Sanne las Kokoro
Vandaag een boek in de spotlight dat niet in het Feelgood genre valt, maar een non-fictie die Sanne heeft gelezen. Nou zul je misschien denken, non-fictie, dat hoort toch niet op deze spot thuis? Maar jezelf feelgood voelen vinden wij ook erg belangrijk. Vandaar dat Sanne Kokoro van Beth Kempton las en nu bespreekt.
-Door Sanne-
Op de achterflap van Kokoro
Dit boek nodigt je uit om stil te staan en tevreden te zijn in een onzekere wereld die altijd verandert. Gestoeld op meer dan 1000 jaar Japanse literatuur, cultuur en filosofische ideeën, maakt dit boek een ontdekkingsreis over wat het betekent om mens te zijn. Kokoro - wat 'hart/hoofd' betekent – staat voor een goed leven. Beth Kempton laat je de ziel zien van het land, de mensen en de onschatbare wijsheid, waarbij je een nieuwe manier ontdekt om naar de wereld te kijken, zodat je het leven anders gaat benaderen. Cultiveer aanwezigheid, bewustzijn, rust en plezier in je leven zodat je uit elke dag het meeste haalt, zonder spijt en angst.
Over Beth Kempton
Beth Kempton schreef eerder al de bestseller Wabi Sabi; een boek dat gaat over de schoonheid van imperfectie. Net als Kokoro is ook Wabi Sabi gestoeld op Japanse wijsheden en inzichten. Japan is een terugkerend thema en het zal je dan ook niet verbazen dat Kempton Japanoloog is. Ze is dol op Japan, is ook vaak in het land geweest en weet veel van de gebruiken en tradities. Ze is reiki master, yogadocente, schrijfster, ondernemer, moeder, echtgenote.
Mijn leeservaring
Wat me gelijk verraste in het boek is dat het haast leest als een dagboek. Ik had eigenlijk een veel theoretischer boek verwacht, maar dat was het niet. In tegendeel zelfs. Kempton worstelde rondom Corona met de druk van de huidige tijd en verloor geliefden wat haar sterk aan het nadenken zette. Want waar draait het nu om in het leven? Wat is geluk? Ze ging haar hart achterna om kokoro te vinden; een gelukkig leven via de wijsheid van het hart. Ze woonde en werkte eerder al in Japan, maar werd er voor deze zoektocht opnieuw naartoe getrokken.
De vrij spirituele vragen vormen de rode draad in het boek. En terwijl Kempton opzoek gaat naar antwoorden beschrijft ze uitvoerig hoe Japan eruit ziet, welke mensen ze ontmoet, welke plekken ze bezoekt en hoe haar ervaring daar is. Ze vertelt gedetailleerd over de gesprekken die ze met de bevolking heeft en de gedachtes die daardoor bij haar opkomen. Ze deelt veel en geeft daarmee een kijkje in haar hoofd. De wijsheden die ze opdoet deelt ze vervolgens met de lezer.
Kokoro is dus een behoorlijk persoonlijk verhaal geworden. Meer een dagboek dus, dan dat het jou als lezer vertelt hoe jij kokoro kunt vinden. Het is een uitdaging voor de lezer om het geheel te blijven volgen, helemaal omdat Kempton ook haar persoonlijke ontdekkingen afwisselt met theoretische kennis die ze in boeken heeft opgedaan. Je moet alles zelf terugrefereren aan je eigen situatie en dat kan wellicht een lastige opgave zijn. Gelukkig zijn er begeleidende opdrachten die je kunt invullen en waardoor het boek iets meer richting krijgt en van toegevoegde waarde wordt.
Kokoro is naar mijn idee een interessant boek voor mensen die zich bezighouden met spiritualiteit, de vraag naar de zin van het leven en die nieuwsgierig zijn naar Japan. Het is een mooi reisverslag geworden, maar vooral een erg persoonlijk verhaal. Ik geef het boek 3,5 sterren.
Binnenkort vertellen we je meer over Wabi Sabi, het andere boek dat door Beth Kampton is geschreven. Zou dat net zo'n interessante reis door Japan zijn?