Het is vast niemand ontgaan dat er de laatste jaren veel te doen is geweest om de taal in boeken inclusiever te maken. Veel oudere (kinder)boeken zijn of worden herschreven, omdat bepaalde woorden niet meer kunnen. Zonder ons in een (politiekcorrecte) discussie te storten, kijken we toch even naar wat de auteur hierover zegt.

Taal als instrument

7a: Op de pagina's 208 tot en met 210 legt Annejet uit waarom ze kiest voor het gebruiken van bepaalde, tegenwoordig ter discussie staande woorden. Wat vind jij van deze keuze en haar motivatie?

7b: Zijn er woorden die jij tegenwoordig probeert te vermijden, en waarom?

7c: Is het mogelijk om de geschiedenis goed over te brengen, door te geven zonder bepaalde woorden te gebruiken? Komt de context dan goed over, denk je?