Laat het van bij het begin duidelijk zijn: Travis Montgomery is geen nerd. Hij houdt een reisdagboek bij, omdat hij dat zelf wil, hij droomt er namelijk van ruimtereiziger te worden. Daarom moet hij alles minutieus vastleggen. Hij gaat immers op drieweekse familierondreis op Mars.

Door Katy

Het is 2304 en het is perfect mogelijk om op korte tijd de planeet Mars te bereiken en er zelfs op vakantie te gaan. In Reisdagboek van Travis Montgomery vertrekt Travis met zijn ouders en zussen naar het Guyana Space Centre om van daaruit verder de ruimte in te worden gestuurd. Helaas voor Travis loopt er onderweg meteen iets mis. Zijn koffer verdwijnt en hij moet een ouderwets ruimtepak lenen. Een tegenvaller, maar zolang hij kan doen wat hij wil (ziplinen, abseilen en schaatsen op een meer onder de grond), komt alles vast goed. Als zijn vader tenminste de reisleiders niet wegjaagt, zijn zusjes geen kattekwaad uithalen en hij met de leuke Barbara durft te praten, oh en als hun shuttle niet in een vernietigende stofstorm terechtkomt.

Victoria Farkas schreef een grappig verhaal in de vorm van een reisdagboek (10+). De notities worden gemaakt met een gedachtevertaler. Travis schrijft dus eigenlijk niks op, maar noteert het automatisch. Hij maakt wel tekeningen bij zijn belevenissen en schrijft een aantal weetjes op. Het hele reisschema en de activiteiten worden beschreven en aangevuld met anekdotes en gedachten die het hoofdpersonage heeft. Uiteraard verloopt de reis niet zoals vader Montgomery gepland heeft. Farkas schrijft alles neer met de nodige humor en zin voor avontuur. Het leest erg vlot en de onbekende termen (het is nu eenmaal een toekomstverhaal over een ruimtevakantie) worden mooi verduidelijkt zonder al te expliciet te zijn. De tekst zelf is best klein gedrukt, maar leest nog net gemakkelijk genoeg. 

De illustraties van Irene Cécile sluiten fijn aan bij het concept en zouden, als Travis echt een goede twaalfjarige tekenaar was, best door hem gemaakt kunnen zijn. Er staat niet op elke bladzijden een tekening, maar ze zijn wel erg talrijk. Ze zien eruit als potloodtekeningen en op de kaft na is alles zwart-wit. De prenten versmelten met de tekst en voegen er details aan toe.

Reisdagboek van Travis Montgomery zal ongetwijfeld lezers aanspreken die houden van humor en zich wel kunnen indenken waarom ouders en zussen soms een bron van ergernis kunnen zijn, maar ook hun avontuurlijke kant wordt aangesproken samen met een kleine honger naar kennis. Het is een goede mix die alleszins zorgt voor het nodige leesplezier. Fijn om te lezen op die familievakantie waar beginnende pubers misschien niet onverdeeld gelukkig mee zijn.

Eindoordeel: 3,5 sterren