In augustus kondigden we hier het nieuwe boek van Marc de Bel al aan. De gouden waterduivel ligt ondertussen in de winkelrekken en – wie weet – straks op jouw nachtkastje want we mogen een exemplaar weggeven aan een van onze volgers. Wat vinden wij van dit nieuwe avontuur met Alexander, oom Trotter en Yam-Yam? Cool of fool?

- door Joke -

In 1987 debuteerde Marc de Bel met Het ei van oom Trotter, dat toen meteen bekroond werd met de Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen. Later schreef hij ook nog De kracht van Ajajatsoe en Het blik van de Belgica met dezelfde hoofdpersonages. En nu dus De gouden waterduivel.

Het ei van Oom Trotter

Alexander groeit op onder het strenge, alziende oog van huishoudster Rosine. Zijn ouders ziet hij haast nooit. Die hebben het veel te druk. Alleen bij de vijver, midden in een stukje verwilderde tuin, komt hij tot rust. Op een dag duikt oom Trotter op in zijn rijdende museum, de enige juiste benaming voor zijn gammele karretje. Zijn bruisende en gekke invallen zetten Alexanders omgeving op stelten, maar Alexander zelf kikkert er helemaal van op. Wanneer oom Trotter onverwachts vertrekt, geeft hij Alexander een groot krokodillenei als afscheidscadeau. Nu beginnen de avonturen pas goed …

De kracht van Ajajatsoe

Oom Trotter is met Yam-Yam vertrokken en Alexander blijft alleen achter. Tijdens de vakantie wordt hij naar kolonie Kinderpret gestuurd, waar hij het helemaal niet naar zijn zin heeft. Tot overmaat van ramp loopt daar ook zijn aartsvijand Evert van Dam rond... Gelukkig duikt oom Trotter net op het juiste moment weer op. Hij neemt Alexander mee op een fantastische reis naar Papoea-Nieuw-Guinea, naar het dorp van de Jiatsi, waar ook Alexanders goede vriendin Yam-Yam woont. Wat hij daar allemaal meemaakt, zal hij nooit meer vergeten.

Het blik van de Belgica

Alexander wint de eerste prijs in de Grote Greenpeacewedstrijd en mag vergezeld van een volwassen begeleider met een cruiseschip naar Antarctica. Helaas heeft mams geen zin om naar een bende geschifte pinguïns, een kudde stomme walvissen of een met uitsterven bedreigde ijsbeer te gaan kijken en paps heeft het te druk met zijn nieuwe job. Pech dus voor Alexander. Tot oom Trotter uit de lucht komt vallen en hem de leukste, spectaculairste en spannendste kerstvakantie van zijn leven bezorgt. Het blik van de Belgica is net als Het ei van oom Trotter en De Kracht van Ajajatsoe niet alleen een ijzingwekkend avonturenverhaal, maar ook een hartverwarmend relaas over vriendschap en liefde. Voor dit boek verdiepte Marc zich in de problematiek rond Antarctica. Ook poolreiziger Dixie Dansercoer leverde hem de nodige inspiratie.

De gouden waterduivel

Alexander gaat de vakantie in met drie herexamens. Niet zo’n denderend vooruitzicht dus maar dat verandert wanneer Oom Trotter onverwachts op bezoek komt en hem meeneemt naar het familiekasteel in Frankrijk. Dan duikt Yam-Yam plots op en als ook tante Teljora en haar nichtjes Miete en Stien – vooral Stien – meegaan, lijkt het met die vakantie toch nog de goede kant op te gaan. In Frankrijk gaan ze op zoek naar de gouden waterduivel. Volks bijgeloof of echt? En welk geheim heeft overoveropa Bulldog nagelaten? Als er op het kasteel ook indringers verschijnen, op zoek naar de waterduivel, wordt het plots wel heel erg spannend.

