Boekenblog

Het klassieker-genootschap

Emile Zola - De mijn

op 24 januari 2018 door Het klassieker-genootschap

Het boek voor juni en juli van 2018 is één van de twintig delen uit de verhalencyclus Les Rougon-Macquart van Émile Zola dat in 1884-1885 als feuilleton werd gepubliceerd in het Franse tijdschrift Gil Blas. Zola belicht de barre omstandigheden van het leven van de 19e-eeuwse mijnwerkers.

Keuze van Tea.

Reacties op: Emile Zola - De mijn

292493

24 januari 2018

2018-01-24T21:37:29+01:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Wat een leuke aankondiging! Dit wordt mijn tweede Zola, de eerste Le rêve heb ik in het Frans gelezen. Deze ga ik in het Nederlands lezen, er zijn verbanden met Tolstoj, dat ontdekte ik tijdens het lezen van Anna Karenina. Kennen jullie ander werk van Zola?

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

292496

24 januari 2018

2018-01-24T21:42:27+01:00

Jan Haas

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/berlijn.jpg

https://www.hebban.nl/!/jan-haas

127953

Nooit iets van gelezen. De naam kende ik wel.

292493

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

292506

24 januari 2018

2018-01-24T22:04:54+01:00

Hetty

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/foto2%286%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/hetty-3

191753

Ik heb vorig jaar levensvreugde (joie de vivre) gelezen

292493

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

292507

24 januari 2018

2018-01-24T22:06:52+01:00

Nico van der Sijde

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/8382231.jpg

https://www.hebban.nl/!/nico-van-der-sijde

197389

Erg bekende auteur, maar ik ken niets van hem.

292493

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373299

03 juni 2018

2018-06-03T11:43:15+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Ik heb het boek gereserveerd bij de bibliotheek. Het was gewoon aanwezig op een andere locatie dus ik heb het binnen een dag of vijf in huis.... Leestijd is al gepland.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373318

03 juni 2018

2018-06-03T12:04:51+02:00

Hetty

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/foto2%286%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/hetty-3

191753

Het boek staat al in de kast te wachten...

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

404825

29 juli 2018

2018-07-29T11:28:38+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Zo, ik heb het boek uit. Ik ben klaar voor de discussie ;-)

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

404835

29 juli 2018

2018-07-29T11:37:02+02:00

Hetty

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/foto2%286%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/hetty-3

191753

Ik ben net over de helft...maar vermoed dat ik vanmiddag nog wel een stuk verder kom ;-)

404825

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

404863

29 juli 2018

2018-07-29T12:05:28+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

Ik moet nog een kleine 100 bladzijden.

404825

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

404895

29 juli 2018

2018-07-29T12:49:26+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Woensdag post ik mijn(🙂) stuk (je) en zie de reacties wel verschijnen, niet van Jan, die zit ergens in de rimboe zonder internet🙂

404825

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

404925

29 juli 2018

2018-07-29T13:13:01+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Woensdagavond probeer ik mijn reactie te posten 🙂

404895

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

404960

29 juli 2018

2018-07-29T13:54:25+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ik heb in huis: -Een doos waterijsjes (schaars product!) -Koffie en thee -Alcoholische verfrissingen🍧🍦🍧

404895

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

405010

29 juli 2018

2018-07-29T15:02:58+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Ik ga voor het schaarse product... 😄 Dol op waterijsjes...

