Het is waarschijnlijk geen verrassing, maar wij houden bij de Jeugdliteratuurclub enorm van samen lezen én van prentenboeken. Die twee liefdes kunnen we zo nu en dan combineren! Eerder lazen Sanne, Antoinette en Ilja Mauro de ruimtereziger van An Leysen en vandaag lees je wat ze daar van vonden.

An Leysen

De Belgische An Leysen werd in 1972 geboren. Ze is naast illustratrice ook leerkracht beeldende vorming en tekenen. Ze is getrouwd met kunstenaar Jef Faes en samen kregen ze een dochtertje. Het kunstenaarsbloed is in de genen doorgegeven, want ook dochter Louise tekent graag. Die tekeningen worden door Leysen overigens ook in haar prentenboeken gebruikt.

Mauro de ruimtereiziger

Mauro wil heel graag austronaut worden en naar nieuwe planeten reizen. En heel soms... komen dromen uit! Mauro gaat op reis met zijn ruimteschip en komt in een tuin terecht. In die tuin maakt hij kennis met de bewoners, wat rare figuren die heel verdrietig zijn. Kan Mauro hen helpen?

Wat vond je van de tekenstijl? Is deze passend voor het verhaal of juist niet?

Antoinette:

De tekenstijl vind ik erg mooi en passend bij de tekst. De tekeningen ogen echt en laten het verhaal echt tot leven komen. Ik vind ze absoluut passen bij het verhaal. Het verschil in lettertype vind ik ook opvallend aan dit prentenboek. Het geeft het boek nog meer expressie, naast de tekenstijl.

Sanne:

De tekenstijl is echt fantastisch! Zo gedetailleerd en waarheidsgetrouwe kleuren. Bij elke pagina kijk ik weer mijn ogen uit en ga ik opzoek naar alle details. Heb ik wel écht alles gezien? Het past heel goed bij het boek. De vraag is of we nou in Mauro's droom zitten, of dat het werkelijkheid is als hij ons meeneemt op avontuur. Dat wat we zien, de bijzondere wezens, zijn niet echt, maar door de tekeningen lijken ze dat wel. Zouden de figuurtjes dan misschien toch bestaan?

Ilja:

Ik heb meerdere prentenboeken van An Leysen gelezen en ik herken wel haar stijl erin. Het heeft iets sprookjesachtigs, iets dromerigs en geeft meteen sfeer aan het verhaal. Leysen maakt hele gedetaileerde tekeningen en ik vind de close-ups heel sterk. Ze komen zo overeen met het beeld dat je van eerdere prenten krijgt. De prenten vormen daardoor al een heel consistent beeld van het verhaal. 

Welke prent spreekt je het meest aan en waarom?

Ilja:

Ondanks dat ik enorm te spreken ben over de close-ups van Mauro, vond ik de tekening van Mauro onder water het meest aansprekend. Mauro zwemt tussen de kwallen en luchtbellen. Ik krijg ook echt het gevoel dat Mauro onder water zit. Ook vind ik de prent waarin Mauro aankomt in de tuin echt super! Deze prent bevat geen tekst en de kleuren zijn zo enorm beeldend dat je er zelf een heel verhaal bij kan bedenken.

Antoinette:

Wat een lastige vraag! De tekeningen zijn zo mooi en beeldend dat ik de meeste tekeningen erg mooi vind. Ik vind de tekening met de traan op Mauro's wang de meest sprekende tekening. Het beeld spreekt zoveel emotie uit. Niet alleen Mauro is vol emotie, maar ook de buitenaardse wezentjes. Maar zoals gezegd, de meeste tekeningen zijn erg mooi en ik heb het boek al meerdere keren ingekeke

Sanne:

Er zijn zoveel prenten die aanspreken. Als Mauro aankomt op een vreemde planeet en landt in al het groen komen de kleuren helemaal op je af en waan je je in het oerwoud, de wezentjes die te voorschijn komen en veranderen springen van de bladzijde, en inderdaad Mauro met de traan op zijn wang. Stuk voor stuk zijn ze mooi en indrukwekkend. Doordat het formaat van het boek afwijkend is, hij is erg groot, lijken de prenten nog meer tot je door te dringen. Mauro's ogen lijken zelfs te glimmen. Echt prachtig! Een keuze maken vind ik erg moeilijk.

