Uitgeverij Luitingh Sijthof komt met een nieuwe feelgoodserie Campinggeluk (ebook only) van Marjoleine Tel en zocht bloggers voor het eerste deel. Fabulous Feelgood zag dat natuurlijk wel zitten en meldde zich aan. Het eerste deel Een onverwachte zomer kwam binnen in de inbox en de dames konden zich lezend verplaatsen naar DE sensatie van de Veluwe: Camping de Zandrand.

Korte samenvatting Een onverwachte zomer

Kamperen? You love it, or you hate it. Wendy komt met haar familie al jaren met veel plezier op camping De Zandrand. Ze is dol op het buitenleven, de wekelijkse bingo en de gezelligheid. Linda houdt meer van een luxe vakantiehuisje in Italië, maar de oude stacaravan naast Wendy is het enige wat ze zich na haar scheiding kan veroorloven. De twee tegenpolen Wendy en Linda leren elkaar steeds beter kennen en ze blijken meer gemeen te hebben dan ze dachten. Niet in de laatste plaats door hun gedeelde interesse: campingdirecteur Martin, die zijn eigen reglement dreigt te overtreden.

Over Marjoleine Tel

Vanaf het moment dat ze kan praten, vertelt Marjoleine Tel verhalen. Ze werkt als contentspecialist, columnist en auteur voor diverse magazines en bedrijven. Tien jaar lief en leed op een oer-Hollandse camping met man, drie zonen en 101 medekampeerders vormen de onweerstaanbare inspiratiebron voor haar driedelige feelgoodserie Campinggeluk.

Op de camping

Het verhaal van Linda en Wendy speelt zich af op een camping. Vaste bewoners en losse kampeerders, een hoofdgebouw, entertainment, toiletgebouw, allemaal termen die de mensen die weleens hebben gekampeerd niet onbekend in de oren klinken. Het is al snel duidelijk dat de schrijfster ervaring heeft met campingleven, want als lezer ben je echt onderdeel van de camping in dit boek.

Laten we beginnen met een paar keuzevragen

Tentje of Stacaravan
Bingo of zeskamp
Zon of regen
Koffie/thee of alcohol
Flirten of ijskonijn
WC rol verstoppen of Laat maar zien waar ik heen ga

Marieke:
- Stacaravan
- eh.. moet ik kiezen? Dan maar Bingo
- Zon, absoluut
- Thee
- eh.. fl..ijs.. eh.. doe maar flirten dan
- laat maar zien waar ik heen ga (-_-)

Lizzie:

- Stacaravan - moet er niet aandenken om in een tent te slapen. 
- Zeskamp lijkt mij echte fun
- Daar valt niet over te twijfelen volmondig ZON
- Doe mij maar een wijntje :p
- Flirten! Lets have some fun. 
- Laat maar zien waar ik heen ga. 

Renate:

- Stacaravan
- Zeskamp
- Zon
- Alcohol
- Ijskonijn
- Laat maar zien waar ik heen ga

Helma:
- Liever allebei niet, ik ben meer van een huis dat van alle gemakken voorzien is, maar als ik echt moet kiezen: de stacaravan
- Doe mij maar de zeskamp, ik hou wel van een uitdaging
- Natuurlijk zon!
- Een lekkere witte wijn of rosé gaat er wel in
- Tijdens een hittegolf kan een ijskonijn wel lekker zijn, maar toch maar flirten
- Laat maar zien waar ik heen ga. Een ding is zeker: iedereen moet toch nog naar de wc

Waarom wilde je dit boek lezen?

Marieke:
Ik ben altijd in voor een leuke nieuwe vrolijke serie en deze cover was zeer uitnodigend. Ik had me al aangemeld voor ik precies wist waarover het zou gaan.

Lizzie: 
Een vrolijke cover, vrolijke titel dat spreekt meteen aan om te lezen. Ik hou van dit soort boeken om de werkdruk los te laten en mijn hoofd leeg te maken. Zodra ik de oproep zag voorbijkomen, moest ik mij gewoon opgeven. 

Renate:
Het leek mij gewoon een leuk en vrolijk boek, dat was voor mij reden genoeg om mee te doen, Ook is het altijd leuk nieuwe schrijfsters en series te ontdekken dus zeg eigenlijk heel vaak ja.

