Elke honderd jaar kiezen de twaalf goden op de Olympus elk een kind uit dat voor hen mag racen op een gevleugeld paard. Deze keer wordt ook de vondeling Pippa uitgekozen, die op Zephyr mag rijden, het paard dat de godin Aphrodite dit jaar voor de wedstrijd inzet.

De paarden van Olympus - Pippa's race is een spannend verhaal geschreven door Kallie George over een race met gevleugelde paarden, waaruit duidelijk blijkt hoeveel Pippa van haar paard houdt. Het is heel zeker leuk als je van paardenverhalen houdt of als je verhalen over de Oud-Griekse goden leuk vindt.

De Griekse goden zijn qua karakter bijna precies zoals je zou verwachten naar aanleiding van de bekende mythen en verhalen, al is dit natuurlijk wel een kinderboek. Bij de goden loopt er natuurlijk weer een weddenschap tussen Ares en Aphrodite, of liefde of macht het in dit geval gaat winnen...
De gevleugelde paarden spelen natuurlijk een belangrijke rol en de karakters van de paarden komen haast duidelijker naar voren dan de karakters van de kinderen, die samen met de paarden de hoofdrollen hebben.

Pippa is de echte hoofdpersoon en ook al is het verhaal in de derde persoon enkelvoud geschreven, wordt het wel verteld vanuit Pippa's oogpunt en je krijgt als lezer ook al haar gedachten te zien. Dat zorgt ervoor dat je Pippa het beste leert kennen.

Af en toe worden er wat Griekse woorden gebruikt, maar vooral voor dingen waarvoor niet een direct Nederlands (of eigenlijk Engels) equivalent is, zoals kleding. Het wordt meestal wel gewoon uitgelegd, dus het is zeker niet alsof je een Oud-Grieks verhaal zit te lezen. De gebruikte woorden passen ook goed bij Pippa's leeftijd.

De race met gevleugelde paarden is dan weer niet bekend uit een mythe, maar daar wordt wel een goede verklaring voor gegeven in het verhaal. Dat Pippa een vondeling is en toch mee kan doen aan zo'n speciale wedstrijd, doet toch wel een beetje denken aan delen uit Harry Potter. Toch is dit verhaal heel anders: Pippa heeft geen magie en aan het eind van het verhaal is ze ook nog steeds een gewoon meisje (maar wel met speciale ervaringen!). Er worden een paar hints gegeven over haar ouders, maar niks concreets en voor de lezer blijft het bij vermoedens (Pippa heeft nog geen idee). In het tweede deel zal hier wel antwoord op gegeven worden, maar het is niet erg dat dit onderdeel in dit boek op de achtergrond blijft. Het belangrijkste in dit verhaal is namelijk de race en alles wat daarmee te maken heeft.

Het verhaal is duidelijk en ontwikkelt zich gewoon in een rechte lijn, zonder al te veel uitstapjes (behalve de uitstapjes die Pippa en Zephyr samen maken). Dat past er ook wel bij, want Pippa heeft ook een duidelijk doel voor ogen: de race winnen!

De tekening van Pippa en Zephyr op de voorkant ziet er precies zo uit als dat ze beschreven zijn in het verhaal! Het is duidelijk digitaal ingekleurd, maar wel heel mooi zonder zwarte lijnen.

Het einde was onverwacht, maar wel heel leuk en origineel! Het sluit dit verhaal goed af, maar houdt ook mogelijkheden open voor een vervolg. En dat komt er: in maart 2020 wordt het tweede deel uitgegeven in Canada. Volgens de site van Gottmer wordt dit een duologie, dus in totaal ook twee boeken.

Mini-interview met Kallie George

Hoe kwam je op het idee voor dit verhaal?
Eigenlijk terwijl ik de berg Olympus aan het beklimmen was! Dat was een aantal jaren geleden, toen mijn man en ik onze eerste grote reis samen maakten. Hij houdt van wandelen, dus natuurlijk wilde hij over de berg heen. In plaats van twee dagen, wilde hij er maar één dag over doen. Maar er is een reden dat de meeste wandelaars niet naar de top klimmen in de middag, omdat dat het moment is dat zich onweerswolken rondom de drie toppen verzamelen. We kwamen terecht in hevig Zeus-achtige onweer. Het was beangstigend en magisch tegelijkertijd.

Hoe kwam je van "Hippolyte" op "Pippa"? De namen klinken niet echt hetzelfde.
Volgens mij had ik bijnamen gegoogled en had ik het zo gevonden!

Elk paard is anders. Heb je bepaalde eigenschappen van de paarden gebaseerd op wat je in oude Griekse mythen bent tegengekomen?
Tot op zekere hoogte, ja. Ik heb de persoonlijkheden ook een beetje gebaseerd op verschillende paarden waar ik gedurende mijn leven op heb gereden. Ik heb veel paardgereden toen ik jonger was.

Je hebt ondertussen waarschijnlijk heel veel mythen gelzen! Welke vind je de leukste?
Moeilijk! Ik vind er ZO veel leuk. Ik hou van de mythe van Persephone, net als veel van de mythen die met de sterrenbeelden te maken hebben.

Aan het eind van het boek staat een lijstje goden, hun paarden en de kinderen die ze gekozen hebben om erop te rijden. De meesten daarvan ontmoeten we niet echt in het verhaal. Gaan we een paar van hen weer tegenkomen in het volgende boek?
Grappig genoeg, nee. Je ontmoet wel een nieuw personage, Hero, in het tweede boek, net als Sophia, Baz en natuurlijk Pippa weer. Ik ben niet ingegaan op elke ruiter en paard, omdat dat gewoon teveel personages zouden zijn geweest voor dit eerste boek. (Misschien was het een beetje misleidend om de lijst achterin het boek op te nemen~! Maar misschien kunnen sommige lezers hun eigen verhalen voor die ruiters en paarden bedenken?)

De Nederlandse vertaling heeft geen illustraties binnen. Wat zijn de voor- en nadelen van illustraties bij je eigen verhaal?
Ik hou van illustraties - ik vind dat ze een extra dimensie toevoegen, en het is zo leuk om mijn personages tot leven te zien komen in tekeningen, gemaakt door getalenteerde illustratoren. Ik weet dat sommige lezers niet zo van illustraties houden, omdat ze ideeën in de hoofden van de lezers stoppen over hoe de personages eruit zouden moeten zien. Het is echt een persoonlijke voorkeur, denk ik!

Welke andere boeken zou je aanraden voor iemand die dit verhaal leuk vond (behalve natuurlijk het tweede boek ;) ) ?
Oh, er zijn zo veel leuke boeken. Voor een lezer die van paardenboeken houdt, raad ik The Secret Horses of Briar Hill (geschreven door Megan Shepherd) aan - ook al is dat een heel ander verhaal dan dat van mij. Voor een lezer die van geschiedenisverhalen houdt, zijn de boeken van Karen Cushman heel leuk.

Wat vond je het leukste aan het schrijven van dit boek?
Ik vond het onderzoek zo ontzettend leuk om te doen! En vooral het schrijven van de race-scène was heerlijk.