404895

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

405039

29 juli 2018

2018-07-29T15:19:36+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

😀

404895

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

405121

29 juli 2018

2018-07-29T17:35:01+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

Zojuist het boek uitgelezen

404825

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

406665

01 augustus 2018

2018-08-01T10:24:54+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Mijn stuk is een beetje uitgebreid omdat ik het ook op ons recensieblog wil plaatsen valt wel mee met de lengte zie ik nu. ‘Nu werd hij luid toegejuicht en vanaf dat ogenblik kwam Etienne op de achtergrond. De sprekers volgden elkaar nu op de boomstronk op met drukke gebaren en wilde voorstellen, in een waanzinnige uitbarsting van fanatisme. De maan scheen neer op de menigte, het diepe woud lag zwijgend rondom die moordkreten….’ (blz 226) Inleiding In dit deel, Germinal, De mijn (1885) van Zola’s 20-delige cyclus Les Rougon-Maquart (1871-1893) beschrijft Zola een staking onder Noord-Franse mijnwerkers. Protagonist Etienne Lantier is gevlucht uit de Provence en zoekt werk. Hij maakt kennis met de plaatselijke bevolking van Montsou en krijgt werk in de mijn. Daar wordt hij geconfronteerd met de mensonterende werkomstandigheden, het verschil tussen arm en rijk en verspreidt hij revolutionaire ideeën. Wanneer na een loonsverlaging de onvrede onder de mijnwerkers toeneemt organiseert hij een staking. Naturalistisch De roman behoort tot de naturalistische stroming, Zola was de eerste die deze term gebruikte in een literaire context. Een van de kenmerken van naturalisme is het determinisme, dat zie je terug in De Mijn, de mensen ontlopen hun lot niet doordat hun afkomst bepaalt hoe hun leven zal verlopen. In Les Rougon-Macquart worden de levens van een familie beschreven, elke keer een andere generatie of een andere tak. Zo zijn alle lagen van de Franse samenleving onder het Tweede Keizerrijk vertegenwoordigd. De kritiek op het keizerlijk regime loopt als een rode draad door de cyclus, hoewel dit bewind tijdens het schrijven van de serie al was gevallen. Voor het schrijven van de verschillende delen deed Zola gedegen onderzoek, zo daalde hij werkelijk af in een mijn om te ervaren hoe het is daar te werken. In de beschrijvingen komt dat duidelijk naar voren, die zijn enorm realistisch. ‘De vier houwers lagen boven elkaar uitgestrekt op het hoge gedeelte van de post. Zij waren gescheiden door planken met haken, die de afgehouwen steenkool tegenhielden. Zij namen ieder ongeveer vier meter van de ader in beslag en die ader was op deze plek nauwelijks vijftig centimeter breed, zodat zij, als het ware platgedrukt tussen dak en wand, op hun knieën en ellebogen moesten kruipen en zich niet konden omkeren zonder hun schouders te stoten’ (blz 35) Arm en rijk De verschillen in arm en rijk in de mijnstreek zijn groot. Etienne komt in aanraking met de familie Maheu, een kinderrijke mijnwerkersfamilie. De armoede is hier doorgedrongen in elke vezel en is dan ook de ideale voedingsbodem voor revolutionaire ideeën. Wanneer er onlusten losbarsten tijdens de staking, gaan alle remmen los en stort een woedende menigte zich op ‘de uitbuiters’. De welgestelden houden in eerste instantie hun poot stijf, ze geven geen haarbreed toe aan de stakers. Met het zaaien van verdeeldheid en het ophangen van zielige verhalen hoe moeilijk zij het hebben in deze industriële crisis proberen ze voet bij stuk te houden. Tot de bezittende klasse behoort onder andere familie Grégoire, rijk geworden door vererving en slimme beleggingen bewoont dit gezin het riante landhuis Piolaine. Ook Monsieur en Madame Hennebeau horen tot de rijken. Dit is geen gelukkig huwelijk, zij is overspelig en ontevreden, ze doet me denken aan Madame Bovary. Niet zo vreemd, want Zola liet zich beïnvloeden door Balzac, maar ook door Flaubert. Het leven Door het beschrijven van het meedogenloze leven van de mijnwerkersgezinnen rijzen de haren je soms te berge. Wat te denken van de kredietverstrekker die op de pof kan leveren wanneer je je mooie dochter later op de dag langs stuurt? Of wanneer er ‘inspectie’ komt en iemand het lef heeft de armzalige behuizing en leefwijze aan te prijzen als geweldig, maar intussen de neus ophalend, niet weten hoe snel te vluchten uit deze stinkende omgeving. Vrouwen zijn lustobjecten, klaar voor de grijp. Menig ‘mijnmeisje’ heeft op jonge leeftijd al kinderen en wanneer ze besluiten het huis uit te gaan om met een man te gaan wonen zet dit kwaad bloed bij de ouders, want dan is er weer een inkomen minder in het toch al sappelende bestaan. En aan de andere kant dus de luxe van de ‘bourgeoisie', zij die bezitten en hun kinderen kunnen voorschotelen wat zij blieven, thuisonderricht kunnen geven en alle soorten ontspanning waar de kinderen om vragen. Om hun geweten te sussen mogen hun kinderen aalmoezen geven aan langskomende paupers, nooit geld, want dat zouden ze verteren in de kroeg, wel kleding of voedsel. Motieven en namen. In het Frans heet de de roman Germinal, letterlijk vertaald is dat ‘kiem’, een mooie titel met een belofte. ’Germinal was de zevende maand van de Franse Republikeinse Kalender. De naam betekent: Kiemmaand.Vergeleken met de gregoriaanse kalender begon de maand op 21 of 22 maart en eindigde op 19 of 20 april.' (wiki) De mijn waarin Etienne komt te werken heet ‘De Voreux’, dit betekent ‘de vraatzuchtige’, wederom een welgekozen naam voor een werkplek die mens en dier letterlijk opslokt. Beestachtig is een motief dat regelmatig terugkomt. Zo wordt Chaval, de minnaar van een van Maheu’s dochters Catherine, beschreven als iemand met ‘rode snor en baardje die vlamden in zijn zwarte gezicht met de grote neus als de bek van een roofvogel.’ Mijningenieur Négrel wordt omschreven als een beminnelijke fret en een klein meisje, dat als wagenduwster moet werken, trekt haar magere armpjes en beentjes uit als een zwarte mier. Een ander motief is contrast, duidelijk is het verschil in arm en rijk, maar er is ook kou en hitte. Etiennes tocht is zwaar, de striemende oostenwind geselt hem en dan ziet hij vuur van de vuurpotten van mijn. Ook is er donker en het licht, in het begin is de sfeer hoofdzakelijk donker, aan het einde gloort toch het licht en dit is dan weer een mooie connectie met ‘de kiem’. ‘Sappen stroomden met fluisterende stemmen en al het kiemen klonk als één lange kus. En aldoor, steeds duidelijker, alsof zij dichter bij de oppervlakte kwamen , sloegen de kameraden. Bij de vlammende zonnestralen, in deze jeugdige ochtend, was het dit geluid waarvan het landschap zwanger was. Een zwart, wrekend leger, dat langzaam ontkiemde en de voren, dat groot werd voor de oogsten van een volgende eeuw, groeide. Hun ontplooiing zou de aarde spoedig doen openbarsten.’ (slotpassage blz 391) Mijn waardering Dit was het tweede boek dat ik las van Zola, Le Rêve, deel 16 uit de cyclus, las ik lang geleden in het Frans. Lang niet alles uit de serie is vertaald. Het boek leest op zich vlot, maar heeft zeker diepgang (!). Meteen in de openingspassage komt Etienne binnen in een voor hem compleet vreemde wereld, hij weet helemaal niet waar hij terecht komt, net als de lezer staat hij aan het begin van een nieuwe episode, dat schept verwachtingen. Gelet op de details en de naturalistische stijl vind ik het een zeer goed portret van een tijd waarin Zola niet alleen inzoomt op de sociale maatschappelijke crisis, maar ook op de individuele crisis van Etienne. Hij worstelt met zijn alcoholisme, net als zijn vader. De aanloop van de staking en de staking op zich wordt ook erg goed uitgewerkt, zo zijn de verschillen te zien tussen het socialisme van Marx en dat van hen die heilig geloven in de revolutie. Mijn exemplaar heeft geweldige illustraties van Frans Masereel, deze verbeelden exact de veelal donkere sfeer. De auteur Émile Zola (Parijs, 2 april 1840 - aldaar, 29 september 1902) was een Frans schrijver en journalist. Hij wordt gezien als de belangrijkste vertegenwoordiger van de literaire school der naturalisten. Zola's literaire arbeid werd beïnvloed door het oeuvre van Honoré de Balzac en Gustave Flaubert. (Wikipedia) Interessante aanvulling: Louis Couperus werd door Zola bewonderd en beïnvloed, in dit http://www.dbnl.org/tekst/_tir001198201_01/_tir001198201_01_0050.php artikel worden de twee met elkaar vergeleken en komt Couperus er goed vanaf! Roosje, jij las toch Noodlot van Couperus? Fatalisme, determinisme, naturalisme zijn allemaal thema's die zowel in Zola's als Couperus' werk voorkomen. http://www.louiscouperus.nl/publicaties/artikelen/naturalisme-en-karakterfatalisme/

