OVER KIND 39

Commissaris Teresa Battaglia is buitengewoon getalenteerd, een vakvrouw die niet rust tot het ware verhaal achter de gruwelijke daden van de meest zieke criminele geesten naar boven komt. En het is ook een vrouw met issues: ze lijkt steeds meer van haar geheugen te verliezen, heeft last van overgewicht en lijdt aan diabetes. Samen met haar jonge en onervaren collega Massimo stort Teresa zich op de zaak van het lijk in het bos met de uitgestoken ogen. En bij die ene moord blijft het niet. Al snel worden er meerdere gruwelijk verminkte slachtoffers gevonden. Wat zijn de beweegredenen van de dader en welke andere geheimen verbergt het ijzingwekkende decor van dreigende Alpen rondom het onheilspellende bergdorp?

DE LEESCLUB EN HUN VERWACHTING

De leesclub bestaat uit 14 actieve en enthousiaste lezers (inclusief de coördinator). Helaas heeft een lezer verstek laten gaan. Natuurlijk verwachten de leesclublezers antwoord te krijgen op de hierboven gestelde vragen en hopen ze tegelijkertijd op een spannend, mysterieus verhaal met een niet alledaags hoofdpersonage. Angèle van Baalen: “Op grond van de korte beschrijving verwachtte ik wel iets waarvan je zou kunnen zeggen dat het op zijn minst 'vreemd, ongepast' zou zijn, mysterieus en ongeoorloofd.” Hannie verwacht een spannend boek dat iets met een kind te maken zou hebben: “De titel Kind 39 intrigeerde me.” 10eke: “Naar aanleiding van de cover had ik een beetje duister en spannend verhaal verwacht.” Een mening die door Samantha78 gedeeld wordt. Katy vindt het vooral boeiend dat het een eerste deel in een reeks is: “Ik hoop een goede ontdekking te doen en een schrijver te vinden waarvan ik alles wil lezen.”

COVER EN TITEL

Als eerste buigt de leesclub zich over de cover in combinatie met de titel. Donker, mysterieus, straalt eenzaamheid uit, een echte thrillercover, mooi en aantrekkelijk zijn kwalificaties die voorbijkomen. ChantalH: “Dit uiterlijk doet meteen aan een thriller denken vind ik. Een lege kale kamer. Je hebt meteen het gevoel dat er iets gebeurt of gaat gebeuren.” Hoewel de reacties positief zijn, valt de foto op de cover in combinatie met het verhaal toch minder in de smaak. Katy: “De link tussen de cover en het verhaal is er voor mij niet. Ik zie er geen weeshuis in en ook geen hut midden in de natuur.” Aukje den Daas: “Ik zou meer een plaatje van de bergen verwachten of iets uit een kindertehuis. Dat vind ik dit niet.” Voor Evy2004 is dat juist een pré: ”Sommige covers van thriller hebben nogal de neiging om al wat van het verhaal prijs te geven en dat doet deze gelukkig niet.”

Over de titel is iedereen het unaniem eens: Kind 39 is een titel die past bij het verhaal. Maar ook de originele titel Fiori sopra l'inferno, wat in de vertaling van Google Translate Bloemen boven de hel wordt net zo passend gevonden. Carin: ‘De omgeving waarin het verhaal zich afspeelt lijkt erg mooi. Een mooie natuur. Kinderen die er fijn kunnen spelen. Maar ooit is er iets gebeurd wat totaal niet goed is...een hel waarin de kinderen toen hebben geleefd. De tegenstrijdigheid van bloemen en hel past goed bij dit boek.” En als we het toch over vertalingen hebben, Angèle van Baalen deelt een leuk wetenswaardigheidje: “Battaglia betekent Strijd.” Een beter toepasselijke naam voor haar hoofdpersoon had Ilaria Tuti niet kunnen bedenken!

