Vaak vertel ik mijn man over de dingen die ik voor Hebban Feelgood schrijf. Zo ook afgelopen zaterdag. Ik zag in de nieuwe catalogus van de Boekerij dat er een nieuwe uitgave van Turks Fruit van Jan Wolkers gaat verschijnen. Ik had meteen gespreksstof aan de ontbijttafel.

- Door Diana –

Jaren geleden las ik Turks Fruit van Jan Wolkers voor de eerste keer. Het was voor mij een eerste kennismaking met deze auteur en ik was erg benieuwd naar het boek vol seks. Ik startte vol goede moed, maar kon het niet meteen vatten. Het enige wat me bij stond was dat ik Erik echt een viezerik vond. Hij dacht alleen maar aan seks en zijn obsessie voor wormen en maden was te gruwelijk voor woorden. Ook had ik geen band met Olga, die naar mijn idee vooral aan zichzelf dacht en Erik op een gruwelijke wijze liet stikken.

Zoals ik ben, kijk ik graag de verfilming van een boek. Wat het boek Turks Fruit in eerste instantie niet kon, kon de film wel. Vanaf de eerste scène was ik geboeid door de persoonlijkheid van Erik. Ik keek de film vol verbazing af en kon niet anders dan hem een maand later nog een keer kijken. Turks Fruit werd een van mijn favoriete films en ik nam zelfs een uitspraak van Olga en Erik over. “Hou je van me?” vraagt Erik tijdens hun eerste ontmoeting. Waarop Olga antwoordt met de woorden: “Een beetje boel.” Lange tijd heb ik dit als reactie gegeven als mijn partner vroeg of ik van hem hield.

De film raakte me en ik kwam er maar niet aan uit wat Olga’s beweegredenen zijn geweest voor haar acties. Er zijn denk ik genoeg dingen te bedenken. Eén ding is in ieder geval wel duidelijk: Turks Fruit is niet enkel een plat verhaal. Sterker nog, zonder de vele seksscènes is het verhaal niet wat het moet zijn. Het is een verhaal over de liefde van je leven. Een verhaal over elkaar tot op het laatste moment steunen, ondanks wat je meegemaakt hebt samen. Een verhaal over voor elkaar zorgen.

Afgelopen zaterdag keek mijn man voor het eerst naar de film samen met mij. Ik had de film al een tijdje niet meer gezien, maar ik kon nog steeds enkele uitspraken zo meepraten. Iets wat mijn man best bizar vond voor ‘zo’n platte film vol bloot en seks.’ Maar ook hij zat met grote ogen vol verbazing te kijken en vraag na vraag kwam er uit zijn mond. Vragen die ik tot het einde niet kon beantwoorden. En na het einde had ook hij een brok in z’n keel. Waarom moest het zo eindigen?

De grootste vraag was waarom Olga één keuze had gemaakt en daar had ik geen antwoord op. Het deed me dan ook besluiten om het boek opnieuw te lezen. Inmiddels had ik de film al tig keer gezien en was ik ook een flink aantal jaartjes ouder en wijzer. Ik startte zondag vol goede moed in het boek.

Het bijzondere was dat ik het boek inderdaad met andere ogen las. Omdat je de afloop weet, krijg je veel meer mee van de gebeurtenissen in het begin van het verhaal. Erik komt veel meer tot leven en zelfs zijn obsessie voor wormen en maden wordt – ondanks dat ik het nog steeds ontzettend smerig vind – veel meer tot zijn recht. Het wordt duidelijk waar dit symbool voor staat, evenals de verandering in de kunst die hij maakt. Door de bladzijden heen lees je wat voor invloed het verlies van je grote liefde op je kan hebben.

Ook Olga kwam meer tot leven, evenals haar vreselijke moeder en haar geweldige vader. Olga is een complex persoon, uit een complex gezin, die – zoals ik het interpreteerde – ontzettend veel last heeft van angsten. Ik denk dat de keuzes die zij maakt gedurende het verhaal samenhangen met haar angst. Ik denk dat ze haar grote liefde wilde sparen en ik denk dat ze bij een van de keuzes die ze maakte misschien wel hoopt op een betere toekomst. Het is lastig dit concreet te omschrijven, zonder dingen te verraden, maar ik denk dat een ieder die het boek gelezen heeft wel weet waar dit over gaat.

Ik sloeg het boek met een zucht dicht en liet het even bezinken. Nog geen kwartier later opende ik een internetscherm. Op 12 maart zit ik -  samen met mijn man – in de Oranjerie in Roermond te kijken naar de toneelvoorstelling van Turks Fruit. Of dit mij net zo diep raakt… Ik kan het pas na 12 maart zeggen.

Heb jij Turks Fruit gelezen? Was het voor jou een plat verhaal of werd jij er ook verliefd op?