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407142

01 augustus 2018

2018-08-01T22:25:58+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Mooie beschrijving @Tea. Een ding zie ik staan dat je misschien even moet aanpassen. Het was niet Mw Gregoire van Piolaine die overspelige neigingen had, dat was Mw Hennebau.

406665

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407148

01 augustus 2018

2018-08-01T22:33:06+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ik moet even terug in mijn geheugen, maar inderdaad, je hebt gelijk, ik heb de twee verwisseld. Mme Grégoire was keurig😀

407142

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407178

01 augustus 2018

2018-08-01T23:20:44+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Precies, keurig en van goede wil. Misschien wat kortzichtig. ;-)

407142

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407179

01 augustus 2018

2018-08-01T23:21:19+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

PS een hele fijne keus, deze roman.

407142

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407180

01 augustus 2018

2018-08-01T23:27:27+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

🙂

407142

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407190

02 augustus 2018

2018-08-02T00:01:48+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Natuurlijk heb ik de recensie van Tea gelezen, nadat ik mijn eigen schrijverij klaar had en het was een geruststelling dat ik er toch een paar dingen heb uitgepikt die overeen komen, zoals het citaat over het kiemen. Heel mooi verwoord dit boek, Tea!

407142

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407191

02 augustus 2018

2018-08-02T00:05:04+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Bedankt. Ik had niet anders van je verwacht 😀, we hebben er toevallig hetzelfde citaat uitgehaald, ik vind het erg mooi.

407142

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407196

02 augustus 2018

2018-08-02T00:26:51+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Dan blijkt dat het citaat echt opvalt. Ja, wel bijzonder dat we hetzelfde hebben gekozen uit een boek van ruim 500 blz. 😊, maar het kiemen komt er zo mooi in naar voren.