PERSONAGES

Het belangrijkste personage is Teresa Battaglia, op de voet gevolgd door Massimo Marino. In dit boek zijn Kind 39 en het bergdorp en de bewoners minstens zo belangrijk. Met Battaglia heeft Ilaria Tuti gekozen voor een bijzonder hoofdpersoon. Katy: “Dat ze met dat personage een beetje buiten de lijntjes heeft gekleurd, maakte Battaglia interessant.” ChantalH: “Ze is in eerste instantie niet prettig in de omgang, maar later gaat dit beter. Haar collega’s gaan niet voor niets voor haar door het vuur. Dit heeft Tuti erg goed gedaan.” Angèle van Baalen: “Vrouwen als Battaglia doen het natuurlijk erg goed in een verhaal: lekker apart en nu eens niet zo'n stoer type met paardenstaart die 180 km op haar motor scheurt, maar een vrouw met werkelijke besognes aan haar hoofd.” Vicky is minder enthousiast: “Dit personage had absoluut niet genoeg diepgang voor mij, ik kon op geen enkel moment echt met haar meeleven of mezelf inleven in haar gedachten, en dat is heel jammer.” Ook Evy2004 was minder gecharmeerd van Teresa: “ik vond haar persoonlijkheid een beetje betweterig overkomen tegenover haar collega’s: ‘zij wist hoe de moordenaar eruit kon zien en dacht want zij is de expert’ en ze stond ook niet echt open voor de ingevingen van de anderen.”

Ook de vraag of het geloofwaardig is dat een commissaris die lijdt aan beginnende dementie zo’n zwaar onderzoek kan leiden is onderwerp van gesprek. Carin vindt het in ieder geval onverantwoord: “Ze probeert het vol te houden door het maken van notities, maar omdat het werk zo belangrijk is wat ze doet vind ik dat het niet verantwoord is. Ze vergeet best wel veel en hierdoor kun je een heel onderzoek onderuithalen.” Een mening die grosso modo wordt gedeeld door de andere leesclubleden. Of het nu geloofwaardig is of niet, het stoort ook niet. Katy heeft zich tijdens het lezen zelfs geen enkele keer afgevraagd of iets ongeloofwaardig was. Angèle van Baalen: “Maar in een thriller kan alles! Ook ongeloofwaardige dingen.”

Over de jonge en onervaren Massimo is iedereen het eens: een beetje (sociaal) onhandig, ambitieus, maar sympathiek, vriendelijk en zorgzaam. Toch vond Katy hem als personage minder interessant en diende hij slechts om de auteur de ruimte te geven om Teresa beter neer te zetten. De achtergrond van Massimo is nog onduidelijk en de lezers hopen dat daar in het volgende deel meer over bekend wordt gemaakt.

Ook over de bergbewoners is iedereen het eens. Ze begrijpen enerzijds dat er weerstand is tegen een politieonderzoek van buiten, maar dar ze hiermee het onderzoek tegenwerken vindt iedereen minder handig. ChantalH: “De houding van de bewoners is wel te begrijpen. Pas sinds kort zijn dit soort bergdorpen makkelijk toegankelijk. Vroeger leefde zo’n dorp afgesloten van iedereen en waren ze op elkaar aangewezen. Nu zien ze dus elke buitenstaander als een indringer. Dit is natuurlijk niet zo handig als er een ernstig misdrijf wordt gepleegd. Kleine vergrijpen zullen in dergelijke gemeenschappen ook wel onderling worden opgelost.”

Met kind 39 heeft iedereen zonder uitzondering medelijden en gevoelens van empathie om de verschrikkelijke omstandigheden waarin het is opgegroeid.

SCHRIJFSTIJL

Vervolgens buigen de lezers zich over de bijna poëtische schrijfstijl van Ilaria Tuti. Een schrijfstijl met veel ruimte voor metaforen en beeldende beschrijvingen van de natuur. Volgens ChantalH hoeft bij een thriller niet altijd een vlotte spannende schrijfstijl te horen: “Ook beeldend kan heel spannend zijn.”