Helma:
Als je die vrolijke cover ziet, kom je toch direct in een vakantiestemming? Het leek me een gezellig feelgood boek met leuke, gewone vrouwen in de hoofdrol voor lekker pretentieloos leesplezier. Heerlijk om je even lekker te ontspannen.

Wendy

Wendy is al haar hele leven op de camping. Haar ouders staan er ook en ze kent iedereen. Wendy kan niet zo goed nee zeggen en mensen walsen makkelijk over haar heen. Wat vind jij van Wendy?

Marieke:
Ach die lieve Wendy. Wat heeft ze een groot hart en wat maakt ze het zichzelf soms moeilijk. Maar ook al zijn de mensen om haar heen wat overheersend, ze houden wel allemaal van Wendy. ik ben ook van haar gaan houden en was erg trots op haar toen ze naar het einde toe steeds meer voor zichzelf durfde op te komen.

Lizzie:
Wat een lieve meid is Wendy. Zoals Marieke zegt, ze heeft een hart van goud. Maar toch brengt ze zichzelf in een lastig parket, ze kan geen nee zeggen en laat de mensen over zich heen lopen. Net als Marieke was ik fier op Wendy op het einde omdat ze voor zichzelf opkwam, het was leuk om te lezen welke positieve invloed Linda op haar heeft gehad en hoe twee vrouwen die elkaar nog nooit hebben gezien op zo'n korte tijd een heuse vriendschap kunnen opbouwen. 

Renate:
Een leuke meid, een die het niet altijd makkelijk heeft gehad, maar heel goedig is, en als je haar vriendschap hebt, raak je die denk ik niet zomaar kwijt. Gelukkig werd ze wel wat steviger aan het einde, liet niet meer over haar heen lopen.

Helma:
Ik vond Wendy in het begin een beetje een twijfelkont. Ze heeft een geweldige man, die alles voor haar doet en ondertussen is ze stiekem nog een beetje verliefd op Martin, de campingdirecteur. Kom op zeg! Toen ik wist hoe de vork in de steel zat, kon ik het wel begrijpen. Verder is ze een grote lieverd, die zich van lieverlee maar neerlegt bij alle besluiten die haar ouders (nog steeds) voor haar nemen. Gelukkig, ik denk wel een beetje door de invloed van Linda, zit er op het eind eindelijk wat pit in haar en komt ze voor zichzelf op. You go, girl!

Linda

Linda heeft het niet makkelijk gehad het afgelopen jaar. Een scheiding hakt erin. Gelukkig heeft ze twee schattige kindjes. Voor hen is een vakantie op een camping helemaal niet erg. Ze kunnen lekker spelen met anderen en er is genoeg te doen. Maar hoe is dat voor de luxepony Linda? Wat vind jij van Linda?

Marieke:
Ik had niet zoveel met Linda in het begin en ik denk dat dat ook zeker de bedoeling is geweest van de schrijfster. Maar gedurende het boek ging ik haar begrijpen. Ze was erg ongelukkig en een grote verandering in haar leven zet je niet zo even opzij. Ze bleef gedurdende het boek een beetje onvoorspelbaar en ongrijpbaar, maar ze bracht ook wel een hoop humor in het verhaal.

Lizzie: 
Ik vond haar hilarisch! In tegenstelling tot Marieke vond ik haar geweldig van het eerste moment, ik herkende in de luxepony die Linda is, mezelf, ik ben nog nooit gaan kamperen omdat ik vind dat vakantie luxe moet zijn. Ik wil mij laten bedienen, zon, zee, strand en cocktail in de hand is voor mij de ideale vakantie, om dan op eens naar de camping te moeten kan ik goed begrijpen dat ze er twijfelachtig tegen over stond. Ik begreep haar goed het hele boek door, ze maakt een mooie evolutie door en hakt belangrijke knopen door. Go Linda! 

Renate:
Linda vond ik gewoon niet leuk, weet niet ze had iets, geen idee wat, maar vond haar gewoon niet leuk. In het begin niet en aan het einde nog steeds niet. Wat ik wel leuk aan haar vond was dat ze niet het kaas van haar brood liet eten, en Kitty ook tegenstand bood. Wel maakte ze grappige momenten mee waar ik wel om moest lachen, maar leuk nee.

