Toen Achter hoge bergen van Emma Anna de aandacht trok van Amarins was zij meteen enthousiast. Maar ze was niet de enige die nieuwsgierig was naar dit boek. Sanne en Mandy leek het boek ook de moeite waard en zo ontstond al gauw een trio read. 

-door Sanne, Mandy en Amarins-

Over Achter hoge bergen

Beth is radeloos wanneer haar vriend Joseph overlijdt en ze daardoor in haar eentje zorg moet dragen voor hun zoontje Cody van vijf. Met een baan die niet genoeg oplevert om hen te onderhouden, conservatieve schoonouders die op Cody azen en een hoge huurschuld vraagt ze wanhopig Jeremy, de oudere broer van Joseph, om hulp.

Jeremy is de monsters uit zijn jeugd ontvlucht en woont nu in Mist Lake, Montana. Hij is tevreden met zijn leven; hij heeft voldoende te eten, een dak boven zijn hoofd en mag elke dag genieten van de prachtige omgeving waarin zijn cabin staat. Wanneer Beth hem vraagt om geld dat hij niet heeft, voelt hij zich gedwongen haar en Cody mee te nemen naar Montana. Maar lukt het hem dan nog wel zijn aandoening en andere demonen voor haar verborgen te houden?

Achter hoge bergen speelt zich af in de jaren ’90 van Montana, Verenigde Staten, en gaat over het vinden van een familie, een diepe connectie tussen twee mensen en het omgaan met de monsters uit het heden en verleden.

Over auteur Emma Anna

Emma Anna is het pseudoniem van Juliëtte Heugen, een schrijfster van eigen bodem. Ze schrijft new adult boeken en heeft al diverse titels op haar naam staan. Ze schreef onder meer de Hartendief-serie en boeken als Ooit in september en Tot onze wegen scheiden. Achter hoge bergen is haar nieuwste roman die uitkwam op 15 september jl.

Onze leeservaringen

Onze eerste indruk

Amarins: Toen ik de cover van dit boek zag was mijn aandacht meteen getrokken. Wat een mooie cover. Een cover die warmte uitstraalt maar ook een cover waarachter naar mijn idee een heel mooi verhaal schuil zou gaan. Na het lezen van de flaptekst was ik helemaal enthousiast. Na het ontvangen van het e-book en het lezen van het eerste hoofdstuk wist ik wel zeker dat mijn verwachtingen helemaal uit gingen komen.

Sanne: Ook ik vind de cover erg mooi. Ik kreeg er een winters en warm gevoel bij door die lichtjes en sneeuwvlokjes. Maar ik werd vooral getrokken doordat er op de achterkant viel te lezen dat het boek zich afspeelt in de jaren '90. Als ik een boek lees dat zich afspeelt in het verleden, dan is dat meestal van veel langer geleden. Het leek me leuk eens een historische roman te lezen, maar dan over een tijd waar ik me zelfs misschien nog wel iets van kan herinneren, haha!

Mandy: Ik sluit me aan bij Amarins dat de cover vooral opvalt door de warme uitstraling. Mijn lievelingsseizoenen zijn echt de herfst en winter en ik krijg meteen najaarsvibes bij het zien van de cover. De samenvatting op de achterkant sprak me meteen aan, waardoor ik wist dat ik het wilde lezen, maar zodra ik begon met lezen, wist ik zeker dat dit boek me enorm zou bevallen! Het staat vanaf de eerste bladzijde als een huis en daarnaast heb ik al meerdere boeken van Emma Anna gelezen, dus noem me bevooroordeeld, maar dan kan er eigenlijk weinig meer mis gaan. 

Vertelperspectief

Amarins: Het boek wordt afwisselend verteld uit het oog van Jeremy en Beth. Ik heb dat als zeer waardevol ervaren in dit verhaal. Het is een verhaal dat vol zit met emoties en gevoelens. Door de wisselingen in vertelperspectief voel je de gevoelens en emoties precies aan. Hierdoor vindt een mooie verdieping in de personages aan en word je geraakt door het verhaal.