Dit vonden wij ervan:

Evy ****

De gouden waterduivel heeft me (zoals elk boek van Marc de Bel) een paar uur lekker van ontspanning voorzien. Ik begon met lezen en zat eigenlijk direct in het verhaal. Ik moet vroeger ooit Het ei van oom Trotter wel hebben gelezen, maar dat ben ik volledig vergeten. Ik moest dan ook wel even wennen toen de sprekende krokodil, Yam-Yam, tevoorschijn kwam, maar ze wordt zo leuk verweven in het verhaal dat het niet eens opvalt dat dit echt niet kan. Alexander is een personage dat erg herkenbaar is voor de jonge tiener. Hij worstelt met school, zijn ouders en de eerste verliefdheid. Zijn muizenissen worden telkens ook erg mooi en beeldend weergegeven. Denk maar aan de flipperkast in zijn hoofd. Ik bedacht me tijdens het lezen dat ik daar ook soms last van heb. De Bel maakt naadloos de overgang van het humoristische naar het serieuze, om daarna weer iets grappig te schrijven wat de lucht klaart. Daardoor verwerkt hij onopvallend eigenlijk heel veel thema's in zijn boek. Dat beeldende van de schrijfstijl van De Bel komt ook in deze zin mooi naar voren:

...wiens kale schedel in het licht van de vollemaan blinkt als een met olijfolie ingesmeerde biljartbal...

Mede hierdoor vind ik dat De gouden waterduivel heel vlot leest. Het verhaal zelf is avontuurlijk en spannend. Op het moment dat je aan het lezen bent, is het heel leuk, maar ik vind wel dat het na die tijd moeilijk blijft hangen. Dat heb ik eigenlijk met alle boeken van Marc de Bel. Als je me volgend jaar vraagt hoe het boek ging, zal ik je misschien het antwoord schuldig moeten blijven. Het boek 'raakt' niet echt een gevoelige snaar en is gewoon heel lekker, goed geschreven, leesvoer. Niks meer en niks minder. Cool voor mij.

Sanne ****

De gouden waterduivel is weer een typisch Marc de Bel avontuur vol geintjes, mysteries en vriendschappen. Het verhaal heeft een klein aanloopje nodig om op gang te komen, maar dit aanloopje is nodig om personages en achtergronden uiteen te zetten voor de lezers die Alexander, oom Trotter en Yam-Yam nog niet kennen. Want De gouden waterduivel volgt weliswaar op Het ei van oom trotter en De kracht van de Ajajatsoe, maar is goed los te lezen. Er wordt in het begin een paar keer naar de andere boeken verwezen, maar het is niet noodzakelijk om de eerdere boeken gelezen te hebben. Daardoor kostte het me geen moeite in het verhaal te komen en was ik gelijk benieuwd naar de avonturen die Alexander en oom Trotter ongetwijfeld zouden gaan beleven.
De schoolperikelen van Alexander, zijn drukke ouders en een verliefdheid zijn herkenbare onderwerpen voor tieners. De Bel haalt serieuze onderwerpen op een serieuze manier aan, maar weet er op het juiste moment ook met een vleug humor over te spreken. Dit maakt het niet zwaar, maar juist fijn om over te lezen.
De songteksten die in het boek zitten verstopt, zal jongeren van 2018 niet bekend voorkomen. Voor (meelezende) ouders is dat wél weer leuk! Wat ook leuk en leerzaam is, is het Frans dat in het boek wordt gesproken. Alexander haalt voor Frans een dikke onvoldoende en moet leren voor zijn herkansing. Maar het avontuur met oom Trotter roept natuurlijk harder dan de bijlessen die zijn ouders voor hem in petto hebben. Dus in plaats van woordjes stampen wordt er Frans gesproken in het kasteeltje van de familie van Alexander. En ongemerkt wordt er in De gouden waterduivel best wat Frans gesproken en uitgelegd! Naar mate het verhaal vordert, bouwt de spanning rondom het vinden van de gouden waterduivel verder op. De schrijfstijl is prettig, ondanks dat sommige zinnen wat lang zijn. De Bel neemt je door de snelle opvolging van gebeurtenissen aan je haren mee het avontuur door. Het is genieten tijdens dit niet al te ingewikkelde verhaal over Alexander. Cool.