Helma:
Wat vond ik haar verschrikkelijk in het begin, zeg. Die denigrerende gedachten over haar medekampeerders! Maar dat was, net zoals Marieke zegt, waarschijnlijk de bedoeling van de auteur. Ik kan me wel voorstellen dat een krakkemikkige caravan op de Veluwe waar de regen soms met bakken uit de lucht komt vallen wel even wat anders is dan een luxe huis in Toscane. En dan ben je ook nog eens ingeruld voor een jonger exemplaar! Dat zo'n scheiding pijn doet is te begrijpen en dat ze die boosheid soms afreageert op haar medekampeeerders, snap ik ook nog wel. Ik ging haar gedurende het verhaal steeds leuker vinden; zeker in de manier waarop ze Terror Kitty van repliek diende.

De mannen

In mei-maand mannen-maand mag een bespreking van de mannen niet ontbreken. Op camping De Zandrand heb je ze in alle soorten en maten. Wat vond jij van de mannen, heb je een favoriet?

Marieke:
O haha, de mannen. Marjoleine Tel heeft alle stereotype mannen wel in het boek gestopt. Ze waren herkenbaar en voldeden keurig aan het plaatje van de glurende buurman, de overspelige en vervelende campinggast die alles beter weet, de lieve stoere man van Wendy, de ex van Linda en natuurlijk de aantrekkelijke, maar o-zo drukke campingdirecteur. Stiekem vond ik het heerlijk om deze mannen voorbij te zien komen. Een favoriet? Nee niet echt, misschien dan de man van Wendy, die was wel leuk en lief.

Lizzie: 
Ooo wat een vraag. Zoals Marieke al aanhaalde alle stereotype mannen zitten in het boek verwerkt. Ze voldoen volledig aan het plaatje van (sorry voor de camping liefhebbers) hoe ik mij mannen op een camping voorstel. Een favoriet had ik echter niet, daarvoor spraken ze niet genoeg tot mijn verbeelding. Ik had alleen enorm te doen met Hans, zo'n braverd! 

Renate:
Favoriet ja denk toch Hans, hij deed echt alles voor zijn Wendy. Er zit wel voor iedereen wat in dit boek. Tijdens het lezen krijg je ook wel echt een idee hoe ze waren en kan je er een beeld bij maken. Er zaten ook bij die je verwacht op een camping!

Helma:
Hahaha, ja, alle stereotiepe mannen maakten wel hun opwachting. Marieke noemt ze hierboven al. Mijn favoriet is denk toch wel Hans, het type ruwe bolster, blanke pit met zijn tatoeages en zijn liefde en toewijding voor Wendy en haar zoon Freek. Wat een lieverd zeg. Martin, de camping-directeur is natuurlijk wel een lot uit de loterij, maar een beetje 'too good to be true'. De grootste sukkel vond ik wel Frits, de ex van Linda, zoals die met hangende pootjes terugkomt en denkt dat Linda hem weer in haar armen zal sluiten. 

Schrijfwijze en perspectief

Marjoleine Tel heeft ervoor gekozen om het verhaal te vertellen, wisselend vanuit oogpunt Linda en Wendy. Hoe is dat bevallen? En hoe vond je de schrijfwijze van dit boek?

Marieke:
Het was een goede keuze om te wisselen tussen Wendy en Linda, maar het was ook rommelig. Bij de wisseling van personage was er ineens al weer wat gebeurd wat nog verklaard moest worden, of de tijd sprong ineens terug om eenzelfde gebeurtenis vanuit een ander oogpunt te vertellen. Het tempo lag al vrij hoog, en dit maakte het niet makkelijker. Maar verder een fijne vlotte wijze van schrijven, zeer beeldend.

Lizzie:
Ik vond het zeer leuk om afwisselend vanuit Wendy en Linda te lezen, het volgde elkaar niet mooi op, er was op eens iets gebeurd en ik wist nog niet zeker wat er aan de hand was en er werd alweer geswitcht, of opeens vooral naar het einde van het boek toe, kwamen er sprongen in tijd, wat even verwarrend was. Ik ben het eens met Marieke dat het tempo vrij hoog lag, en dat het niet makkelijk was om alles even goed bij te benen ook mede dankzij de vele personages die de revue passeren. Wel kon ik mij de camping en zijn kleurrijke bewoners goed voor ogen halen. 

