Op 14 mei 2020 storten vijfentwintig getriggerde lezers zich op de #ikleesthuis-club met De therapeut. Dit is de debuutthriller van de Noorse auteur Helene Flood.

Gerrie is meteen enthousiast en doet mee met een eigen exemplaar; we zijn met zesentwintig. We vormen een opvallend bont gezelschap dat bestaat uit zowel Nederlandse als Vlaamse lezers, waaronder zowaar zes mannen. De jongste deelnemer is achttien, de oudste is vijfentachtig geworden intussen. We lezen De therapeut als e-book.

Het boek

Het huis van Sara Lathus en haar man Sigurd Torp lijkt wel een bouwwerf die nooit afgewerkt geraakt. Architect Sigurd heeft de woning geërfd van zijn opa. Sara werkt thuis, waar ze therapie geeft aan verwarde en gekwelde jonge mensen. Kort voor de start van een weekendje uit met zijn beste vrienden, verdwijnt Sigurd. Het slechts deels opgeknapte huis verandert in een lege en grimmige verblijfplaats. Er gebeuren ginds mysterieuze dingen; bij Sara lopen de inwendige spanningen enorm hoog op. Gaat ze breken? Het begin van een nachtmerrie; zelfs bij klaarlichte dag. Wat nu, Sara?

De leesclub en de discussie

Het #ikleesthuis-café is onmiddellijk een succes; het is alvast een veelbelovende start van een boeiende leesclub. Na enkele dagen kijken sommige lezers reeds uit naar een eerste ‘opwarmvraag’. Iedereen kan de twee 'opwarmers' beantwoorden zonder het boek uit te hebben. De vaart zit er goed in.

Vanaf de derde vraag barst de discussie los. We graven diep, heel diep zelfs. De diverse covers (die in heel wat landen verschijnen), worden onderling vergeleken. De afbeeldingen verschillen inderdaad vaak van land tot land, waarbij de voorkant van de Nederlandstalige versie de lichtste kleuren heeft. Ellis weet niet zo goed wat ze in deze cover ziet. Ze blijft hem mysterieus vinden. Volgens Jacqueline toont de voorplaat het wankele evenwicht van Sara. Iedereen ziet er wel wat anders in. De uitgeverij zorgt voor enige verheldering van het raadsel.

Over het hoofdpersonage Sara valt heel wat te vertellen, inderdaad. Sara Lathus is, net zoals Helene Flood, psycholoog. Annemieke heeft een mooie gedachte, ze staat niet uitgesproken positief of negatief tegenover de getormenteerde protagonist uit het boek. ‘De therapeut is ook maar een mens’, zegt bovengenoemde deelnemer.

De tiende en tevens laatste vraag wordt door de lezers zelf gekozen: op een democratische wijze. Marloes gaat met de eer en de eeuwige roem lopen. Om maar niet te gaan spoileren, vertellen we lekker niet waarover vraag tien gaat…

Beoordeling 

Jolanda verklaart dat de auteur een veelheid aan thema’s aan de orde stelt, die in meer of mindere mate uitgediept worden en mooi verweven zijn. Zoals relaties, eenzaamheid, angst, vertrouwen en twijfel. ‘Soms zijn de thema’s alleen tussen de regels door te lezen/voelen.’

Gerard concludeert: ‘Helene Flood hanteert in dit boek een zeer gedetailleerde schrijfstijl, iets wat soms een beetje de spanning uit het verhaal haalt.’

Charisaa geeft haar besluit duidelijk weer in haar lezersrecensie: ‘Ondanks de moeizame start en de traagheid van het verhaal, zit er een goed spanningselement in, naarmate je dichter bij de ontknoping komt. Daarmee is De therapeut een bijzonder debuut geworden.’

Met één opmerkelijke zin slaat de eeuwig jonge Aard Evert de spijker op de kop: ‘Je vraagt je steeds meer af of de therapeut (Sara) niet zelf in therapie zou moeten gaan.’

Niettegenstaande de individuele meningen over deze debuutthriller flink verschillen, toch is het merendeel van de deelnemers het met elkaar eens qua beoordeling.

Veertien keer vallen drie sterren uit de Noorse lucht. Enkele lezers beperken zich tot twee sterren. Vier sterren worden door zes deelnemers toegekend.

Het gemiddelde eindresultaat bedraagt 3.20 sterren.

Een tevreden coördinator sluit deze leesclub af met een goed gevoel!