Het is De week van het vergeten boek (20 tm 26 oktober 2018). Het is de tweede keer dat Hebban die organiseert. Een teken dat er nog heel veel vergeten (en ongelezen boeken) op de boekenplanken staan. Zelfs na onze #leesuiteigenkast maand, hebben we nog boeken staan die ongelezen en vergeten zijn. Wij van de Feelgood Club keken nog eens goed in, op en onder de planken en kozen een boek uit voor de week van het vergeten boek.

- door Marieke -

Wat gaan wij lezen deze week?

Marieke
Voor de #leesuiteigenkast maand had ik een stapeltje boeken bij elkaar gezocht, waarvan ik wist dat ik ze had maar waar ik maar steeds niet aan toe kwam. De helft daarvan is inmiddels gelezen, maar de andere helft ligt er nog. Dat zijn niet echt vergeten boeken, dus zocht ik nog even verder en ik vond een boek met de zeer korte titel: Boe.

Boe? Ja Boe van Rene Gutteridge. Ik had er nog nooit van gehoord, en met mij velen, want het heeft slechts een enkele waardering hier op Hebban. Het boek heb ik eens in de kringloopwinkel gevonden, en met een kat op de cover en iets over een horrorschrijver en humor in de korte samenvatting, leek het me een leuk boek. Vervolgens kwam het ergens op een stapel terecht en vergat ik het compleet. Nu zag ik het weer liggen en koos het voor de week van het vergeten boek en heb nu best zin om erin te beginnen.

Sanne
Het boek dat ik wil gaan lezen is een boek dat ik een soort van ben vergeten. Echt vergeten ben ik het niet, het kijkt me af en toe wat beschuldigend aan uit de boekenkast en dan probeer ik hem heel hard te negeren en te vergeten. Het is namelijk een boek dat ik niet zelf heb gekocht, maar van mijn man heb gekregen. Hij is zelf geen lezer, maar hij zocht deze voor mij uit, zomaar. Het leek hem wel wat voor mij. Eerlijk gezegd sprak het mij helemaal niet aan, en daardoor kreeg het boek totaal geen leesprioriteit. Ik heb het over Nora van Colm Tóibín. Ik vind dat ik er nu maar eens achter moet komen wie gelijk heeft: mijn man of ik. Sinds ik het boek kreeg en ik het niet las, heb ik overigens geen boek meer van hem gekregen (en dat is zeker 1,5 jaar geleden). Hij is een beetje beledigd denk ik...

Renate
Echt vergeten zijn ze niet, want ik weet dat ik ze in de kast heb staan, gesigneerd zelfs. Dus ze staan eigenlijk heel opvallend in de kast op een aparte plank met gesigneerde boeken. Geel, blauw en rood zijn de kleuren van de rand van het boek, dus nog een reden dat je ze niet kunt vergeten. Maar op de een of andere manier komt het er gewoon niet van. Daar moet verandering in komen! Of het echt lukt in de week van het vergeten boek dat weet ik niet, maar dan toch snel daarna.
Over welke boeken heb ik het eigenlijk? De boeken Zomer, Hitte en Razend van Lis Lucassen,. Ze staan al bijna een jaar om aandacht te vragen in de kast, wat heel stiekem wel meer boeken doen. Maar daar hebben we tenslotte de #leesuiteigenkast maand voor en de week van het vergeten boek!

Janneke
Er staat een boek in mijn kast die ik, toen ik hem kocht, heel graag wilde lezen. Ik weet niet eens meer waarom. Volgens mij had ik ergens een recensie gelezen en natuurlijk sprak de omschrijving mij aan. Ik kan me nog herinneren dat ik heel erg blij was dat ik hem voor een leuk prijsje kon aanschaffen en nu moet ik bekennen dat dit boek al jaren ongelezen in de kast staat. Een echt vergeten boek dus! Ik heb het over Watermeloen van Marian Keyes.

Ondertussen heb ik wel andere boeken van deze auteur gelezen, zoals Nu even niet. Maar nu wordt het dus echt hoog tijd dat ik Watermeloen eindelijk ga lezen. Ik heb er zin in!

Lore
Het boek dat ik ben vergeten is eigenlijk het boek dat mij deed kennismaken met Hebban. Het boek is Regenboog in de nacht van Claire King. Dit boek was net verschenen en ik was wat aan het opzoeken over het boek. Zo kwam ik terecht op de leesclubpagina van dit boek op Hebban. Ik meldde mij aan bij Hebban en zo geschiedde. Dit boek heb ik sindsdien nog steeds niet gelezen dus dringend tijd om dit eens te gaan doen! Het staat op mijn e-reader dus ik kan er meteen aan beginnen. Ik ben benieuwd of het gaat lukken!

Helma
Mijn vergeten boek is van een iets andere categorie en hoort eigenijk niet helemaal thuis in deze rubriek. Maar ik was hem dus wel totaal en volstrekt vergeten, en daarom nomineer ik hem toch maar als mijn vergeten boek: Het familiefeest van Robyn Carr. Totdat ik hem deze week als ebook kreeg toegestuurd was ik totaal vergeten dat ik me enkele weken geleden vol enthousiasme had aangemeld voor de groepsrecensie met deze feelgood. Dus dit boek ga ik dus zeker binnenkort lezen.

Wij hebben onze vergeten boeken onder het stof vandaan gehaald en gaan ze lezen, of proberen te lezen. Of het is gelukt laten we jullie weten in een blog begin november.

Hoe staat het met jullie plannen voor de week van het vergeten boek? Ook een lang verloren boek terug gevonden en nu aan het lezen? Laat het ons weten in een reactie onder deze blog.