Renate:
Ze schreef zeer beeldend, je kan al lezende voor je zien wat ze bedoelt, de grappige dingen kun je zo voor je zien en dat was leuk.
Ook is het afwisselend tussen Wendy en Linda dat vind ik altijd fijn lezen, geeft wat meer afwisseling. Soms was het niet een logische overgang. waardoor het soms wat verwarrend was, maar al met al fijne schrijfstijl.

Helma:
Door de perspectiefwisseling krijg je gebeurtenissen vanuit twee verschillende invalshoeken mee. Omdat niet alles chronologisch verteld werd, kwam het een beetje rommelig over en was ik af en toe de draad kwijt. Dan was er bij Wendy al van alles gebeurd, en moest het in het verhaal van Linda nog gebeuren. Het kostte me daardoor wat moeite om lekker in het verhaal te komen. De schrijfstijl is toegankelijk en zonder ingewikkelde zinsconstructies. Met andere woorden: het leest lekker weg.

Campingleven

Marjoleine Tel moet wel een ervaren kampeerster zijn, ze weet het leven op de camping goed te beschrijven. Hoe vind jij dat ze dat heeft verwerkt in dit boek? Hou jij zelf ook van kamperen?

Marieke:
O, nou campingleven is niet echt mijn ding moet ik zeggen. Vroeger toen ik klein was gingen we wel kamperen dus ik ben 'ervaren. Met onze kinderen hebben we gekozen voor het huren van een stacaravan op verschillende locaties. Ideaal met animatie en andere kinderen om mee te spelen. Nu ben ik toch meer de luxepony en slaap graag in een hotel of B&B.
Maar Marjoleine Tel heeft het campingleven goed beschreven, ik kon me helemaal inleven en zat voor mijn gevoel op een campingstoeltje met een pot thee alles vanaf de zijkant te bekijken.

Lizzie:
Ik heb het al aangehaald, ik heb helemaal niets met kamperen. Voor mij was het goed beschreven, maar of het effectief zo is op een camping??? In mijn hoofd heb ik er wel zo'n beeld van, maar is het niet een typisch beeld die terug komt in series, films? Wel vond ik de samenhorigheid op de camping heel mooi om te lezen. 

Renate:
Vind dat ze het leuk heeft verwerkt, het klinkt ook echt hoe ik het voor mij zie, maar nee ik ga niet overstag. Ik herken het ook uit de verhalen van mijn buurvrouw dus ze is er zeker in geslaagd om dat goed neer te zetten. Leuk ook die saamhorigheid, maar dat hoeft van mij niet haha. Dan ga ik toch liever een paar dagen weg voor een stedentrip.

Helma:
Ik heb in mijn jonge jaren met een groepje vrienden door half Europa getrokken en op de meest bizarre campings gebivakkeerd in een tentje. Maar ik moet er nu niet meer aan denken. En die bemoeizucht en het bij elkaar op de lip zitten, ik zou er helemaal iebelig van worden. Nee hoor, doe mij maar een lekker groot huis van alle gemakken voorzien. Haha, wat dat betreft, ben ik ook een luxepaard.

Wat viel op?

Is er iets dat je speciaal is opgevallen? Positief of negatief?

Marieke:
Dat Linda rookte. Het gebeurt natuurlijk, maar het viel me wel op dat het in het boek zo regelmatig terugkwam. Gek eigenlijk, want de alcohol vloeit ook, maar daar heb ik dan weer minder moeite mee. Wat ook opviel was de veelzijdigheid van de campinggasten, zoals het in werkelijkheid ook is. Dat is goed weergegeven en ik vond vooral Kitty lekker over de top.

Lizzie: 
Kitty is mij vooral opgevallen met haar scooter, de schrik van de camping. Als ik nu Marieke haar commentaar lees, is dit blijkbaar heel normaal. Ik kreeg zelf schrik van haar tijdens het lezen. 
Marieke: Nee, dat is volgens mij niet normaal, Kitty is extra dik aangezet.

