Bij de te verwachten boeken kwam de titel Het verdwenen kind langs van Marja Visscher. Mijn aandacht werd meteen getrokken, want het speelt zich af in de Hoeksche Waard en dat is echt vlakbij waar ik woon en bovendien heb ik er familie wonen. Ook het verhaal, dat gebaseerd is op een zaak die echt gebeurd is, kon rekenen op mijn interesse. Lezen jullie mee of mijn verwachtingen uitkwamen? 

- door Mandy -

Volgens Hebban valt het boek onder Feelgood. De uitgeverij (Davey Jones Publishing) noemt het liever historisch roman en was er nog niet zo zeker van of ik het Feelgood er wel uit zou halen. Nu ben ik wel in voor een uitdaging, dus ik ging aan de slag! 

Over Het verdwenen kind

Het is 1900 als de vijfjarige Reinier uit de Hoeksche Waard verdwijnt. Er wordt een signalement verspreid. Alles lijkt erop dat de jongen in de Dordtse Kil is verdronken. Moeder Neeltje weigert te geloven dat hij niet meer leeft. Haar zoon heeft een opdracht te vervullen, zo redeneert ze. Het huwelijk met Jacob komt erdoor in gevaar. De dorpelingen houden zich ondertussen bezig met roddel en achterklap. Twaalf jaar later ontdekt de beurtschipper in het Zeeuwse Sint Maartensdijk, een zwervende jongen die veel lijkt op Reinier vanwege het litteken boven zijn oog.

Mijn mening

Neeltje woont met haar gezin in een dijkhuisje aan het water. Als haar vijfjarige zoontje in het gras zit te spelen en Neeltje met het huishouden bezig is en zich even van hem wegdraait, is hij ineens verdwenen. Zoals dat ging in die tijd bemoeit het hele dorp zich ermee. Het is een hechte gemeenschap, maar al snel blijkt ook dat er toen al bevolkingsgroepen als minderheid werden gezien. De pijlen worden namelijk gericht op de Joodse gemeenschap en de zigeuners. Een ander mogelijk scenario is het feit dat Reinier verdronken zou zijn. Hoewel het allemaal aannemelijk is, is vooral Neeltje er heel erg kalm onder. Ze heeft het idee dat het wel goed komt, zelfs als de tijd verstrijkt. Dit levert haar vreemde blikken op en het dorp vindt er wat van. Zo weigert Neeltje bijvoorbeeld in rouwkleding te lopen. 

Niet alleen de relatie met de dorpelingen komt hierdoor op scherp te staan, maar ook haar relatie met haar man. Hij neemt het haar stiekem ook een beetje kwalijk dat zijn zoon verdwenen is onder het toeziend oog van zijn vrouw, of het gebrek daaraan. Jacob gaat zelf een tijdje elders werken en woont niet meer bij het gezin. Uiteindelijk brengt de tijd hen wel weer bij elkaar, maar hun zoon krijgen ze er niet mee terug. 

Twaalf jaar later wordt er in Zeeland een zwervende jongen gevonden. Hij is wat klein van stuk en mager. Maar hij lijkt op de overige leden van het gezin (broers) en hij heeft een litteken op precies de juiste plek. Dit zou de vermiste Reinier wel eens kunnen zijn.

Hij wordt door Jacob en Neeltje mee naar huis genomen. Het kost veel tijd voor Reinier om te aarden, hij heeft namelijk last van geheugenverlies en heeft trauma's door wat hij heeft meegemaakt. Neeltje ziet het als haar persoonlijke doel om hem aan het praten te krijgen en hem te helpen om zijn verleden te verwerken en zich weer thuis te voelen in het gezin. 

Een dik pluspunt van het boek is dat het tot de laatste bladzijdes spannend blijft wie deze jongen is en of het de verloren zoon is van Neeltje en Jacob. Je wilt daarom doorlezen, want hoe zit de vork nu precies in de steel? Ook leer je veel over de geschiedenis van het eiland en de omgeving van Dordrecht. Over hoe ze woonden, waar ze werkten, wat ze droegen, hoe ze zich vervoerden. Je kunt echt merken dat de schrijfster gedegen onderzoek heeft gedaan en dat de details kloppen. Het mindere aan het boek vond ik dat het een langzaamverteld verhaal is. Hoewel de spanning blijft omdat je onwetend bent over hoe het afloopt, kabbelt het verhaal maar voort. Ook worden er veel dingen herhaald. Dit haalt de vaart uit het verhaal. 

En dan vraag je je nu natuurlijk af: is het feelgood of niet? Het verhaal is absoluut een historisch roman door de historische feiten en het verhaal an sich. Maar er zitten absoluut ook feelgood-elementen in. Wat me vooral bij zal blijven is de liefde van een moeder voor haar kinderen. De hoop dat dingen goedkomen en dat alles met een reden gebeurt. 

Ik vond het al met al een heel mooi verhaal en gaf het 3,5 ster.