Vorig jaar las ik Hotel Happiness, het debuut van Floortje Sanders, en was aangenaam verrast door haar schrijfstijl vol humor. Toen ik zag dat ze een vervolg had geschreven stond ik vooraan in de rij om het boek te gaan lezen. Ik was namelijk reuze benieuwd of Lana en Julien nog steeds stapelverliefd en dolgelukkig waren in Cruseilles. De flaptekst van Zomer in Hotel Happiness doet anders vermoeden...

- door Renate -

Over Zomer in Hotel Happiness

In Zomer in Hotel Happiness lijken Lana en Julien gelukkig op hun boerderij in Cruseilles. Maar wanneer Lana gebeld wordt met de vraag of ze terug kan komen naar Hotel Happiness in Amsterdam, twijfelt ze geen moment. Stiekem is ze opgelucht dat ze weer even weg kan en die ene grote beslissing kan uitstellen… Eenmaal aangekomen in Hotel Happiness is het een heerlijk weerzien, maar ook de spoken uit het verleden duiken weer op. Als dan ook nog de toekomst van Hotel Happiness in gevaar komt, weet Lana niet of ze ooit nog terug kan naar haar oude leven in Cruseilles.

Mijn mening

Ik had erg genoten van Hotel Happiness dat me gelijk helemaal in kerststemming bracht. Dit tweede deel speelt zich in een ander seizoen af en ik was benieuwd of Sanders me opnieuw met het kneuterige, in de goede zin van het woord, van een kleinschalig hotel weer zo'n fijn feelgood gevoel zou weten te bezorgen.

Het is het tweede deel maar omdat Sanders je regelmatig voedt met informatie uit het verleden is het boek ook prima opzichzelfstaand te lezen. Maar het is leuker als je gewoon begint bij het eerste deel en dat is zeker geen straf.

Dit tweede deel voelt als een weerzien met oude vrienden die je in het eerste deel hebt leren kennen.
Omdat het verhaal behalve vanuit het perspectief van Lana en Julien, ook vanuit Omar wordt verteld krijg je een mooi beeld van de gezamenlijke geschiedenis van de twee broers en worden zaken duidelijk die in het eerste deel onbeantwoord bleven. Ik vond het leuk dat Lana's vader en zijn vriendin in dit tweede deel een grote rol spelen.

Sanders vlotte, humorvolle schrijfstijl leest ook deze keer weer heerlijk weg. Ze laat je genieten van herkenbare plekken in Amsterdam, zelfs als je maar zelden zelf in de stad bent geweest en ze wisselt hilarische en chaotische gebeurtenissen af met serieuze thema's. Resultaat is een mooie uitgebalanceerde mix waardoor je soms hardop zit te lachen om even later volop mee te leven met wat Lana is overkomen. Met recht een boek met een lach en een traan. 

Bijna alle personages die Sanders opvoert zijn vrij chaotisch en hysterisch en de dingen die gebeuren lezen soms als een sketch in een kluchtig blijspel. ik denk dat je je als werknemer in het hotel geen moment zult vervelen.

Lana is erg goed in voor korte tijd alle schepen achter haar verbranden, maar omdat ze haar hart op de juiste plaats heeft laat je haar daar als lezer mee wegkomen. Je snapt haar vluchtgedrag en voelt met haar mee als zo'n beetje iedereen om haar heen zwanger is of zwanger wordt, zeker als je weet wat zij en Julian in het eerste deel hebben meegemaakt. Behalve een onvervulde kinderwens verwerkt Sanders meer diepere thema's in dit tweede verhaal zoals dementie en verwachtingen die je door de maatschappij worden opgelegd. Toch wordt het verhaal nergens te zwaar en overheerst het luchtige feelgoodgehalte zodat je het boek met een fijn gevoel kunt dichtslaan.

Ik heb me prima vermaakt met dit tweede deel en of Lana en Julien opnieuw hun happy end beleven verklap ik niet. Daarvoor moet je toch echt zelf het boek gaan lezen.