Een kans om samen een boek te lezen, laten we nooit aan ons voorbij gaan. We waren dan ook erg enthousiast toen Uitgeverij Ballon Media ons de kans bood om met zijn vijven Rory De Raaf te lezen. Eerder werd er al aandacht aan hoofdpersonage Rory geschonken door de Readers in dit artikel. Nu is het tijd om te ontdekken wat Katy, Joke, Sanne, Antoinette en Evy er van vinden. En dit keer nodigden we hele speciale gasten uit om het boek met ons te lezen...

Andrew, Ralph en Rory. Wie zijn ze?

Andrew, Ralph en Rory maken samen Rory de Raaf. Als een van het trio er niet was geweest, dan had dit boek niet bestaan. Andrew Clover heeft de avonturen van Rory beschreven. Als je op zijn site kijkt, is het eerste wat in het oog springt, de naam die hij zichzelf geeft: WAD (Writer, Actor, Dad). Dat zet de toon natuurlijk al en dan weet je dat je nog meer geks kan verwachten. Bij de wilde avonturen is Ralph Lazar degene die de tekeningen verzorgt en een visueel beeld van Rory schetst. En tot slot hebben we Rory de Raaf nodig voor het spelen van de belangrijkste rol in het boek.

Rory De Raaf. Waar gaat het boek over?

Rory's vader verdween toen hij drie was. Sindsdien zweven er twee vragen als visjes door zijn hoofd. Waarom ging hij weg? Waar ging hij heen? Als hij een nieuw buurmeisje krijgt, besluiten ze samen op onderzoek uit te gaan. Hij wordt detective en Kato wordt zijn handlanger. Op zoek naar zijn vader gebeuren er vreemde dingen die nodig onderzocht moeten worden!

Wie zijn onze speciale gasten?

Dit keer niet alleen de inmiddels vertrouwde gezichten die het boek bespreken, maar ook twee heel bijzondere gasten: de zoontjes van Katy (Thijs 9 jaar) en Sanne (Ronin 6 jaar) lazen met ons mee en vertellen ons wat zij van het boek vinden. Hoe denkt de doelgroep over Rory de Raaf?

Tijd voor de bespreking! Cool of fool?

• De cover

Het dikke boek valt door zijn gele cover goed op. Door de vele tekeningetjes valt er veel te zien en je ziet gelijk dat het om een graphic novel gaat. Joke: "De knalgele cover verraadt meteen dat het om een graphic novel gaat. Ik weet dat dit boek alleen al door de tekeningen op de kaft, populair zal zijn in de klasbib." Ook de rest van de lezers vindt wat van de cover. Evy: "Ik ben niet heel wild van de cover. Misschien is geel niet mijn kleur. Ik vind ook dat de twee figuren waar de nadruk op gelegd wordt, heel boos kijken. Dat spreekt mij niet direct aan, en daar krijg ik geen blij gevoel van." Niet alleen de tekeningen en de gele cover vallen op, maar er valt bij het zien van het boek ook nog iets anders op. Ronin (6) en Thijs (9) zijn het er helemaal over eens: het boek bevat veel bladzijden! Ronin zegt daar over: "Ik vond het boek wel wat dik toen ik het zag, maar dacht ook dat er veel te beleven zou zijn."

• De stijl

Rory de Raaf is een graphic novel voor jonge lezers. Er is zowel tekst als beeld aanwezig en die ondersteunen elkaar goed. Thijs: "Ik heb het boek in één keer uitgelezen en ondertussen nog een paar keer. Soms moest ik hardop lachen, ook door de tekeningen. De prenten passen goed bij de tekst, al vond ik de manier waarop de mannetjes getekend waren eerst een beetje raar." Antoinette: "De letters zijn wat groter, wat makkelijk leest. Het is een stijl die kinderen uitdaagt om het boek te lezen en te bespreken." Joke kan zich daar ook in vinden: "De tekst is eenvoudig en gedrukt in een groot, makkelijk leesbaar lettertype. Daardoor zullen kinderen die niet zo graag of moeilijker lezen dit boek graag oppakken." Hoe het voor jonge lezers is? Zij kunnen daar het beste zelf antwoord op geven! Ronin: "Het boek is voor mij makkelijk te lezen, want ik kan al goed lezen, maar er zijn soms ook wat moeilijke woorden bij."

