Wat een bofferds waren wij (Renate en Helma): eerst lekker varen in de grachten met de Britse auteur Sophie Jackson en de volgende dag mochten we haar nog uitgebreid interviewen! Hoe feelgood is dat!

En dat feelgood gevoel werd nog groter toen we aan boord van de rondvaartboot zomaar naast twee andere schrijfsters bleken te zitten: Wendy Brokers (Geluk bij een Ongeluk) en Tamara Haagmans (Lot uit de Loterij). Het weer was jammer genoeg een stuk minder feelgood. Het kwam werkelijk met bakken uit de hemel vallen. Maar dat maakte de sfeer aan boord er niet minder om. Nadat Sophie en haar verloofde James ook ingescheept waren kon de reis beginnen.

- door Renate en Helma -

Tocht door de Amsterdamse grachten

We werden eerst hartelijk welkom geheten door haar uitgever Z&K en voorzien van een overheerlijk bittergarnituur en een drankje. En wat een leuke, spontane vrouw is Sophie! Voor wie haar misschien nog niet kent: ze is de auteur van Stuk van Jou, Stil van Jou en haar nieuwste boek Van Jou: een trilogie over liefde achter de tralies.

Ze nam voor iedereen uitgebreid de tijd, signeerde boeken en deelde buttons uit. Onderwijl genoten wij van al het moois dat de Amsterdamse grachten biedt. Want hoewel we allebei onder de rook van Amsterdam wonen was het vele jaren geleden dat we deze toeristische attractie zelf hadden ondernomen. Helaas voor Sophie heeft ze er zelf niet zo heel veel mee gekregen, want al haar tijd en aandacht besteedde ze aan de fans die speciaal voor haar waren gekomen. En dat ze daar van genoot was voor iedereen duidelijk. De tijd vloog om en een uurtje later gingen we met een goed gevulde goodiebag weer terug naar huis.

Interview

De volgende dag hadden we eerst afgesproken met Marleen, die Sophie ook mocht interviewen voor haar eigen blog, in de bibliotheek van het Ambassade Hotel. Na een lekker kopje thee en een praatje met de ober over alle prachtige, gesigneerde boeken die daar tentoongesteld zijn was het tijd voor het interview met Sophie.

Balancerend op gave knaloranje ‘high heels’ (“Speciaal voor Nederland!”) werden we hartelijk door Sophie begroet en konden we onze vragen op haar afvuren. Maar eerst nam ze ons cadeautje, een Hebban roze houten tulp, vol enthousiasme in ontvangst: “Mijn lievelingskleur! Ik wilde er al zelf een kopen, maar James vond dat we dat beter op onze laatste dag in Amsterdam konden doen”.

In haar boeken komt de liefde uitgebreid aan bod. Zelf heeft ze in haar verloofde James haar soulmate gevonden: “Hij is mijn beste vriend. Hij steunt me, moedigt me aan en is er gewoon altijd voor me. Maar hij zegt soms ook gewoon dat ik mijn kop moet houden. Hij is echt van het type ‘what you see, is what you get’ en daar houd ik van. Ik heb echt een hekel al mannen die zich anders voordoen dan ze zijn”. Dan vervolgt ze lachend: “Hij promoot me ook, zoals laatst nog toen we op vakantie in Griekenland waren en me gevraagd werd wat ik deed. James antwoordt dan direct dat ik een succesvol schrijfster ben en mijn boeken op Amazon verkocht worden”. Ze vindt het zelf altijd nog een beetje lastig om zich zo te presenteren maar door James begint ze zich wel steeds comfortabeler in die rol te voelen en beseft ze dat ze er ook trots op mag zijn. Ze vertelt dat toen haar zusje in het ziekenhuis lag een verpleegster vertelde dat ze pas zo’n leuk boek had gelezen van een schrijfster met dezelfde achternaam: Sophie Jackson. Toen haar zusje vertelde dat de schrijfster haar zus was kon ze dat bijna niet geloven. “Jammer genoeg had ze geen dienst toen ik op ziekenbezoek kwam”, vertelt Sophie, “en ik hoorde later van mijn zus dat ze echt baalde toen ze erachter kwam dat ze me gemist had. Ik moet daar toch nog steeds erg aan wennen”. Dat ze toch nog steeds een beetje twijfelt aan haar populariteit blijkt als ze zegt dat ze wel hoopt dat er mensen komen naar de signeersessie in Alphen aan de Rijn.

