Arendsoog is een Nederlandse cowboy-serie geschreven door Jan Nowee en (vanaf deel 20) zijn zoon Paul Nowee, waarin Bob Stanhope, oftewel Arendsoog, misdaden oplost die de politie niet op kan lossen. Samen met zijn Indianenvriend Witte Veder krijgen ze allerlei boeven te pakken en meestal kunnen ze ze ook uitleveren aan de politie. Dit boek is voor het eerst uitgegeven in 1935 en het laatste deel van de serie, nummer 63 genaamd Arendsoog...Premiejager?, is in 1993 uitgegeven. De serie werd pas echt bekend toen de KRO in 1950 een hoorspel van Arendsoog ging uitzenden.

In deel 1 maak je kennis met de belangrijkste personages, namelijk Arendsoog zelf, zijn moeder en zusje, en Witte Veder. De vader van Arendsoog is jaren geleden vermoord, maar nu is de moordenaar weer in de omgeving en druk bezig om nieuwe misdaden te beramen!
Het speelt zich af in het Wilde Westen van vroeger met "cowboys en Indianen". De bandieten zijn echter altijd de cowboys, soms geholpen door Indianen. Jan Nowee heeft dit boek ook geschreven omdat er destijds geen geschikte cowboyverhalen voor jongens te vinden waren in de bibliotheek.
Er is een duidelijke scheiding tussen mensen die goed zijn en mensen die het slechte pad op zijn gegaan. Toch kunnen ook bandieten af en toe berouw tonen en helpen ze Arendsoog om de echte bandieten te pakken te krijgen.

Omdat ze vaak lange afstanden moeten afleggen (een reistijd van een dag is niet vreemd), krijg je als lezer ook echt het idee dat je mee op avontuur bent in het Wilde Westen. Toch ligt het tempo van het verhaal wel hoog. De beschrijvingen zijn gedetailleerd genoeg om een goed beeld te krijgen van wat de personages aan het doen zijn, maar niet zo gedetailleerd dat het een langzaam verhaal wordt. Het blijft voortdurend spannend, zeker op de momenten dat Arendsoog en Witte Veder achter de bandieten aangaan. Het is niet zo dat Arendsoog, omdat hij toevallig de hoofdpersoon is, altijd zonder verwondingen de gevechten doorkomt.  

Arendsoog is christelijk en hij vertrouwt ook regelmatig op God, maar hij neemt wel zelf initiatief om de boeven te pakken te krijgen. Hij wil echter niemand vermoorden, wat hem af en toe wel in de problemen brengt. De bandieten hebben daar namelijk geen enkele moeite mee.
Ook wordt Arendsoog "Vriend der Indianen" genoemd en het wordt ook duidelijk gemaakt dat de Indianen door de meeste goudzoekers die naar het gebied zijn gekomen, niet als gelijken worden gewaardeerd. Gelukkig ziet Arendsoog ze wel als volwaardige mensen en willen de Indianen Arendsoog dan ook vaak genoeg helpen met het oplossen van de problemen in de omgeving. Wel is Arendsoog van mening dat het beter zou zijn als de Indianen ook in God gaan geloven, maar het ligt er niet heel dik bovenop. De focus van het verhaal is echt de spannende avonturen die hij beleeft. Toch is het wel duidelijk dat dit boek niet in de 21e eeuw is geschreven en is het wel handig om dat bij het lezen in gedachten te houden. Heel moeilijk is dat niet, omdat het taalgebruik ook een beetje ouderwets aandoet.
Op de spelling na is het taalgebruik niet echt gemoderniseerd, zoals bij bijvoorbeeld de recente heruitgave van "Tarzan" (Edgar Rice Burroughs) wel het geval was.
Het geeft wel sfeer aan het verhaal en is niet storend zodra je eraan gewend bent, wat best wel snel gaat.

Wel staan er opvallend veel typefouten in deze uitgave, zoals bijvoorbeeld missende leestekens, "het" waar "liet" moet staan, "wc" waar "we" moet staan, en "aar de hand" in plaats van "aan de hand". Je zou bijna denken dat deze nieuwe uitgever de pagina's van een oud boek heeft ingescand en daar tekstherkenning overheen heeft laten lopen, maar het niet nauwkeurig genoeg heeft nagelezen. De oorspronkelijke uitgever was namelijk Malmberg, maar dit is de eerste uitgave van Overamstel Uitgevers.

De illustraties, gemaakt door W. Huijsmans, zijn nog exact dezelfde als in de allereerste uitgave. Elke illustratie past bij een zin uit het verhaal, maar deze zinnen staan niet onder de illustraties. Het zijn paginavullende illustraties gemaakt met zwarte pen. De tekenstijl is realistisch en met allerlei soorten arceringen geeft de illustrator de schaduwen weer. De tekenstijl past bij de sfeer van het Wilde Westen in dit boek: ruw, met grote verschillen tussen licht en donker.
 
Als je op zoek bent naar gewoon een spannend kinderboek zonder al te veel gedoe, is Arendsoog ideaal.