• Personages

Wanneer je als lezer het boek opendoet, zie je eerst een spread met daarop alle personages uit het boek. Die komt gedurende het lezen goed van pas. Af en toe blijkt het handig te zijn om terug te bladeren en zo te achterhalen wie wie ook al weer is. Sanne: "Het verhaal springt in razend tempo van de ene naar de andere gebeurtenis en ook de personages vliegen je om de oren. Terugbladeren is best fijn". Ook de andere lezers beamen dat het boek veel personages bevat. Katy: "Er zitten erg veel personages in dit boek, toch was het goed te volgen. Het overzichtje vooraan is wel handig om even te spieken wanneer er snel van de ene naar de andere gebeurtenis gesprongen wordt. Er zit weinig diepgang in en de personages evolueren niet. Dat is bij dit soort verhaal natuurlijk niet nodig, er hangt meer af van het verloop van de actie. Van Kato de Koster kreeg ik een beetje de kriebels, daar is meer aan de hand vermoed ik, maar dat lijkt me stof voor een vervolg." Ook Joke heeft een duidelijke mening over de personages: "Het zijn niet alleen veel personages, maar ze zijn ook nogal stereotiep". Toch zorgt dat ook wel voor veel herkenning en voor grappige situaties. Ronin: "Rory is mijn favoriete personage, want hij doet spannende detective dingen. Maar zijn broer is ook leuk, die is heel grappig en heeft veel afval om zich heen." 
De omschrijvingen van de personages worden versterkt door wat je op de plaatjes ziet. Ook de namen die Rory gebruikt voor de verschillende andere personages spreken erg tot de verbeelding en vertellen veel over de personen. Sanne: "Ik heb erg moeten lachen om de omschrijving van de Wenkbrauw. Hij heeft een harige streep over zijn voorhoofd lopen als een rups. Ik zie hem kruipen!".
Evy vindt vooral dat de auteur een mooie manier heeft gevonden om kinderen met hun gedachten om te laten gaan met behulp van de personages: "Rory's innerlijke zelf wordt in dit boek erg goed belicht. Zijn vragen en twijfels komen in de vorm van visjes terug in het verhaal en dat is heel herkenbaar voor kinderen. De vragen zwemmen in zijn hoofd en willen er niet uit." En inderdaad, dit zal iedereen wel kunnen herkennen, toch? 

• Favoriete passage

Het boek is niet alleen een grappig verhaal over een jongetje dat detective wil worden om zijn vader te vinden. Humor en een beetje spanning wisselen elkaar af. Maar welke passages we nou het leukst vinden? Dat verschilt sterk. Sanne: "De hersenspinsels van Rory vind ik soms wel grappig. Hij dagdroomt bijvoorbeeld dat hij op zee vaart, ver weg van school. Maar hij gaat er vanuit dat zijn broer de route zal blokkeren met zijn grote hoofd. Hij denkt dan dat zijn broer recht zijn neus in zal varen. De tekening die erbij staat versterkt het beeld en ik voel bijna een bootje via mijn neusgat in mijn hersens kriebelen". En ook Thijs vond de gedachten die door Rory’s hoofd zwemmen het leukst: "Er staan ook tekeningen van vissen en haaien bij. Dat kon ik me heel goed voorstellen en vond ik goed gevonden." Joke en Antoinette kunnen niet één specifieke passage noemen als favoriet. Joke: "Wat me wel positief verraste is het feit dat er tussen de drukte en de actie door plaats is voor ontroering wanneer Rory aan zijn vader denkt. Ook de tekening van de fantasiekamer (p.82) vind ik erg creatief." En ook Evy is een ontroerend moment bij gebleven: "De passage waarbij Rory en Kato elkaar ontmoeten vond ik toch wel een kernmoment in het boek. Deze ontmoeting zorgt voor een verschuiving in Rory's leven. Hij neemt het heft meer in handen door de hulp van Kato. De karakters worden in deze passage erg mooi neergezet en het is heerlijk genieten van dit zelfverzekerde buurmeisje."