407142

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

406723

01 augustus 2018

2018-08-01T11:20:24+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

Het lezen van De Mijn was een hernieuwde kennismaking met het naturalisme, zoals we dat ook kennen van Flaubert en Hardy. Het verscheen ook - als feuilleton - in min of meer dezelfde tijd. Wat we ook in deze romans zien, is een weerspiegeling van de tijdgeest, van industrialisatie en van sociale veranderingen. Meer specifiek heeft De Mijn een socialistische inslag, zoals ook bij John Steinbeck terug te vinden was. Zola beschrijft in een vrij sobere, maar directe stijl de ellende waarin de mijnwerkers in Noord-Frankrijk moeten leven, waarbij hun werkgevers de situatie nog wel eens erger maker dan ze al is. Het verhaal draait vooral rondom Etienne, die als berooide toevallige passant zich aansluit bij de schare van mijnwerkers. Hij werpt zich op als leider van de mijnwerkers en zet hun aan om in verzet te komen door te gaan staken. De staking heeft grote gevolgen en wordt uiteindelijk gepresenteerd als voorbode van grote maatschappelijke veranderingen. Zola weet zo nu en dan fijntjes de tegenstelling tussen enerzijds de erbarmelijke levensomstandigheden van de mijnwerkers en anderzijds de luxe van de directeuren en bestuursleden van de mijnen te schetsen. Zo wordt in hoofdstuk 1 van deel 4 het déjeuner bij Hennebeau beschreven. Ze bespreken daar de aankomende onlusten, en telkens wordt er weer iets lekkers geserveerd. Dit heeft bijna iets hilarisch, ware het niet dat deze tegenstellingen daadwerkelijk bestonden. Ik kan me voorstellen dat dit bij de lezers in Zola’s tijd mogelijk woede heeft opgewekt. Of zoals mevrouw Hennebeau uitriep nadat een aantal mijnwerkers op gesprek was geweest: “Hippolyte, voor wij naar de salon gaan, zet de ramen open en zorg dat er gelucht wordt”. Daarnaast heeft Zola genoeg drama in het verhaal ingebracht. Volgens mij het meest door de strijd tussen Etienne en Chaval als rode draad in het verhaal te plaatsen. De twee komen elkaar telkens tegen, zelfs als lijk wijkt Chaval niet van Etiennes, of eigenlijk Catharines, zijde. Hier en daar is er een lichtpuntje. Deneulin staat aan de zijde van de hoge heren, maar kan het gedrag van de mijnwerkers wel vergoelijken: “Het waren ongetwijfeld schoften, maar schoften die niet konden lezen en die crepeerden van de honger”. Het verhaal laat zich van te voren al redelijk raden, maar weet toch te boeien door de opbouw van de spanning; wanneer en hoe komt het tot een uitbarsting. Als die er uiteindelijk komt, en de mijnwerkers en masse ten strijde trekken, desperaat en furieus door uitputting, volgt een spannend relaas waarbij je je als lezer je afvraagt hoe de woedende mensen zich in toom weten te houden. Als voorbeeld kan het gedrag van de vrouwen jegens Cécile worden genoemd, waarbij een openlijke terechtstelling danwel lynch-partij aanstaande lijkt. Maar het valt nog mee. Misschien heeft Zola zijn lezers niet te zeer willen confronteren met het beestachtige van de mens, hoewel met het noemen van het Darwinisme de mens als dier te zien zeker niet vreemd mag worden gevonden. Al met al was het boeiend leesmateriaal, een verhaal met geen winnaars. Daardoor een realistische geschiedschrijving van een zwarte bladzijde in de verhoudingen tussen de burgerij en de arbeiders. Tijdens het lezen viel me iets op bij het begin van hoofdstuk 2 in deel 7. Etienne loopt buiten en “Een heldere hemel vol sterren verlichtte de aarde met een blauwig schemerlicht”. De strijd is geslecht, de mijnwerkers hebben de slag verloren en Etienne overdenkt zijn volgende stappen. Het citaat deed me direct terugdenken aan het begin van de roman waarin Etienne onderweg is “Op de kale vlakte, onder een hemel zonder sterren, donker en zwart als inkt…”. Ik vond dit een te duidelijke tegenstelling, die volgens mij betekenis moet hebben. Ik zag het als een aanwijzing voor de helderheid die er is gekomen, voor Etienne, voor de lezer, of voor de maatschappij (?). Of in de betekenis van dat het ergste duister voorbij is, dat er licht gloort aan de horizon, de komst van betere tijden. Ik weet het niet, misschien zit ik helemaal mis, maar ik wilde het niet ongenoemd laten. 4 sterren voor De Mijn.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407157

01 augustus 2018

2018-08-01T22:48:45+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Die tegenstelling was mij ook opgevallen, ik zal er morgen nog even naar kijken.

406723

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407216

02 augustus 2018

2018-08-02T07:22:37+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ik denk dat Etienne helderheid gekregen heeft, zijn illusies is hij kwijt, maar heeft beproeft van de strijd tegen onrechtvaardigheid en is gaat hoopvol verder.

407157

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407192

02 augustus 2018

2018-08-02T00:12:05+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

De tegenstelling die je noemt was mij ook opgevallen, al heb ik hem iets minder uitgebreid opgeschreven. Toch mooi om te zien dat we globaal allemaal dezelfde dingen zijn opgevallen. Wanneer ik echt een recensie had moeten schrijven, zou ik veel dieper op de motieven en thema zijn ingegaan, want er zit behoorlijk wat in dit boek. Dit is weer een van de boeken waarvan ik bijna zeker weet dat me nog meer zal opvallen bij een tweede lezing. Wie weet....ooit.