Zijn de prenten ondersteunend aan de tekst of juist niet?

Sanne:

De tekst is haast overbodig, zelfs wat aan de lange kant om het in een keer voor te lezen. De prenten zeggen zoveel, dat het haast een boek zonder tekst had kunnen zijn. De tekst is eerder ondersteunend aan de prenten.

Ilja:

Ik 'lees' een prentenboek altijd eerst door alleen de prenten te bekijken. De tweede keer lees ik pas de tekst. Bij dit boek krijg je door de tekeningen al zo'n compleet beeld van het verhaal dat de tekst eigenlijk niet nodig is. De prenten vertellen mij meer dan de tekst. Toen ik de tekst las, vond ik die eigenlijk ook wat aan de lange kant om aan jonge kinderen voor te lezen. Ik denk wel dat de leeftijdsaanduiding van de uitgever (6+) komt door de lengte van de geschreven tekst.

Antoinette:

Zeer zeker. De tekeningen zijn vertellend en ondersteunen de tekst. Hierdoor is het verhaal zowel begrijpelijk voor kinderen die graag alleen naar prenten kijken (of nog niet kunnen lezen), maar ook voor kinderen die al wel kunnen lezen. Daarnaast leent het boek zich erg goed om voor te lezen.

In hoeverre kun je het verhaal begrijpen door alleen naar de prenten te kijken?

Antoinette:

Je kunt het verhaal helemaal begrijpen door de prenten. De tekeningen zijn helder en duidelijk getekend. Zelfs de kleurstellingen zijn mooi gekozen en passen geheel bij het verhaal. Je hebt geen tekst nodig om het verhaal over Mauro te begrijpen. De illustraties lijken soms bijna tot leven tot komen, zo mooi!

Ilja:

Dat kan enorm goed! De prenten zijn enorm compleet en gedetailleerd, waardoor het verhaal zonder tekst goed te begrijpen is.

Sanne:

Verklap ik het hierboven al! De prenten vertellen een heel verhaal, door alleen te kijken en je fantasie de vrije loop te laten wordt het avontuur misschien nog wel mooier! Het is dus heel goed te begrijpen zonder de tekst.

Het boek is vrij groot, welke betekenis hecht je daaraan?

Sanne:

Niet bij alle prentenboeken is het van toegevoegde waarde en soms zelfs onhandig als een boek heel groot is, maar dit boekt nodigt uit om er in te kruipen en is uitermate geschikt om aan een grotere groep kleuters voor te lezen of op de grond te zitten en er samen boven te hangen.
Doordat de bladzijden groot zijn springen de levendige tekeningen en kleuren nog meer van de bladzijdes af en wordt je als kijken het boek ingezogen.

Antoinette:

Ikzelf vind grote prentenboeken het mooist. Hierdoor komen vaak de illustraties echt tot leven omdat er veel ruimte is om het verhaal zonder tekst te vertellen. Dit geldt ook voor Mauro de ruimtereiziger. De tekeningen zijn kleurrijk en vertellend. Hierdoor leent dit boek zich ook voor een ruime doelgroep.

Ilja:

Om in een klas of grote groep voor te lezen zijn dit formaat boeken echt geweldig! Doordat dit boek groter is dan normaal, komen de tekeningen nog beter tot zijn recht. Als het boek kleiner was geweest, was het denk ik meer een gefriemel geworden.

Conclusie:

Ilja:

Ik vind dit prentenboek echt geweldig! Het verhaal in prenten is al compleet, maar wordt afgemaakt door de rijke tekst. Wel vind ik het ietswat aan de lange kant, maar dat maakt mij niet minder enthousiast. Ik geef het boek vier sterren!

Sanne:

Ik geef het boek 4 sterren. Als ik alleen de prenten zou beoordelen kreeg het boek er zeker 5, maar ik merkte bij het voorlezen dat het verhaal eigenlijk te lang was en dat de tekst minder goed werd ontvangen dan de platen in het boek. De prenten vertellen een verhaal op zich en bij elke bladzijde is het weer een verrassing wat er gaat gebeuren. Adembenemend mooi en levendig. Voor uren kijkplezier!

Antoinette:

Mauro de ruimtereiziger is een boek vol verrassingen. Elke keer kom ik wel weer wat tegen wat mij daarvoor nog niet was opgevallen. Zo leuk! Ik geef het boek 5 sterren.