Een historische roman met een titel als De Franse boekenbrigade, daar werd ik direct heel nieuwsgierig van. Ik hou van historische romans met twee tijdlijnen én ik was enthousiast over een eerder boek van deze auteur. Dus dit was een boek dat direct hoog op mijn WIL-lijst terecht kwam en ook heel snel daadwerkelijk wilde lezen.

- door Renate -

Over De Franse boekenbrigade

In 1918, aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, verlaat Jessie Carson haar baan bij de New York Public Library om in Frankrijk vrijwilligerswerk te gaan doen. Onder leiding van miljonair Anne Morgan helpt ze bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Op een dag verdwijnt ze spoorloos…
In 1987 stuit Wendy Peterson in de archieven van de NYPL op een verwijzing naar Jessie. Ze raakt gefascineerd door deze bijzondere vrouw en haar onderzoek onthult dat haar eigen leven en dat van Jessie op verrassende wijze met elkaar verbonden zijn.

De Franse boekenbrigade is een feest voor iedere boekenliefhebber en een ode aan de kracht van lezen.

Over Janet Skeslien Charles

De Amerikaanse Janet Skeslien Charles (1971) woont in Parijs woont.

Janet Skeslien Charles (1971) is een New York Times en internationale bestsellerauteur. Haar boeken zijn inmiddels in 37 talen vertaald. Ze komt oorspronkelijk uit Montana (USA), maar woont tegenwoordig in Parijs waar ze werkt aan het laatste deel van haar bibliotheektrilogie. De bibiliotheek van Parijs en De Franse boekenbrigade zijn daarvan het eerste en tweede deel.

Mijn mening

Ik was heel enthousiast over het eerste deel van de trilogie, De biibliotheek van Parijs, dat zich afspeelde in Parijs ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, waarin hoofdpersoon Odilie samen met haar collega's in de Amerikaanse bibliotheek boeken blijven brengen bij hun Joodse abonnees. Duidelijk zal zijn dat dit niet zonder risico is. Toen ik het tweede deel van de trilogie bij de te verwachten boeken zag, was ik erg benieuwd of dit deel me ook weer zou bevallen.

Omdat dit verhaal zich afspeelt in het noorden van Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog, een oorlog waar toch minder boeken over geschreven worden, en ik gewoon te weinig van af weet, hoopte ik om ook wat te leren van dit boek. Dat is zeker gelukt. Het nawoord van Janet Skeslien Charles waarin ze uitlegt wie de vrouwen waren en op wie ze de personages heeft geinspireerd, was heel leerzaam. Het is mooi om te lezen dat ze deze vrouwen op deze manier eer betoont voor wat ze hebben gedaan. Ik had geen idee dat welgestelde vrouwen in Frankrijk op hun manier hulp boden aan de Fransen en hiermee ook de wederopbouw hielpen.

Het boek bestaat uit twee verhaallijnen. De ene verhaallijn gaat over de Amerikaanse Jessie Carson die tijdens de Eerste Wereldoorlog naar het Franse Blerancourt trekt om bij de CARD-organisatie, opgericht door de welgestelde Anne Morgan, te gaan werken. Daar richten ze een bibliotheek die zich vooral richt op kinderen, maar er zijn ook genoeg boeken voor volwassenen.

De andere verhaallijn speelt zich af in Amerika waar Wendy Peterson in 1987 in het archief informatie vindt over Jessie Carson en de CARD en gaat op onderzoek uit naar dit verhaal omdat ze het wil gebruiken voor een boek dat ze wil schrijven.

De beeldende schrijfstijl van Skeslien Charles is prettig om te lezen. Je kunt tijdens het lezen het niemandsland zo voor je zien, maar ook krijg je een idee over de omstandigheden van de Franse bewoners die daar nog woonden. Tijdens het lezen krijg je ook respect voor de CARD-organisatie en voor wat deze vrouwen hebben betekend, maar vooral ook voor wat ze hebben moeten doorstaan. Het is toch wat als je je veilige omgeving achterlaat om te gaan helpen in een zwaar getroffen oorlogsgebied.

Je krijgt echt een idee wat deze organisatie allemaal deed: via Parijs boeken kopen, voor levensmiddelen zorgen, maar ook zaden kopen voor de achtergebleven boeren zodat zij hun land weer konden inzaaien en weer in hun eigen levensbehoeftes konden voorzien en daarmee ook hielpen bij de wederopbouw.

Vooral de verhaallijn rond Jessie las ik met plezier. Ik kon ook erg meeleven met haar, wat ik ietsje minder had met Wendy.

Dit boek staat ook bol van liefde voor het lezen door de quotes en verwijzingen naar klassieke kinderboeken. Ze gaven mij tijdens het lezen ook het voornemen om zelf eens zo'n klassieker te gaan lezen.

Het is duidelijk dat de schrijfster weet waar ze het over heeft. Ze duidt de historische gebeurtenissen in het nawoord, waardoor je precies weet wat er op waarheid is gebasseerd en wat fictie is. Skeslien Charles verweeft fictie en feiten moeiteloos met elkaar tot een goed lopend, heel erg prettig lezend verhaal.

Dit boek laat zien dat het belangrijk blijft om bibliotheken te hebben en zonder censuur boeken te lezen. Je creëert een grotere wereld, die je hoop en vreugde bieden.

Hebben jullie al iets van Janet Skeslien Charles gelezen?