Sanne: De wisseling in vertelperspectief vind ik echt een hele fijne toevoeging. In het begin had ik niet zoveel met Jeremy, ik vond hem afstandelijk, kortaf. Bot en lomp zelfs. Voor mijn gevoel mompelde en grauwde hij alleen maar. Doordat het verhaal ook vanuit hem wordt verteld, kon ik dat gedrag wel wat beter begrijpen. Omdat de dialogen met hem, zeker in het begin, voor mij kort en stijf verliepen, was dit wel een mooie manier om meer gevoel bij hem te krijgen.  

Mandy: Beth is een ontzettend zacht en zorgzaam persoon. Het is prettig om vanuit haar oogpunt te lezen en je gunt haar echt een beter leven dan waar ze vandaan komt. Dit stond best wel in contrast met Jeremy, maar ergens voelde ik ontzettend veel empathie voor hem en was ik heel erg benieuwd naar zijn verhaal en zijn geschiedenis. Opgroeien in een sekte en alles achter je laten om opnieuw te beginnen, kan niet eenvoudig zijn. Dus ik wilde heel graag voorbij dat masker kijken en kon alleen maar liefde voor hem voelen. 

Sfeer, setting en schrijfstijl

Amarins: De sfeer in dit boek is, ondanks diverse heftige gebeurtenissen, fantastisch. Het deed me eerst wat denken aan de Netflix-serie van Virgin River. Een sereen rustig dorpje, bergen, witte bergtoppen en een prachtige natuur stalen wat mij betreft echt de show in dit verhaal. Het wordt idyllisch, warm en prachtig vertelt. De schrijfstijl is erg vlot en makkelijk en hierdoor leest het als een trein en heb ik ontzettend genoten.

Sanne: Oe, zo had ik het nog niet bekeken, maar nu jij Amarins zegt 'Virgin River', denk ik wel gelijk "JA!". De setting van een mooie omgeving zorgt zeker voor die herkenning, maar ook de uitspraak "It needs a village to raise a child". Als Beth verhuist naar het dorp waar Jeremy woont, zie je dat ze langzaam wordt opgenomen in de gemeenschap. Doordat ze open en benaderbaar is - ook al vindt ze dat zelf heel spannend - zie je dat ze snel contact maakt en steun kan krijgen van de mensen om haar heen. Dat vond ik mooi om te zien. Het warme en welkome gevoel dat het dorp geeft, gaf mij ook een warm gevoel. Emma Anna weet alles heel mooi te verwoorden en levendig te vertellen waardoor ik me zelf ook in Montana bevond! 
O, en dat historische tintje, echt heel leuk! Ik betrapte mezelf erop dat ik soms dacht "stuur even een appje of zo", maar ja, alleen maar telefoons aan een snoer natuurlijk, haha. Ze heeft die typische tijdselementen en Amerikaanse sfeer heel goed weten te vangen.

Mandy: Ik ben zo blij te lezen dat Amarins Virgin River noemt, haha! Tijdens het lezen, moest ik hier vaak aan denken, dus grappig om te zien dat iemand dezelfde vergelijking maakt. Het dorp lijkt me erg gemoedelijk en de mensen die er wonen heel behulpzaam en aardig. Volgens mij moet dat wel als je voor de rest zo ver van de bewoonde wereld zit. Emma schrijft zo beeldend dat je jezelf er helemaal rond ziet lopen en de kou die daar in de winter moet zijn, voelde ik bijna door de bladzijdes heen. Ik waande me echt even in een Amerika/Canada en kreeg bijna zin om mijn koffers te pakken. Ik moet zeggen dat ik zelf niet heel erg gemerkt heb dat het zich in de jaren '90 afspeelde en dat van weinig toegevoegde waarde vond, maar zoals Sanne hierboven schreef: er waren inderdaad geen telefoontjes en dat maakte het soms nog 'eenzamer, meer afgelegen'. Dus achteraf terugkijkend snap ik dit wel beter. 