406723

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

406963

01 augustus 2018

2018-08-01T18:58:53+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Emile Zola - De mijn De intellectuele Zola schreef 'De mijn' in 1885. Een epos over de geschiedenis van de mijnen, en de bikkelharde werkomstandigheden, van Montsou in Noord-Frankrijk. Het is een van de 20 delen van de verhalencyclus Les Roudon-Macquart. Het verscheen in 1884 en 1885 als feuilleton in het tijdschrift Gil Blas, voordat het als boek werd uitgegeven. De feuilletonvorm kende in die tijd een groot succes. Ik stel me voor dat de lezers reikhalzend uitkeken naar de nieuwe uitgave van het blad, zoals wij nu uitkijken naar de volgende aflevering van een serie op tv. De oorspronkelijke titel 'Germinal' is misschien wel passender dan de Nederlandse titel. Dit omdat 'Germinal' in de republikeinse kalender 'lentemaand' betekent. Dit kan staan voor vernieuwing en verlangen naar nieuw leven voor de arbeiders. 'Germer' is het Franse werkwoord voor 'kiemen'. Dat komt goed naar voren in het volgende prachtig meanderende citaat: 'Nu stond de aprilzon vol aan de hemel en straalde in zijn glorie en verwarmde de barende aarde. Het leven sprong op uit de vruchtbare bodem, groene blaadjes braken uit de knoppen en de velden trilden van wuivend gras. Sappen stroomden met fluisterende stemmen en al het kiemen klonk als één lange kus. [...] Bij de vlammende zonnestralen, in deze jeugdige ochtend, was het dit geluid waarvan het landschap zwanger was. Mensen groeiden daar, een zwart leger van wrekers, dat langzaam ontkiemde in de voren en opgroeide voor de oogst van de toekomstige eeuw en weldra zou dit kiemen de aarde opensplijten.' Het verhaal beslaat precies een jaar van voorjaar tot voorjaar. Hoofdpersoon Etienne Lantier (begin twintig) gaat na een ontslag aan het werk in de mijn Le Voreux, als karrenvoerder en kan intrekken bij de familie Maheu. Er wordt opgemerkt dat hij betrouwbaar is en een harde werker, wordt hij daarop ingezet om ook kolen te hakken. Eigenlijk is het werk als karrenvoerder een vrouwenbaantje. Zij brengen de gehakte kolen naar de plaats waar ze naar boven worden gehaald. Etienne is er niet vies van om zijn revolutionaire denkwijze te ventileren op een bijeenkomst in het bos waar duizenden arbeiders zijn gekomen en ontketent een staking wanneer er bekend wordt gemaakt dat de lonen gaan dalen. De anarchist Pluchart praat op Etienne in en ventileert hem zijn ideeën. Harde omstandigheden, uitbuiting, hard werken, hard leven. De mijnwerkers kunnen met hun magere loon al amper rondkomen, maar door de staking lijden hun gezinnen letterlijk honger. Helaas bereiken zijn woorden om de mensen tot bezinning te brengen de arbeiders niet meer wanneer het tot een opstand komt. 'Toen begon Etienne het aanplakbiljet voor te lezen. De Maatschappij deelde hun mee dat ze het besluit genomen hadden een nieuwe betalingswijze in te voeren voor het hakken van kolen.' Er komt hen een gerucht ter ore dat er Belgische arbeiders geronseld zullen worden met als gevolg dat de mijnen vernield worden door de ontevreden mijnwerkers. Een aantal van hen verliest het leven doordat het leger wordt ingezet om de orde te handhaven. Etienne heeft het er moeilijk mee en houdt zichzelf verantwoordelijk voor de misstanden. Hij gaat met frisse tegenzin weer aan het werk. Door instortingen wordt de mijn ontoegankelijk en hierbij komen Etienne, Chaval en Catherine Maheu vast te zitten. Chaval is de verloofde van Catherine, een behoorlijk agressieve driftkikker en de rivaal van Etienne. Deze doodt Chaval in een gevecht en ook Catherine, op wie hij verliefd is, sterft later ook in de mijn. Wanneer Etienne is ontzet verlaat hij de streek en de mijnen. Etienne ontdekt dat de bourgeoisie de touwtjes in handen heeft. Het verschil tussen de kapitalisten en de arbeiders wordt duidelijk uitgewerkt en ook andere tegenstellingen zijn een motief door het hele verhaal heen. De maan en de sterren t.o.v. een nacht met donkere hemel. Licht t.o.v. donker. Er is uitbuiting en de meisjes zijn niet veilig voor 'hongerige' mannen. Samen met de honger, het harde leven en ondergeschikt zijn, zijn dit de thema's van het boek. Toch is er ook hoop op een beter leven, betere lonen en betere omstandigheden. Eigenlijk is er met de staking niets opgelost. Er zijn vele doden te betreuren, de lonen worden niet hoger, maar gelukkig kan iedereen weer aan het werk. 'Voortdurend liepen er zwijgend en met bleke gezichten mijnwerkers langs Etienne. Overal stampten in de ochtendnevel rijen mensen met de blik naar de grond over in de duisternis gehulde wegen als een kudde vee die naar het abattoir werd gedreven.' Etienne vertrekt naar Parijs om zich in de politiek te storten. Zola maakt veel gebruik van metaforen Ik vond het een zeer indrukwekkend boek. Prachtig geschreven en ik kon me goed inleven in de omstandigheden van de mijnwerker. 4****

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407156

01 augustus 2018

2018-08-01T22:45:38+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Mooi dat lange citaat dat je gekozen hebt, ik wordt weer even in het boek meegezogen, wat kan hij prachtig schrijven! Ik zie nu dat ik dezelfde passage heb gekozen, alleen iets korter..., toevallig!