Plus- en minpunten

+ bij momenten ontroerend

+ sommige illustraties zijn fantasierijk

+ het verhaal is spannend, grappig en heeft veel actie

+ er gebeurt veel, het is geen moment saai

+ toegankelijk, spreekt niet-lezers aan en is goed voor de leesmotivatie

+ groot lettertype

+ taalgebruik op maat van de doelgroep

+ weinig tekst, veel plaatjes

+ grappig

- druk, chaotisch, springt van de hak op de tak

- heeft veel personages waarvan een paar weinig toevoegen aan het verhaal. De hoeveelheid personages kan voor verwarring zorgen

- eenvoudig taalgebruik voor diegenen die houden van mooie poëtische of beeldende zinnen

- best dik boek, kan zwaar in de hand liggen bij kinderen

- open einde

Vervolg of niet?

Zoals je hiervoor hebt kunnen lezen, is er veel om van te houden, maar klinken er ook kritische noten. Zouden onze lezers van Rory de Raaf het vervolg dat in februari verschijnt, willen lezen? Antoinette: "Zeker voor de kinderen die het boek hebben gelezen, is een vervolg leuk. Ikzelf vond het boek druk en rommelig. Ik ben benieuwd naar het vervolg qua verhaallijn, maar het is geen must om de serie verder te lezen." Ook Joke is zelf minder enthousiast, maar denkt wel dat het wat voor kinderen is: "Ik merk aan de reacties van de kinderen dat zij zeker een vervolg zouden willen, maar dit boek is voor mij de bevestiging dat deze stijl niet mijn ding is. Toch ben ik stiekem wel benieuwd wat er nu met de vader is gebeurd." Katy: "Uiteindelijk heeft Rory me best weten te overtuigen. De insteek van het boek vind ik goed gevonden en het heeft duidelijk nog meer mogelijkheden. Het open einde stoorde me in dit geval dan ook niet. Ik zie Rory en zijn detectivekunsten graag nog een keer terug.
Maar hoe zit het dan met de kinderen die meelezen, willen zij het vervolg lezen? Ronin: "Ja, heel graag! Ik vond het boek erg grappig en ik ben heel benieuwd hoe het afloopt met Rory en zijn vader." En ook Thijs wil heel graag weten hoe dit allemaal gaat aflopen.

Cool or fool?

Antoinette: "Het is een boek voor iedereen. Of je nu graag leest, moeite hebt met lezen of niet van lezen houdt. Het boek is veelzijdig en uitdagend voor de jeugd. Zelf vond ik het boek druk, het vliegt van hot naar her. Rory de Raaf is voor mij (op het nippertje) cool."

Evy: "Het verhaal zelf is wel goed gevonden. Het combineert de twijfels van een kind met wat bizarre gebeurtenissen die het luchtig houden. Toch is het erg eenvoudig voorgesteld en daardoor voor de oudere kinderen al snel niet meer uitdagend genoeg. Rory de Raaf is voor mij cool/fool."

Joke: "Het boek is een klepper naar normen van jonge lezers. Door de vele illustraties lees je dit boek echter in geen tijd uit. Als het kinderen helpt om hen aan het lezen te krijgen, dan kan ik er zeker niet tegen zijn, maar mijn smaak is het niet. Rory de Raaf is voor mij fool, maar voor de doelgroep cool."

Katy: "Voor mij is het cool. Toen ik begon te lezen, had ik m’n twijfels, maar de plot en de manier waarop de humor erin verwerkt is, heeft me weten te overtuigen. Ik ben echter niet helemaal weg van de illustraties, die vind ik wat simplistisch."

Sanne: "Het boek is goed te lezen voor beginnende lezers, omdat het, op een enkel woord na, gemakkelijk taalgebruik bevat. Ik denk dat kinderen het erg leuk vinden, maar de chaos en het drukke karakter van het boek maken Rory de Raaf voor mij net een fool, maar voor kids is 'ie cool!"

Ronin: "Ik vind het boek grappig en cool. Het boek ziet er mooi uit, ik vind dat de gele cover goed past bij Rory, en ik ben blij dat ik het verhaal heb gelezen. Rory de Raaf is voor mij zeker cool!

Thijs: "Het was een heel leuk boek om te lezen. Ik heb best gelachen, maar er gebeurde ook erg veel en ik kon het goed voor me zien. Zeker cool dus!"

Zo zie je maar weer, smaken verschillen! Ren jij naar de winkel om te ontdekken wat er met de vader van Rory de Raaf is gebeurd?