Personages

Amarins: ik kan alleen maar zeggen: geweldige personages. Twee heel verschillende personages met elk hun eigen problemen. Warme personen die beide zoveel hebben meegemaakt dat ze eigenlijk niet weten hoe er mee om te gaan. Beth een vrouw met veel verdriet die het geluk bijna niet meer durft toe te laten, maar ook een vrouw met een ontzettend groot doorzettingsvermogen. Een top vrouw wat mij betreft. Jeremy, een grote stevige kerel waarbij je denkt dat het een hele stoere vent is, maar niets is minder waar. Wanneer je hem beter leert kennen krijg je zijn twijfels en gevoelens mee en begrijp je ook heel goed waarom hij is zoals hij is. Pijn, ziekte en verdriet in het verleden hebben hem gemaakt tot wie hij nu is. En dan is er ook nog Cody, het zoontje van Beth. Wat ben ik van dat kereltje gaan houden. Een jongetje wat zich ondanks alle ellende zo goed staande houdt. Een super lief ventje die een geweldige rol speelt in dit prachtige verhaal.

Sanne: Ik zei het al even, maar met Jeremy kon ik lastig een klik krijgen. Ik vond hem echt heel brommerig, afstandelijk. Maar dat vond ik ergens ook wel weer verfrissend. Hij is daardoor veel minder een clichématige mannelijke hoofdpersoon van knap, stoer, gladde babbel, vermogend en succesvol, hoewel Beth wel viel voor zijn looks. Jeremy ontpopt zich verrassend en op een positieve manier. Met Beth had ik wel gelijk een klik. Ze is jong, en een heel zorgzaam en liefhebbend. Ik had bewondering voor hoe ze het allemaal maar deed als alleenstaande moeder. Samen hebben Beth en Jeremy een leuke chemie. Ze vullen elkaar aan, houden de ander regelmatig een spiegel voor en zorgen voor elkaars persoonlijke groei. Daar hou ik van!

Mandy: De personages zijn heel geloofwaardig neergezet en lijken in eerste instantie tegenpolen van elkaar. Maar toch hebben ze meer gemeen dan op het eerste gezicht lijkt. Een pijnlijk verleden, last van vooroordelen, allebei doorzetters en harde werkers. Het is mooi om te lezen dat ze allebei een groei doormaken in het verhaal. Ik zat bij sommige scènes echt met een brok in mijn keel, omdat ik ze zoveel meer gunde. Ook Cody is een dapper mannetje wat heel goed met de situatie om weet te gaan, zo zie je maar hoe flexibel kinderen zijn. 

Conclusie

Amarins: ik kan niet anders zeggen dan dat ik op en top genoten heb. Het is een heftig verhaal waarbij ik de emoties en gevoelens van de hoofdpersonen voelde. Het kruipt onder je huid en als je het boek dichtslaat moet je het even laten bezinken. Dit is op en top feelgood met een prachtige diepgang zoals ik ze heel graag lees. Ik geef het boek 5*. Alles in dit boek klopt naar mijn idee, vanaf de eerste tot de laatste bladzijde weet Emma Anna je te boeien en de aandacht vast te houden. Wat mij betreft dus een echte aanrader!

Sanne: ik moet bekennen dat ik nog niet eerder iets van Emma Anna had gelezen, maar dat dit boek absoluut smaakt naar meer! Ik vond de tijdsperiode en de setting waar het verhaal zich afspeelde, de omgeving van het Amerikaanse dorpje, heel erg tof. De personages hadden genoeg karakter en diepgang gekregen en de emoties zijn door de fijne schrijfstijl van de auteur heel goed voelbaar. Wel had ik van het einde verwacht dat bepaalde personages nog een rol zouden gaan spelen en het spannend zou worden, dat bleef uit. Desalniettemin vond ik het echt een heerlijk boek om bij weg te dromen. Het beste lees je dit boek in een cabin in het bos, als het even kan met sneeuw erbij, maar genieten zul je! Ik geef het boek 4****

Mandy: Wat mij betreft de volle vijf sterren! Wat een fantastisch boek. Het is lang geleden dat ik zo een verhaal werd ingezogen dat ik er 's ochtends al naar uit keek om gedurende de dag weer verder te mogen lezen. De setting is fijn, de personages menselijk, de emoties en thema's in juiste getale aanwezig. Dit boek wil je lezen dit najaar, geloof me. 

Heb jij weleens iets van Emma Anna gelezen? Wat vond je ervan? En spreekt dit boek je aan?