Renate:
Nee niet echt, behalve dat de personages zo verschrikkelijk anders waren. Allerlei uitersten kwamen er voor op die camping. Maar Kitty vond ik het opvallendst, gewoon dat ze daar al jaren mee weg kwam met haar gedrag bizar.

Helma:
Wat ik vooral op vond opvallen, was het vreemdgaan van een aantal campinggasten en dat zoiets bijna normaal gevonden werd. En dan die Terror Kitty! Dat iedereen dat dan ook accepteert, hou op zeg. Zoek een therapeut in plaats van je agressie en je boosheid over wat er allemaal niet goed gaat in je leven op iedereen af te reageren. Een ander opvallend ding was dat het een stilzwijgende afspraak was dat als je tijdens de tenniswedstrijd tegen de sponsor moest spelen, je die moest laten winnen. Haha, daar maakte Linda snel korte metten mee.  

Serie

Dit boek was het eerste deel van een nieuwe driedelige serie. Hoe is het eerste deel bevallen en ga je de volgende delen ook nog lezen?

Marieke:
Om heel eerlijk te wezen was ik niet zo enthousiast over de eerste helft van het boek. Ik kwam moeilijk in het verhaal en ergerde me regelmatig aan de personages. Na de helft werd het steeds leuker en vooral interessanter. Het gekonkel op de camping is zo lekker weergegeven en de personages van Linda en Wendy werden ook leuker. Dus ja, ik ben toch wel nieuwsgierig naar de volgende delen.

Lizzie:
Het boek is mij goed bevallen, ondanks dat het tempo hoog lag en dat de afwisseling tussen de personages soms wat voor verwarring zorgde vond ik het een heerlijk verhaal! Ik ben heel benieuwd naar de verdere avonturen en wil dus zeker de andere delen lezen. Benieuwd wat er nog allemaal zal gebeuren op de Zandrand.

Renate:
Heel eerlijk, ik had moeite met in het verhaal komen, en het heeft mij niet echt kunnen pakken. Dus de andere staan niet direct op mijn planning.

Helma:
Ik had moeite om in het verhaal te komen. Ik vond zeker Linda in het begin verschrikkelijk en ook Wendy kon me nog niet echt bekoren. En ik irriteerde me een beetje aan die bemoeizucht van iedereen. Maar gaandeweg vond ik het verhaal steeds vermakelijker worden en ik ben nu wel benieuwd hoe het verder gaat met iedereen op de camping en of Linda met haar kinderen ook een vast plekje op de camping gaat innemen.

Conclusie

Helma:
Hoewel het even duurde voordat ik het verhaal kwam, heb ik me er uiteindelijk toch prima mee vermaakt. Lekker pretentieloos leesplezier, waarin de uitvergrote en soms stereotype karakters zorgen voor zowel humor als irritatie. Daarnaast is er ruimte voor een beetje drama, emoties en liefde en verbleef ik vanuit mijn van alle gemakken voorziene huis even op de camping. 3 sterren

Lizzie:
Ik zat onmiddellijk in het verhaal en heb enorm moeten lachen met het boek. Heerlijk even na een drukke werkdag je hoofd leegmaken en op de camping gaan zitten met de typische figuren. De vriendschap die er ontstaat in zo'n korte periode tussen twee totaal verschillende personen vond ik leuk om te lezen en geloofde ik ook echt. 3 sterren

Renate:
Het duurde lang voor dat ik er echt in zat, helemaal pakken deed het mij dan ook niet. Wel is het een boek waar ik wel om moest lachen en de vriendschappen die ontstonden vond ik ook mooi en geloofwaardig, maar sommige dingen waren echt ietsje te.. Het krijgt dan toch 3 sterren.

Marieke:
We zijn redelijk eensgezind. het heeft humor en een hoog tempo, maar het is wel even een lange opstart voor we in het verhaal zaten. Maar het werd leuker naarmate ik de campinggasten beter leerde kennen. Het krijgt van mij ook 3 sterren.

Met vier keer drie sterren sluiten we deze groepsread af. Heb jij nu zin gekregen om deze campingroman te gaan lezen of ga je liever zelf naar de camping?