Het meest romantische moment dat ze zelf meemaakte was toen James in Oostenrijk aan de oever van het meer voor haar op zijn knieën ging. “Ik was echt stomverbaasd, maar juist dat onverwachte maakte het extra romantisch! Natuurlijk wist ik wel dat het er ooit wel eens van zou komen, maar ik had het gewoon helemaal niet daar en op dat moment verwacht”. Onnodig te zeggen dat ze zijn aanzoek natuurlijk aannam.

Na het afronden van haar laatste boek heeft ze besloten om haar baan als onderwijzeres op te geven. “Het is jammer genoeg gewoon niet meer te combineren. Ik zal altijd een onderwijzeres blijven, want ik vind lesgeven aan kinderen echt heerlijk. Maar de bureaucratie en de werkdruk mis ik totaal niet. Als ik er nu op terugkijk, dan begrijp ik ook bijna niet hoe ik schrijven en een full time baan in het onderwijs heb kunnen volhouden”. Het is dan ook niet raar, dat toen het boek af was en ze de stap nam om het onderwijs vaarwel te zeggen, alle lichamelijke klachten waar ze steeds meer last van kreeg, uiteindelijk een burn out bleek te zijn. Ze had gewoon teveel van zichzelf geëist en daar betaalde ze nu de tol voor. Gelukkig is ze daar weer helemaal van hersteld en ze is dolblij dat ze zich nu helemaal op het schrijven kan storten. “En ik heb nu tijd om dit soort leuke dingen te doen, mijn fans te ontmoeten en mijn boek te promoten. Als ik nog in het onderwijs had gewerkt had dat echt niet gekund”.

Sophies inspiratie om serieus werk van het schrijven te maken was Twilight van Stephenie Meyer. Toch is dat niet haar favoriete boek. “Nee, ik vond de karakters en de fantasy wereld echt geweldig, maar mijn favoriete boek is toch Me before you van Jojo Moyes”.

Behalve naar haar favoriete boek waren we ook heel nieuwsgiering naar haar smaak op filmgebied. Sophie: “Ik ben een grote fan van comic book movies, maar mijn echte favoriet is Pulp Fiction. Zo’n geweldige film”. En dat kunnen we alleen maar met haar eens zijn. Ze vervolgt: “Wist je dat Quentin Tarantino de rol van Vincent Vega echt voor John Travolta heeft geschreven en dat de filmbazen dat eerst helemaal niet zagen zitten. Pas toen Tarantino dreigde weg te gaan, gaven ze toe”.

Haar muziekvoorkeur is breed. “Natuurlijk Adele. Ik ben opgegroeid met Motown, Stevie Wonder en nu natuurlijk Sam Smith en Ed Sheeran”. Als Renate zegt dat haar favoriete band Metallica is raakt Sophie pas echt enthousiast en beginnen haar ogen te glimmen: “Oh yeah, Metallica en Velvet Revolver! I love it! Eigenlijk ben ik gewoon een Grunge girl”.

Voor wat betreft de karakters uit haar eigen boeken is Grace haar favoriet. “Zij is zo’n sterke, positieve vrouw en blijft ondanks alles wat ze heeft meegemaakt geloven in de goedheid van mensen. Zij neemt echt een speciaal plekje in mijn hart in”.

Inmiddels is Sophie al weer begonnen aan een nieuw boek. “Een stand alone. Wel romantisch maar anders dan jullie van mij gewend zijn. Wel een New Adult, want daar voel ik me het meest prettig in. Ik denk niet dat ik ooit een ander genre zal schrijven, maar zeg nooit nooit!

Dan is ons half uurtje om en is het alweer tijd om afscheid van elkaar te nemen: we hebben genoten van haar enthousiasme en haar hartelijkheid. Wat een superleuk mens!