406963

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407197

02 augustus 2018

2018-08-02T00:28:06+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Maar ik heb er juist weer een stukje uit weggelaten. 😄

407156

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407217

02 augustus 2018

2018-08-02T07:22:53+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

😀

407156

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407225

02 augustus 2018

2018-08-02T07:55:43+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Het viel me ook op dat het verhaal van Ettienne een jaar besloeg. Ik vroeg me af of dit in de cyclus van Zola paste of dat het een symbolische waarde had. Weten jullie dat?

406963

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407229

02 augustus 2018

2018-08-02T08:26:05+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ik niet uit m’n hoofd.

407225

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407416

02 augustus 2018

2018-08-02T12:24:05+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Ik zie dat weer in verband met het kiemen. Eerst kiemen in het voorjaar dat Etienne in de mijnstreek aankomt en ook weer wanneer hij vertrekt om de politiek in te gaan gaat er weer iets kiemen.

407225

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407451

02 augustus 2018

2018-08-02T13:54:19+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Klinkt als een acceptabele verklaring...

407225

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407140

01 augustus 2018

2018-08-01T22:22:41+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

De mijn, Emile Zola Wat mij direct trof in deze toch wel lijvige roman is de schrijfstijl waarbij de mens en zijn omgeving zeer natuurgetrouw en gedetailleerd beschreven wordt. Vanaf het eerste hoofdstuk zag ik de duisternis die Etienne aanschouwde, de zwevende vuurballen en de omgeving van de mijn met alle machinerie om de mijn draaiende te houden. Daarnaast was ik erg gecharmeerd van de opbouw waarbij je de ene persoon volgde en een stukje verder de tijd even teruggedraaid werd zodat je vanuit een ander perspectief de bezigheden van andere personages opgedist kreeg. Dit gaf telkens een mooie spanningsboog in het verhaal. Het verhaal boeide van het begin tot het eind door de verschillende verhaallijnen of lagen in het verhaal. De politieke ideeën en sociale visies van Zola komen duidelijk naar voren en worden versterkt door de tegenstellingen. Arm-rijk, goed en fout, Belezen en ongeletterd. Hij toont nog veel meer tegenstellingen zoals zwart en wit (met daarnaast bloedrood als rode draad), licht en duisternis, trouw en ontrouw, vuil en schoon, loyaal of hypocriet, doorbijter of lafaard. De metaforen en natuurbeschrijvingen zijn prachtig. Het was duidelijk dat Zola goed onderzoek deed naar de mijn, dat hij er zelf geweest was, dat hij de gevaren kende, de warmte voelde en voelbaar maakte. Ik was onder de indruk van de kilometers die ze onder de grond nog moesten lopen en kruipen voordat ze bij hun plek uitkwamen. Wederom was dit een boek waar ik tegenop zag, bang dat het te moeilijk voor mij was. Wederom ben ik erg verbaasd over hoe mooi ik dit boek vind. Ik voelde af en toe de vergelijking met De Buddenbrooks. Hoewel de Buddenbrooks veel meer jaren besloeg en over de gegoede burgerij handelde en De mijn juist de arbeider sterk in beeld brengt, ging ik houden van de personages en voelde me bijna een onderdeel van de familie. Een heerlijk boek en volgens mij krijgt het boek van mij vijf sterren *****

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407155

01 augustus 2018

2018-08-01T22:43:26+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Vijf sterren! Ik zag ook een beetje op tegen het lezen van dit boek, maar het is eigenlijk heel toegankelijk door de beeldende beschrijvingen. Mooi dat je de perspectieven benoemd hebt. Het was mij niet opgevallen, omdat het zo natuurlijk overkwam misschien.

407140

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407181

01 augustus 2018

2018-08-01T23:30:01+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Klopt, het kwam allemaal heel natuurlijk over. Als je er over nadenkt dan is het echt heel mooi gedaan en best vaak. Het begint al bij Etienne die bij de mijn staat en alles bekijkt. Je volgt hem tot vlak voordat Catharine met haar gezin aankomt in de mijn. Dan ga je naar Catharine die opstaat en alles klaar maakt om naar de mijn te vertrekken. Hierbij is de tijd even een stukje teruggedraaid, ruim een uur. Zo schuiven de verhaallijnen telkens langs elkaar heen. Zeker aan het eind als Zacharie aan een kant probeert de overlevenden en vooral Catharine te redden tot dat ze er bijna zijn, geen klopsignalen meer horen. (Je weet als lezer dan een heel klein beetje over wat er in de ingestortte mijn gebeurt. Dan springt de tijd terug naar Etienne en Catharine in de mijn en hun vlucht en klopsignalen. Waarbij je iets leest over de geluiden aan de andere kant. Zo mooi gedaan en toch blijft het spannend hoe het afloopt. Briljant vond ik dat.

407155

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407187

01 augustus 2018

2018-08-01T23:45:43+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Inderdaad heel mooi gedaan, nu je het zo vertelt is het me toch een keer opgevallen denk ik met dat bezoek van het bestuur aan de mijnwerkersgezinnen, ik meen dat ik toen even dacht dat ik iets al wist, maar nu werd het vanuit een ander perspectief gezien.

