Het is zondag en dat betekent dat we weer verder gaan met het zomerfeuilleton van Jeske en Eduard Meinema. Wat denken jullie? Neemt Chanice het aanbod van Núria aan om zich aan te sluiten bij de band of gaat ze toch haar eigen gang? Hopelijk krijgen we daar vandaag antwoord op.

Het Meet & Greet Café is nog steeds geopend, dus heb je een vraag of een opmerking, kom dan gezellig even langs!

Dus moet jij van mij houden - Hoofdstuk 7

Een feuilleton door Jeske en Eduard Meinema

Harry Potter is een tovenaar. Houdini een ontsnappingskunstenaar. Louis Enrique… inpakker van de eeuw. Met zijn magische handen heeft hij alle materialen weer in de bus gekregen. ‘Mijn’ tent weer op de plek van de reserveband weggemoffeld. Ongelofelijk. Als het aan mij lag, was ik al trots en voldaan als ik alleen mijn gitaarkoffer in die bus kreeg.
We zitten allemaal nog in een roes. Gisteravond was super! De stemming in de bus is uitzinnig. Iedereen praat door elkaar
‘En nu?’ vraag ik. ‘Hebben we nog een optreden in Frankrijk?’
‘Nee,’ roept Louis. ‘We rijden in één stuk door naar Barcelona.
We hebben net de indrukwekkende afdaling naar Lyon gehad. Tijdens zomervakanties met mijn ouders, op de achterbank van onze stationwagen met ‘oma’s doodskist’, de beruchte skibox, bovenop, al indrukwekkend; nu in de oude VW-bus bijna angstaanjagend. Inmiddels rijden we op de A46, de ringweg rond Lyon. Núria en Alvaro zingen, Jose zit als een bezetene op de rugleuning van Alvaro’s stoel te drummen. Carlos, de meestal stille gitarist, de George Harrison van Xerrac, is verdiept in zijn luchtgitaar spel. Ik klap mee en Louis…
‘Jezus, Louis!  Wat doe je?’ gil ik.
De bus slingert en stuitert over de snelweg. Louis roept alleen maar: ‘Geen paniek!’ waardoor iedereen ècht in paniek raakt. Gelukkig weet hij de bus vrij snel onder controle te krijgen. Stuurt de bus behendig de berm in waarna we tot stilstand komen.

Lees hier deel 7 van het zomerverhaal van Jeske en Eduard Meinema