Wereldpoëziedag 21 maart 2017
Jaarlijks op 21 maart is het 'Wereld Poëziedag' ('World Poetry Day'). Een dag ingesteld in 1999 door de UNESCO met als doelstelling het lezen, schrijven en publiceren van poëzie te bevorderen en de taalkundige verscheidenheid via poëtische expressie onder de aandacht te brengen.
- poëzie te ondersteunen,
- het les geven in poëzie te promoten,
- de dialoog tussen poëzie en andere kunsten (zoals theater, dans, muziek en schilderen) te bevorderen,
- kleine uitgeverijen te ondersteunen,
- een aantrekkelijk beeld te creëren van poëzie in de media, zodat poëzie niet langer wordt beschouwd als een verouderde kunstvorm.
'Wereld Poëziedag' is een dag om na te denken over de macht van de taal en de volledige ontwikkeling van de creatieve vermogens van iedereen.
(bron: http://www.beleven.org/feest/wereld_poeziedag)
Poëzie is heel breed. Een zoektocht op google levert 7.110.000 resultaten op! Voor wie meer wil weten: Wikipedia heeft een uitgebreide pagina over poëzie Wikipedia over poëzie
Er zijn plekken
waar ik zonder glimlach
niet meer langs kan.
Ooit is daar een grap
verteld, een kus geroofd,
iets voor het eerst gedacht.
Ter hoogte van mijn oor,
bijvoorbeeld,
heb jij me op een nacht
beloofd dat eeuwigheid
een leugen is, maar dat het
daarom tussen ons niet
minder lang gaat duren.
Meer woorden waren er
niet nodig – een mond
spreekt van zichzelf al mooi
en huid heeft een geheugen.
Jij blijft mijn hals, mijn navel,
mijn holte van mijn knie
voor altijd bij.
Zonder glimlach kan ik
aan geen plek voorbij.
Als de liefde niet bestond
Zullen ze stilstaan, de rivieren
En de vogels en de dieren
Als de liefde niet bestond
Als de liefde niet bestond
Zou het strand de zee verlaten
Ze hebben niets meer te bepraten
Als de liefde niet bestond
Als de liefde niet bestond
Zou de maan niet langer lichten
Geen dichter zou meer dichten
Als de liefde niet bestond
Nergens zouden bloemen staan
En de aarde zou verkleuren
Overal gesloten deuren
En de klok zou niet meer slaan
Als de liefde niet bestond
Dan was de hele vrijerij bedorven
De wereld was gauw uitgestorven
Als de liefde niet bestond
Als de liefde niet bestond
Zou de zon niet langer stralen
De wind zou niet meer ademhalen
Als de liefde niet bestond
Geen appel zou meer rijpen
Zoals eens in het paradijs
Als wij elkaar niet meer begrijpen
Dan is de wereld koud als ijs
Ik zou sterven van de kou
En m'n adem zou bevriezen
Als ik je liefde zou verliezen
Er is geen liefde zonder jou
Van Els Rentenaar:
De elementen van de liefde
Ik droom van jou als een liedje in mijn hoofd;
eens gekregen om nooit meer kwijt te raken
van woorden die ik van begin af heb geloofd
een wijsheid die mij tot in mijn ziel kon raken.
Ik droom van een eindeloos stromende regen,
loslaten om mee te stromen met de stromen.
De kracht van de bulderende zee is me tot zegen,
waar ik me neer kan leggen en tot rust kan komen.
Ik droom van de krachtige adem van de wind
die mij zoete en wijze woorden in wil fluisteren
en als ik het niet heb begrepen opnieuw begint
tot het mijn hart raakt en mijn ziel wil luisteren.
Ik droom van de eindeloos vruchtbare grond
waarin je woorden na het planten zullen groeien,
wanneer je inspiratie de overtuiging vond
en ze in jou en mij verder voort zullen bloeien.
Ik droom van het vuur waarin de passie ontbrandt
waarin we samensmelten als één, wij, beminden.
De sleutel van het geluk hebben wij zelf in de hand
wanneer zich de kracht van de liefde laat vinden.
Al wat ik nodig heb is de liefde waarvan ik leef
en wat ik boven alle rijkdom in het leven verkoos
hoe meer ik te bieden heb, hoe meer ik geef:
liefde, krachtig in kwetsbaarheid en o zo broos.
