Op een morgen wordt Lucy wakker en is haar moeder verdwenen. Een tijdje geleden verdween ook haar vader al. Lucy blijkt niet de enige zonder ouders, alle kinderen zijn alleen. Wat eerst leuk lijkt (eten wat je wil, gaan slapen wanneer je wil en zo laat opblijven als je wil, wordt gauw chaotisch). Lucy gaat op zoek naar de volwassenen en ontdekt dat ze wezens onder haar bed zitten: de Knerpers. Hebben zij iets te maken met de vermiste ouders?

De Knerpers van Tom Fletcher speelt met één van de rotste angsten van kinderen: wat als er iets onder je bed zit? En doet daar vervolgens iets leuk mee. Het zit vol momenten die best spannend zijn (7+) en vol momenten die de lezer zullen doen gniffelen. In combinatie met een snuifje van een magische wereld die begint onder het bed werkt deze formule perfect. Het is een heel inventief verhaal waarin het voortouw wordt genomen door een dapper meisje.

Lucy is een doodgewoon meisje met kort, bruin haar dat het liefst in een tuinbroek rondloopt. Ze mist haar beide ouders en vraagt zich af wat er met hen gebeurd is en hoe ze hen kan terugvinden, maar ze is ook vastberaden. Samen met buurjongen Kees, de enige scout van de stad, opent ze de jacht op de Knerpers. De andere kinderen in de stad hebben bovendien snel door dat Lucy degene is die ze moeten vragen om hulp, ook al is Lucy daar zelf niet steeds helemaal van overtuigd.

De illustraties van Shane Devries zijn doorheen het hele boek te vinden. Ze zijn zwart-wit en zowel groot als klein. Wie Tom Fletchers De Kerstmisaurus gelezen heeft, zal de stijl vast herkennen. De prenten zijn levendig en onderbouwen de humor. Devries geeft zowel de hoofdpersonages als de Knerpers een gezicht. De tekeningen zijn leuk om naar te kijken en helpen om de intensiteit van de spanning te doorbreken. Ook in de opmaak van het boek is aan afwisseling gedacht. Er wordt een mooie regelafstand aangehouden, zodat de tekst niet te dicht op elkaar staat en makkelijk (voor) te lezen is en bepaalde woorden hebben een andere opmaak gekregen. Hierdoor vallen ze meer op en krijgt de tekst een speels effect.

Tom Fletcher schreef een boek waarbij spanning en humor elkaar prachtig aanvullen. De overgangen voelen heel natuurlijk aan en er zijn best wat leuke, onverwachte wendingen. Er gaat eveneens herkenbaarheid uit van de plot, maar ook de wil om te ontdekken wat er precies met de mama van Lucy is gebeurd.  Wat wellicht wat te veel gebeurt is het aanspreken van de lezer zelf. Fletcher wil die zoveel mogelijk rechtstreeks bij het verhaal betrekken en hoewel dit op bepaalde momenten heel geslaagd is, zijn er ook interventies bij die de flow van het verhaal onderbreken.

De Knerpers is een heel fijn kinderboek dat absoluut vraagt om door zoveel mogelijk kinderen gelezen te worden. De vertaling van Lidwien Biekmann speelt evenveel met de taal als het Engelstalig origineel. Dat is knap, omdat een deel van de humor voortkomt uit verwoordingen, subtiele verwijzingen en benamingen. Het is een heerlijk avontuur om samen met Lucy te beleven en een aanrader voor iedereen die voor het slapengaan wel eens een paar kraaloogjes onder het bed meent te hebben gezien.

Eindoordeel: 4 dikke sterren