Wij lazen De verborgen boekwinkel
Renate en Sanne lazen beide De verborgen boekwinkel van Evie Woods en dat bracht ze op het idee om een buddy read te doen! Het was alweer een tijdje geleden dat ze samen een boek lazen en bespraken, maar eigenlijk is een buddy read ontzettend leuk om te doen. Want hoewel je hetzelfde boek leest, kan de beleving heel erg van elkaar verschillen. Of dat nu ook het geval is, en of je het boek op je TBR moet zetten of niet, lees je in dit artikel!
Over De verborgen boekwinkel
1921. Na haar vlucht voor uithuwelijking komt de Française Opaline terecht in Dublin. Daar vindt ze tot haar vreugde een prachtig pand en begint haar droomboekwinkel.
2021. Martha heeft haar gewelddadige man verlaten en begint opnieuw als inwonend huishoudster bij de eigenzinnige Madame Bowden in haar bijzondere huis in Dublin. Op een dag ontmoet ze Henry, een academicus op zoek naar een verloren manuscript van Charlotte Brontë, dat in een historische boekwinkel te vinden moet zijn. Maar hij kan de zaak nergens vinden. Martha besluit hem te helpen. Wat volgt is een zoektocht naar de verborgen boekwinkel, maar ook naar geluk, liefde en je plek vinden op deze wereld.
De verhaallijn
Renate: Een verhaal met meerdere tijdlijnen; een die in 1920 begint bij Opaline, de andere in het heden rond Martha. Allebei hebben ze geheimen die zich zowel in Parijs, Londen en Dublin afspelen. Dat maakt je nieuwsgierig. Het verhaal neemt je mee in de levens van zowel Opaline en Martha, twee vrouwen die aardig wat voor hun kiezen hebben gekregen. Het is wel een boek waarbij ik moest blijven opletten, omdat je steeds verschillende verhaallijnen hebt die je soms weer terugsturen in de tijd. Het verhaal wordt afwisselend verteld uit zowel Opaline, Henry en Martha, er staat elke keer duidelijk bij over wie het gaat en welk jaar en waar het zich afspeelt dus het is goed te volgen en dat maakt het uiteindelijk een stuk prettiger. Vond alle verhaallijnen leuk en mooi in elkaar vervlochten.
Sanne: Ik vond het boek heel goed in elkaar zitten. Het verhaal kent meerderer tijdlijnen, en meerdere vertelperspectieven, maar dat gaat nergens ten koste van de leesbaarheid. Sterker nog, ik vond het lastig om te zeggen waar ik nou het meest benieuwd naar was; het verhaal van Opaline, of het verhaal van Martha. Ze hebben, zoals Renate al zegt, allebei hun geheimen en zorgen, en ze zijn allebei heel boeiend om over te lezen. Ook die verborgen boekwinkel roept constant nieuwsgierigheid op en daarmee zit de verhaallijn vol vraagtekens en blijf je aan het lezen.
De personages
Renate: De belangrijkste personages zijn Opaline, Martha en Henry, ze hebben alledrie een belangrijke rol in dit verhaal. Henry vond ik echt een leuk personage, hij was zo belangrijk en lief voor Martha waardoor ze weer wat opbloeide in Dublin. De beide vrouwelijke personages krijgen aardig wat voor hun kiezen het laat zien wat wij vrouwen voor onze kiezen kregen, van hoe ver wij komen, en wat ons nog geen 100 jaar geleden is aangedaan. Zo lees je over misstanden in instellingen voor ongehuwde moeders in Ierland, waar vrouwen dus nog niet eens zo lang geleden gedwongen vast zaten. Dat doet je nadenken dat we al heel wat bereikt hebben, maar er nog niet zijn.
De personages zijn goed uitgewerkt en je gaat echt met ze meeleven althans dat had ik, je kon ergens ook de broer van Opaline wel snappen en tegelijkertijd een enorme hekel aan hem hebben.
Sanne: Ik had veel bewondering voor Opaline, zoals zij - ver haar tijd vooruit - zelfstandig op reis ging. In het begin is ze kwetsbaar, maar ze wordt steeds zelfstandiger en je ziet haar groeien in haar onafhankelijk. Totdat het noodlot toe slaat. Ook bij Martha zie je een vergelijkbare ontwikkeling. In het begin is ze een bang en toch ook boos muisje. Ook voor haar heeft het leven uitdagingen in petto die ze het hoofd moet zien te bieden. Toch zijn beide vrouwen heel verschillend en dat maakt het erg boeiend om over te lezen. Allebei de personages zijn erg goed uitgewerkt. Daarnaast zijn er nog Henry en madam Bowden en een aantal andere kleinere rollen, maar geen van hen zijn overbodig. Ze zijn bijzonder goed door de schrijfster uitgewerkt.
Boeken in het boek
Renate: Wat ook leuk in dit verhaal is dat het echt een boek is die de liefde voor boekwinkels uitdraagt, of voor boeken in het algemeen, er zitten dan ook verschillende verwijzingen naar klassiekers in dit verhaal. Leuk om te zien of je ze er allemaal uit kan halen tijdens het lezen. Zelf heb ik er bar weinig gelezen, maar dat maakt natuurlijk helemaal niet uit.
Sanne: Jaaa, dit is echt een extraatje in het boek en wat dit boek ongetwijfeld tot favoriet zal maken onder boekliefhebber. Niet alleen speelt het verhaal zich in meerdere boekwinkels af (in Parijs, Londen en Dublin, met zelfs nog verwijzingen naar een boekhandel in Italië), maar ook worden er meerdere boeken genoemd. In het bijzonder de boeken van de zussen Brontë. Heel tof gedaan!
Fantasie
Renate: De schrijfster laat een hoop genres in haar boek voorbij komen, waaronder ook een vleugje fantasie, dat is mooi in dit verhaal verwerkt.
Sanne: Het boek zit boordevol fantasie en toch haalt de schrijfster ook heftige thema's aan zoals huiselijk geweld, psychische gezondheid en hoe er destijds met ongehuwde vrouwen werd omgegaan. Hoewel De verborgen boekwinkel haast leest als een fantasievol kinderboek met geheime doorgangen en verborgen boekwinkels, is het ook een heel aangrijpend en werkelijk verhaal. Die combinatie van beide vind ik erg goed gedaan.
Eindoordeel
Renate: Met plezier las ik dit boek. Ik vond het heel leuk om te lezen hoe het er vroeger in de tijd van Opaline aan toe ging.
Wel moet ik zeggen dat het einde niet mijn einde is, ondanks dat ik het echt een tof boek vind, blijf ik met vragen zitten, heb ik het gevoel dat ik dingen heb gemist. Maar misschien is dit een boek dat als je het nog een keer leest, je er weer andere dingen uithaalt, net als wat je soms hebt bij een film. Ik geef het boek 4 sterren.
Sanne: Ik heb genoten van het boek. Ik hou ervan wanneer de verschillende verhaallijnen op het einde bij elkaar komen en mysteries ineens duidelijk worden. De personages vind ik goed uitgewerkt en de schrijfstijl van Woods vind ik prettig. Tel daar de boeken en boekwinkels bij op en je hebt een verhaal dat zeker de moeite van het lezen waard is. 4 sterren!
We kunnen wel stellen dat de leeservaring van Renate en Sanne aardig overeen komt. Heb jij De vergeten boekhandel gelezen? Wat vond je ervan? Of ben je van plan het boek nu te gaan lezen? We zijn benieuwd naar jouw leeservaring!