mijn oor.

‘Eh, die nieuwe. Daar.’ Ik knikte zo onopvallend mogelijk in de richting van de onbekende collega. Lange, weerbarstige krullen had ze bijeengebonden in een hoge staart, maar toch waren enkele lokken ontsnapt. Donker en sexy hingen ze als exotische hangplanten langs haar gezicht. In haar donkerbruine ogen glansden pretlichtjes en haar huid had de kleur van gesmolten chocolade.

‘Dat, lieve Lara, is Francis van post centrum. Dienstruiling met Roderick.’ Yannick knipoogde, alsof hij precies doorhad wat er in mijn hoofd rondging. ‘Een plaatje, vind je niet?’

‘Eh...’ Iedereen met ogen in zijn kop kon daar niet omheen: Francis was gewoon onwijs knap.

‘Pas je op?’ Hij knipoogde nog een keer, voordat hij twee klonten suiker in zijn kopje gooide en doorliep richting de tafel. Ik onderdrukte een huivering bij zijn hint naar mijn mislukte versierpoging van vorige maand. Wanda heette ze, ook een collega. Had ik al gezegd dat dat geen eclatant succes was?

Lees hier het zomerverhaal van Lily Frank