407155

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407194

02 augustus 2018

2018-08-02T00:23:41+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Ook ik zag op tegen dit boek en ik denk vanwege de titel en de omvang. De titel gaf me niet het idee dat het een verhaal zou zijn waar het intermenselijke aspect in wordt beschreven en daar had ik het dus goed mis. Voor mijn idee is het een chronologisch verhaal, maar je hebt helemaal gelijk dat de tijd regelmatig een klein stukje wordt teruggedraaid bij de perspectiefwisselingen. Knap opgemerkt.

407155

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407226

02 augustus 2018

2018-08-02T07:58:37+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Ik probeer te bedenken waarom ik er een beetje tegenop zag. De titel en ook de cover heeft iets grijs, iets sombers. Tel daar bij op dat het socialisme een grote rol speelt. Daarom dacht ik dat het boek saai zou zijn. Dit boek was verre van saai. 😄

407155

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407227

02 augustus 2018

2018-08-02T08:01:00+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ja, een mijnstreek lijkt gepaard te gaan met ellende en viezigheid, maar Zola weet er een een prachtig decor van te maken.

407155

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407239

02 augustus 2018

2018-08-02T08:58:23+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28661%29.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Mooi, jullie besprekingen. Ik hou het een beetje kort. Fijn dat iknu eens een boek van een hard core-naturalist heb gelezen. Couperus is dat een beetje. Hardy ook. Mijn eerste Zola. Zag er een beetje tegenop. Volkomen ten onrechte. Zeer goed leesbaar. Ook best prettig. Somberheid troef. Een hard leven. Grote contrasten. Mij viel op dat het seksuele leven zo uitgebreid aan de orde komt. Dat had ik niet verwacht. Daar zal ongetwijfeld negatief op gereageerd zijn in Zola's tijd. Mijn eerste herinnering aan de ellendige omstandigheden in de mijn is uit Alleen op de wereld van Hector Mallot. Heeft veel indruk gemaakt. Ik moest ook wel een beetje aan Dickens denken. Die verhalen spellen vaak in de stad en de sloppen. Op de een of andere manier zijn Engelse series over de 19e eeuw en de ellende daarin op dit moment populair. Ik heb geen citaat.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407246

02 augustus 2018

2018-08-02T09:04:51+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28661%29.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

4 sterren. Met plezier gelezen. Je kunt ergens wel merken dat het oorspronkelijk een feuilleton was. Het verhaal is nogal uitgesponnen. Maar dat is ook 19e eeuws natuurlijk. De roman als genre was relatief nieuw. Ik spring een beetje vd hak op de tak. Zit in de bus. Ik vind niet zo veel overeenkomst met De Buddenbrooks, overigens. Titel is niet zo goed vertaald maar de namen vd Franse revolutionaire kalender zijn niet goed bekend behalve misschien voor studenten uit de jaren 70 die nog van Marx diens Achttiende Brumaire .... hebben gelezen😁 Goede keuze, Tea. Uitstekende reactie van iedereen. Ik denk dat Jan nog op vakantie is?

407239

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407256

02 augustus 2018

2018-08-02T09:17:52+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ja, Jan zit in de rimboe (bijna)zonder internet. Fijn dat je het boek zo waardeert, je bent de derde die ertegenop zag het boek te gaan lezen. Dickens, was hij niet van vooral karakterbeschrijvingen?

407246

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407365

02 augustus 2018

2018-08-02T11:12:56+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28661%29.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Dat denk ik. Maar de sociale misstanden komen ook veelvuldig voor.

407246

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407707

02 augustus 2018

2018-08-02T23:13:17+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Roosje, ik had dezelfde assosciatie met Alleen op de wereld. Daar was ik zo onder de indruk van de mijn...

407246

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407867

03 augustus 2018

2018-08-03T11:46:38+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28661%29.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Wat leuk, Gigi!

407246

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409819

07 augustus 2018

2018-08-07T01:17:02+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Wel frappant dat jij ook op zag tegen dit boek. Het lijkt wel een meidendingetje. 😄

407246

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407624

02 augustus 2018

2018-08-02T19:32:21+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

Bij de Wikipedia pagina over naturalisme staat o.a.: Het naturalisme en het realisme zijn beïnvloed door de ideeën van Auguste Comte, Karl Marxen Charles Darwin. Seculier wereldbeeld en de afwezigheid van metafysische of symbolische elementen Nerveuze, zwakke en/of zieke protagonist, aandacht voor determinisme en erfelijke bepaaldheid Natuurlijke dialogen (tegenover neologismen in de vertelling), personages praten soms in een dialect Taboedoorbrekende seksualiteit Ontnuchtering in de loop van het verhaal Maatschappijkritiek, oog voor de kleine man, sociale misstanden en de sociale omgeving Objectieve verteller. De ik-verteller is ongebruikelijk. De vrije indirecte rede beschrijft wat er in de personages omgaat Geloofwaardig; de plaatsen bestaan echt, de gebeurtenissen zijn actueel Haast wetenschappelijke analyses volgens de evolutieleer, medisch, psychologisch en sociologisch Blijkbaar is dus seksualiteit ook een kenmerk van deze stroming. Ik dat bij Harry ook al redelijk aanwezig en ook bij Madame Bovary.

