Wanneer je onze spot al langere tijd volgt, zul je de serie Nevermoor vast al vaker zijn tegengekomen. Wij zijn namelijk fan! Als dan het derde deel uitkomt, staan wij uiteraard klaar om dat te gaan lezen! Annemieke en Ilja waagden zich aan dit derde boek. Annemieke in het Engels en Ilja in het Nederlands. Wat zij ervan vinden, lees je in dit artikel.

Het verhaal

Morrigan kon haar geluk niet op toen ze werd toegelaten als leerling aan het Wondergemeenschap. Alleen... wanneer start ze nou aan heer opleiding tot Wondersmid. Wat haar ook niet meehelpt, is dat er een groot probleem gaande is in Nevermoor. De wondieren in de stad raken besmet met een vreemd virus en vallen ineens mensen aan. Hoe kan dit? En de grotere vraag, hoe lossen we dit op? Morrigan voelt zich met haar nieuwe rol als Wondersmid verantwoordelijk en zoekt mee naar een oplossing.

De kaft

Ilja: De kaft vind ik heel goed passen in de serie. Het eerste boek was blauw, het tweede rood en deze is groen. Ook het meisje komt op deze cover weer voor en het gebruik van de gouden letters vind ik heel goed in de sfeer van de serie passen. Wel vind ik deze kaft persoonlijk de minste van de drie, maar ik en ook niet echt fan van deze kleur groen. Ik vond de blauwe en de rode variant dan net wat chiquer overkomen.

Annemieke: Wat Ilja aangeeft kan ik alleen maar beamen. De uitstraling van de Nevermoor boeken heeft een bepaalde magie. De kleuren die elkaar opvolgen zorgen ervoor dat het één geheel is, maar tegelijkertijd toch duidelijk verschillende delen met verschillende avonturen zijn. Bij de Engelstalige versie ben ik wel bewust gegaan voor een andere kaft - met de uitgave van Little Brown Books (nieuwsgierig hoe ze er uit ziet, klik dan even op de link). Persoonlijk ben ik daar nog meer fan van dan van de Engelse kaft en vind ik daar - juist het derde deel - prachtig doordat het echt het magische karakter heeft dat bij dit verhaal past. 

De schrijfstijl

Ilja: Ik had het bij de andere twee boeken ook, maar ik moet wel even in het verhaal komen. De zinnen zijn vrij lang. Dat vind ik opzich niet erg, maar als ze gevuld zijn met namen en details uit de voorgaande boeken, moet ik weer even schakelen. Wanneer ik over het wat moeizame begin heen ben, vlieg ik door dit boek heen. Het taalgebruik van Jessica Townsend en vertaalster Lia Belt is niet per se heel makkelijk voor een jeugdboek, maar prima te doen. Het past bij het verhaal, de sfeer en daardoor is het kenmerkend voor het boek.

Annemieke: Wanneer ik een boek van Nevermoor open sla word ik er gelijk weer ingezogen. Wat Ilja aangeeft over er in komen herken ik niet - maar wellicht heeft dat te maken dat ik het eerste en tweede deel zowel in het Engels als in het Nederlands gelezen heb. Ik ben dan ook echt door dit verhaal heengevlogen en wilde het gewoon niet weg leggen. Het magische karakter in combinatie met een nieuwe wereld, nieuwe termen en nieuwe wezens, maken wel dat het wat verbeelding vraagt van de lezer. Maar persoonlijk houd ik daar wel van.

Het verhaal

Ilja: Spookpokken is een fantasierijk verhaal, net zoals de hele serie. Echter, bij dit derde boek vond ik de geloofwaardigheid daarin wat minder dan de vorige boeken. Toen beleefde ik het hele verhaal mee, nu las ik af en toe bepaalde passages met een opgetrokken wenkbrauw. Persoonlijk haak ik in een serie vaak ook bij een derde boek af, omdat het verhaal voor mij dan meestal al klaar is en wordt 'uitgemolken'. Het verhaal vond ik in dit boek danwel minder geloofwaardig, maar ik wilde bij dit boek wel echt weten hoe het zou aflopen. Townsend weet dat goed te doen, door af en toe een leuke plottwist toe te voegen. Daardoor bleef ik toch heel benieuwd naar het einde en naar het complete verhaal.

Annemieke: Ik heb enorm genoten van Spookpokken. Het verhaal voert me terug naar de magische wereld van Morrigan en haar vrienden. Die elk met hun eigen karaktertrekken en mogelijkheden erg bijzonder zijn. Het verhaal is veelbelovend vanaf het begin, al is het voor de lezer wel een beetje te raden welke kant het op gaat in het verhaal. De verrassende elementen in het verhaal zorgen ervoor dat je toch niet precies weet wat je te wachten staat. Dat je door gaat lezen. Ik kijk dan ook enorm uit naar het vierde deel... gewoon omdat ik benieuwd ben hoe het verder gaat en of Townsend me nog verder weet te betoveren met haar Wonderlijke wereld en alles dat daarbij hoort. 

Het eindoordeel

Ilja: Ik ben echt fan van deze serie an sich! Met name het eerste boek heeft mijn hart veroverd. Deel 3 vond ik dan op bepaalde vlakken ietsjes minder, maar het blijft een enorm leuk verhaal, vol met veel spanning en fantasie. Ondanks dat het een derde deel is, is het verhaal niet afgezaagd te noemen. En dat vind ik een groot compliment waard! Ik heb dit boek met veel plezier gelezen en geef het vier sterren.

Annemieke: De serie op zich heeft mijn hart gestolen en dat is na het lezen van deel 3 absoluut niet minder. Ik heb bewondering voor de wijze waarop de wereld van Morrigan wordt uitgediept en nieuwe elementen in het verhaal zijn gebracht. Eindelijk krijgen we een voorproefje van wat Morrigan, als Wondersmit, tot haar mogelijkheden heeft. Daarnaast zijn er prachtige nieuwe karakters aan het verhaal toegevoegd en weet ze de originaliteit terug te brengen op de momenten dat je een voorspelbaar gevoel krijgt. Ik houd ervan! Spookpokken krijgt van mij vier sterren.

Verder lezen over deze serie? Lees dan het artikel over het eerste boek en het tweede boek.