Ilja ***

Ik moest heel erg in het verhaal komen. In het begin wordt veel verwezen naar eerdere boeken uit deze serie, zoals De kracht van Ajajatsoe en Het ei van oom Trotter. Ik kende beide verhalen niet en daardoor vielen bepaalde puzzelstukjes niet meteen op zijn plek. Het is zeker niet zo dat je dit verhaal niet kunt lezen als je de eerdere boeken niet kent. Maar bepaalde personages zouden met iets meer introductie beter in het verhaal passen. Het duurde dus even voordat het verhaal bij mij op gang kwam en ik het boek voor langere periode in mijn handen bleef houden. Er zit een bepaalde herkenbaarheid in het verhaal, ook al maakt niemand van ons zulke onwaarschijnlijke avonturen mee. Hoofdpersonage Alexander worstelt met school, vrienden en vriendinnetjes en zijn ouders. Dat zal menig lezer herkennen en daardoor ook aanspreken. De uitwerking van deze struggles zal echter de ene lezer meer plezieren dan de ander. Ik behoor wat meer tot de laatste groep. De fantasievolle avonturen vond ik in het begin leuk, maar ik begon na een tijdje mijn interesse te verliezen. Net op het moment dat het eigenlijk echt spannend werd, begon ik te denken: ' Het zal wel'. Ik kon mijn aandacht er weer minder goed bijhouden en moest geregeld wat bladzijdes terugbladeren, omdat ik niet onthield wat er ook weer gebeurde. Het is dus geen verhaal wat heel goed blijft hangen en dat komt, voor mij althans, doordat de onwaarschijnlijke gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen. Iets wat veel lezers overigens wel kunnen waarderen. Misschien speelt de schrijfstijl daarin een rol. Ik kan de opbouw van de zinnen eigenlijk wel waarderen, maar soms zijn de zinnen iets aan de lange kant. Een van de eerste zinnen in het boek is bijvoorbeeld 6 regels lang. En in tegenstelling tot het eerdere boek dat ik las, stoorde ik me soms aan de woordkeuze. Woorden die ik niet kende, omdat ze in Nederland niet gebruikt worden en mij daardoor te veel uit het verhaal haalde. Marc de Bel is een taaltalent, maar dat gevoel had ik na het lezen van dit boek ietsjes minder. Ik zweefde van geluk na een mooie zin, naar iets minder geluk na een zin waarvan ik goed moest nadenken wat er bedoeld werd. Een kleine fool voor mij, maar wel een boek dat ik in mijn achterhoofd houd om ooit aan de geschikte lezer te kunnen aanraden! Want ik weet zeker dat die bestaat!

Joke ****

Hoewel ik de voorgaande delen van Alexander en oom Trotter nooit heb gelezen, kon ik het verhaal prima volgen. Ik las wel ooit een hoofdstuk van Het ei van oom Trotter en heb de indruk dat de geschikte leeftijd voor beide verhalen mee geëvolueerd is met de leeftijd van Alexander. Het eerste boek wordt aanbevolen vanaf 9 jaar wat me voor dit nieuwe deel iets te jong lijkt. De veertienjarige Alexander beleeft een prille verliefdheid, nipt van een glaasje wijn,… dingen waar een negenjarige nog niet mee bezig is. Met een grote dosis humor en avontuur slaagt De Bel erin verschillende serieuze thema’s aan bod te laten komen en het toch luchtig genoeg te houden. Het is leuk om via de aanwijzingen van overoveropa Bulldog mee te zoeken naar de plaats waar de gouden waterduivel zich bevindt. Wel jammer is dat de uiteindelijke vindplaats weinig verrassend is. De auteur gebruikt soms lange zinnen en veel bijvoeglijke naamwoorden en dat kan bepaalde jonge lezers misschien wat afschrikken. Zelf hou ik daar echter wel van – hij neemt de lezer serieus – want het houdt het taalniveau voldoende hoog. De veelheid aan thema’s zorgt ervoor dat het boek soms wat druk is maar er zijn heel veel jongeren die daar erg van houden. Ondanks die drukte blijft het verhaal namelijk eenvoudig genoeg zodat de lezer niet gaat afhaken. Mij kon dit boek minder charmeren dan het eerder gelezen Nelle, de heks van Cruyssem maar dat heeft te maken met mijn voorkeur voor historische verhalen. Marc de Bel lijkt me vooral een veelzijdig auteur die veel verschillende genres kan schrijven voor verschillende leeftijden en toch een herkenbare, heel eigen stijl heeft. Een cool!

Een leuk extraatje zijn de favoriete liedjes van oom Trotter die gezongen en vernoemd worden in het verhaal. Hieronder de ‘play-list’ voor een vleugje nostalgie…

All you need is love

If you're going to San Francisco

Seasons in the sun

This is the day

With a little help of my friends

Ook dit wordt gezongen: I like a tikkeneike in the morning, .... Wie van jullie kent dit? Vanwaar komt het?

Nieuwsgierig geworden naar De gouden waterduivel?

Bewijs ons met een reactie hieronder dat jij onze grootste Marc de Bel fan bent en misschien is het goud voor jou.