407239

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409820

07 augustus 2018

2018-08-07T01:18:12+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Ik zie behoorlijk wat punten terug in het boek, Peter.

407624

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407368

02 augustus 2018

2018-08-02T11:14:09+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28661%29.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Taine was de filosoof vh naturalisme en determinisme: race, milieu er moment. Die drie bepalen het leven ve mens.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

407452

02 augustus 2018

2018-08-02T13:55:04+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Voor mij nog geen bekende naam, bedankt!

407368

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409543

06 augustus 2018

2018-08-06T15:26:28+02:00

Jan Haas

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/berlijn.jpg

https://www.hebban.nl/!/jan-haas

127953

Terug uit de Franse rimboe, waar ik De waarnemer (Kayzer), Onderworpen (Houellebecq) en Trilogie van een beginnend schrijverschap (Modiano) las. Alle boeken spelen zich in Frankrijk af. André Gide las ik nog voor mijn vakantie (Niet als de anderen) en daarvoor De mijn van Zola; die dus een prima begin van deze serie boeken vormde. De mooie schrijfstijl van Zola was een aangename verrassing. Mooi vooral het beeld van de mijn zelf, het hele verhaal door. Zola houdt zich aan een strikte beschrijving van de werkelijkheid maar de mijn wordt toch een levend iets (monster?). De mijn slokt de rijene arbeiders op, het is er donker, benauwd en heet binnen en er lopen kleine stroompjes water. De lift gaat op en neer (als longen of een slokdarm). Tijdens de staking komt dit monster tot stilstand, het wordt niet meer gevoed. Daarna wordt het beschadigd van binnen en verdwijnt het in de aarde en neemt alles en iedereen mee. De tegenstelling arm - rijk vormt natuurlijk een groot thema van het boek. Maar het gaat niet over de top;het wordt niet pathetisch, ik denk vooral doordat Zola oog houdt voor de menselijke maat. Zo beschrijft hij de jaloezie van de rijke (ben even de naam kwijt) op alle arme arbeiders die wel sex hebben. Hij is dan weliswaar rijk, maar zeker niet al te gelukkig. Net als Peter moest ik ook denken aan De druiven der gramschap. Ik geef dit boek 5 sterren.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409546

06 augustus 2018

2018-08-06T15:32:47+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Je was volledig ondergedompeld in het Franse! Mooie uitwerking van het vraatzuchtige monster @Jan.

409543

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409577

06 augustus 2018

2018-08-06T16:18:32+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Volgens mij zijn we behoorlijk eensgezind over De mijn.

409546

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409583

06 augustus 2018

2018-08-06T16:24:47+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28661%29.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Fraai, Jan.

409543

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409582

06 augustus 2018

2018-08-06T16:24:15+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28661%29.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Ik heb nog iets over de titel. De revolutionaire maand voor lentemaand. Dit is ook een contrast met het armoedige leven vd mijnwerkers. Waar zijn de idealen van de Franse Revolutie gebleven? Geen liberté égalité en fraternité voor de mijnwerkers. Daar zie ik ook wel een beetje maatschappijkritiek in.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

409821

07 augustus 2018

2018-08-07T01:22:23+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Die maatschappijkritiek komt in het boek natuurlijk onder andere al naar voren in het socialistische, de staking en oproer.

409582

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Het klassieker-genootschap

Vrijwel elke maand wordt er hier een klassieker uit de wereldliteratuur gelezen en besproken. Iedereen is van harte welkom om één of meerdere boeken mee te lezen en zich te mengen in de discussie daarna.

De keuzes komen op meerdere manieren tot stand. Nieuwsgierig geworden? Kijk in onze agenda welke boeken de komende tijd gelezen gaan worden.
In de “lijst van gelezen boeken” vind je een overzicht wat we zoal door de jaren heen lazen.

Kom rustig kennismaken in ons praatcafé. Dit is ook de plek waar je met vragen over ons genootschap terecht kan.

Het klassieker-genootschap werd in augustus 2015 opgericht door enthousiaste lezers hier op hebban.

klassiekergenootschap@gmail.com

Bekijk de website

Gerelateerd

De mijn Emile Zola

Wil ik lezen

Wil ik lezen
Nu aan het lezen
Gelezen
Verwijderen
Favorieten
Verlanglijstje
In bezit
Uitgeleend

Challenges

Nieuwe plank maken
Loading
De wijzigingen zijn opgeslagen

Over

Emile Zola

Advertentie

Het klassieker-genootschap

Emile Zola - De mijn

Reacties op: Emile Zola - De mijn

Het klassieker-genootschap

Meer informatie

Agenda van het klassieker-genootschap

Ons Praatcafé nummer 5

Lezen we nu

China

Charles Dickens

Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland

Engeland, Ierland, Noord-Amerika

Frankrijk

Hongarije

Japan

Italië

Harry Mulisch

Nederland

Rusland

Scandinavië

Spanje, Portugal

William Shakespeare

Tsjechië

Vlaamse klassiekers

Zuid-Amerika, Midden-Amerika

Gesloten praatcafés

Gerelateerd

De mijn Emile Zola

Over

Emile Zola