Een boek uitzoeken op basis van de cover... Het is iets dat me vaker overkomt en meestal ga ik mee met mijn gevoel. Toen ik De waarheid volgens Mason Buttle in de 'Verwacht-lijst' zag staan, viel mijn oog er direct op! Begin augustus was het dan zover en viel het boek bij mij op de mat! Zijn jullie ook benieuwd wat dit boek van Leslie Connor ons zal brengen? 

Wie is Leslie Connor?
Onze ontdekkingsreis begint bij de auteur. Op haar website www.leslieconnor.com staat een hele leuke intro, die al verklapt dat ze gek is op honden! 
Eerder verscheen van haar, in het Nederlands, De gevangenisfamilie van Perry T. Cook, maar als ik zo kijk zijn er ook nog andere boeken van haar die wel mogen vertaald worden ;). Ze schrijft voor verschillende leeftijdscategorieën, van prentenboeken tot boeken voor tieners.
Leslie woont in de bossen in Connecticut met haar man en drie honden. Haar kinderen zijn volwassen en zijn ondertussen uitgevlogen.
Ze heeft een bachelor in beeldende kunst en dat zorgde ervoor dat ze oorspronkelijk meer in het illustreren van kinderboeken was geïnteresseerd, dan in het schrijven ervan. Toch bleven de verhalen aan haar trekken en ze besloot om ze dan maar aan het papier toe te vertrouwen.
Haar personages en verhalen haalt ze uit het dagelijkse leven. Iets wat ze gezien, gehoord of gelezen heeft, gebruikt ze als inspiratie. Ze bouwt daar op verder en zo worden de personages levensecht voor haar. 
Het kost haar zeker een jaar om een nieuw boek te schrijven. Ze denkt lang na over een idee en als ze aan het schrijven slaat, is dat totale chaos! Ze kiest ervoor om niet in chronologische volgorde te schrijven. Iets wat ze trouwens niemand aanraadt, maar voor haar werkt dat het beste!

Wie is Mason Buttle? 
Het hoofdpersonage in het verhaal is een bijzonder en mooi mens. Hij heeft uitwendig alles tegen: hij is (te?) groot in vergelijking met de andere kinderen, zweet overmatig (hyperhydrosis heet de aandoening) en is niet erg slim. Toch snapt hij heel veel dingen beter dan andere mensen. Door zijn dyslexie gaan letters dansen voor zijn ogen en dat zorgt ervoor dat de normale lessen op school een ware marteling zijn. Er is gelukkig één juf, juf Blinny, die voor een veilige omgeving heeft gezorgd. De Stooz. Daar kunnen de kinderen ongedwongen rondhangen en mag er niet onaardig tegen elkaar worden gedaan. Een ware opluchting voor Mason, want buiten die kamer heeft hij nogal wat te verduren als het op 'onaardig doen' aankomt. 

Wat is er gebeurd? 
Mason Buttle is omringd door ongeluk, althans dat is wat hij zelf gelooft. Zijn opa en zijn moeder gingen kort na elkaar dood, toen hij zes jaar oud was. Na die tijd ging het ook nog slecht met de oogst van de appelboomgaard van de familie. De combinatie van deze gebeurtenissen zorgde ervoor dat Mason's familie wegzakte in een zwart gat. Zijn oom Drum en zijn oma zijn een schim van hun vroegere ik. Het huis staat te vervallen. Delen van de appelboomgaard zijn verkocht om toch wat geld binnen te brengen. Mason probeerde zich staande te houden en dat lukte aardig met de hulp van zijn beste vriend, Benny Kilmartin. Maar toen ging anderhalf jaar geleden Benny ook dood. En sindsdien is Mason alleen... met Moonie, de hond van de familie Drinker. Het enige vervelende is dat het baasje van Moonie, Matt Drinker, Mason's grootste nachtmerrie is. Matt probeert Mason altijd te treiteren. Wanneer hij maar kan. Op pijnlijke en vernederende manieren. 

Wie is Calvin Chumsky?
Er gebeurt iets goeds in Mason's leven! Hij leert Calvin Chumsky kennen! Klein, mager, pluizig wit haar en woestijnzandkleurige schoenen. En vastgekleefd aan zijn tablet, waarmee hij alles opzoekt. Kortom, het compleet tegenovergestelde van Mason. Toch ontstaat er een vriendschap. 

Wat is synesthesie?
Wat een moeilijk woord! Mason ziet kleuren die uitdrukking geven aan zijn gevoelens. Roze is gelukkig of goed en groen is verdrietig of slecht. De combinatie van de dyslexie en de synesthesie zorgen voor een bijzondere ervaring als lezer. Je bekijkt de wereld door de ogen van Mason en die ziet er compleet anders uit dan de wereld zoals ik die ervaar. Ik dook even in het kennisvat en kon dit vinden over synesthesie:

Synesthesie is een vermenging van de zintuigen. Hoewel het niet ongewoon is dat zintuigelijke waarnemingen onderlinge invloed hebben, is dit bij synesthesie dusdanig sterk dat bijvoorbeeld kleuren geproefd worden of geluiden gezien. Ook is er de zogenaamde spiegel-aanrakingsynesthesie, waarbij dezelfde fysieke pijn ervaren wordt als men ziet dat iemand anders fysieke pijn heeft. Deze eigenschap van de hersenen komt bij relatief weinig mensen voor. Deze nemen meerdere soorten impulsen tegelijk waar, ook als die in feite in het algemeen door andere zintuigen worden gegenereerd.

Een leuk weetje is dat er ook bekende mensen zijn die de wereld zo ervaren. Kanye West, Wassily Kandinsky, Liszt, Pharell Williams, Annelies van Herck, Vladimir Nabokov en nog vele anderen lijken een beetje op Mason Buttle!

Wat vond ik van De waarheid volgens Mason Buttle? 
Tijdens het lezen werden mijn gevoelens heen en weer geslingerd. Sommige pagina's was ik droevig en had ik medelijden met Mason, maar andere pagina's zag ik dat hij het eigenlijk allemaal wel goed kon verwerken en blij was. Vooral door de vriendschapsband met Calvin werd het boek een pak luchtiger. Ik hoop wel dat er niet veel Mason Buttle's in de wereld rondlopen, want eigenlijk is het best triest.
Het pesten blijft moeilijk om te lezen. Je wil Matt en Lance gewoon van de pagina's afrukken om hen een uitbrander te geven. Het is confronterend om te lezen hoe goed ze het verborgen kunnen houden voor de volwassenen.
Het verhaal is erg aangrijpend en de laatste vijftig pagina's zijn helemaal een emotionele rollercoaster. Ik moet bekennen dat de tranen rijkelijk vloeiden. 
Het is een prachtig, aangrijpend, goed geschreven verhaal. Iedereen die van jeugdboeken houdt, zou het dan ook moeten lezen. 
Ik zal Mason Buttle niet snel vergeten.

Hebben jullie al iets van Leslie Connor gelezen? Of kennen jullie iemand met synesthesie? Laat het hieronder in een reactie weten! 

Groetjes,
Evy