Waar de ene lezer genoot van de bloemrijke taal en metaforen werkte dit voor andere lezers eerder averechts en kostte het hierdoor moeite om in het verhaal te komen. Samantha78: “Ik merkte dat ik deze stukken steeds opnieuw aan het lezen was, omdat ik ze niet begreep. Vaak begreep ik ze dan nog niet en ging ik maar verder in het verhaal. Het verhaal kon ik dan weer prima volgen, dus ik snap de toegevoegde waarde van deze stukken niet zo goed en vond het alleen maar afleiden.” Laura: “Maar soms vond ik het ook wat te veel, vooral als er een aantal van zulke zinnen achter elkaar stond.” Hannie onderschrijft deze mening met de volgende kanttekening: “Maar de beschrijving van de ruige natuur vond ik fenomenaal.” Over deze laatste kwalificatie is Angèle van Baalen het 100% eens: “De natuur was magnifiek beschreven: bergdorp waar de elementen vrij spel hebben. De natuur in de bergdorpen in de winter ziet er echt zo uit!!” Ook Esther van Eck kan zich hierin vinden: “Ik vond het mooi beschreven, ik kon me er wel een voorstellingen van maken. Bergachtig en niet makkelijk bereikbaar.”

SPANNINGSOPBOUW, PLOTS EN PLOT TWISTS

In een thriller is de spanningsopbouw, verrassende twists en het uiteindelijke plot natuurlijk van essentieel belang. Is Ilaria Tuti in haar missie geslaagd?

De spanningsopbouw had voor veel lezers wat sneller gemogen.  Wilma Hartman: “De opbouw kwam traag op gang, het was een kwestie van doorlezen. Elke avond voor het slapen gaan een kwartiertje lezen was niet genoeg om erin te komen. Het is meer een boek om in door te lezen.” Ook Aukje den Daas was op dit gebied niet helemaal tevreden: “Ik vond het boek een beetje traag op gang komen. Ik had ook echt moeite om erin te komen. Aan het eind vond ik juist dat het soms wat te snel ging.”

De lezers zijn wel tevreden over de soms verrassende twists en het uiteindelijke plot. Zonder een spoiler weg te geven omschrijft Samantha78 het als volgt: Voor mij waren ze echt verassend. Ik verwachte wel dat er iets ging gebeuren, maar deze twists had ik niet verwacht.”

WAARDERING

Van de 14 actieve deelnemers deelden vijf lezers 3*** uit, waaronder Evy2004: “De schrijfstijl was deze keer niet zo heel erg opvallend voor mij maar het boek las ondanks het moeilijke begin toch wel mooi weg.” Ook Hannie had 3*** over: “Ilaria Tuti heeft veel aspecten gecombineerd tot een thriller met diepgang, die vraagt om meer werk van haar hand. Kind 39 is een veelbelovend debuut!!!” Angèle van Balen: “In de dialogen, de natuurbeschrijvingen en weersgesteldheden is de auteur op haar best. Ze weet de woeste omgeving tastbaar en poëtisch weer te geven. Tuti heeft met haar debuut een bijzondere en prettig leesbare thriller geschreven, die vraagt om een vervolg.”

Voor de overige acht deelnemers was het boek 4**** waard. 10eke: “Het is verrassend en origineel. De omgeving is beeldend beschreven en de beschrijvingen zijn soms bijna poëtisch te noemen. Het is een spannende thriller welke je maar moeilijk kan wegleggen omdat je het boek in een ruk wilt uitlezen. Ik kijk uit naar het volgende deel.” ChantalH: “Dit was een heel leuke kennismaking met Teresa Battaglia en Massimo. Ik heb dit boek met heel veel plezier gelezen en ben heel erg benieuwd hoe het verder gaat met Teresa en haar ziekte.” Laura: “Kind 39 is een originele en intrigerende thriller met interessante personages.”

Katy: “De aandacht voor de psychologische kant en de wortels die de zaak in het verleden heeft, maken de plot interessant. Doe daar het bijzondere karakter van Battaglia nog bij en de nieuwsgierigheid naar deel twee is meteen gewekt.”

Helaas beantwoordden niet alle lezers alle vragen en heeft niet iedereen een recensie geplaatst of een waardering gegeven op het moment dat de leesclub sloot.

De leesclub werd met een gemiddelde score van 3,6 sterren afgesloten. Afgerond dus 4****.  Een prachtig resultaat!

In de onderstaande reacties hebben de lezers een kenmerkende quote uit hun recensie van Kind 39 geplaatst en het aantal sterren dat zij het boek gaven.