Duiven to the rescue! Jij dacht misschien dat die duiven op straat gewone vogels zijn, hè? Think again! Echte duiven verslinden gevaar en redden daarmee onschuldige slachtoffers. In een nieuw avontuur beleven we van alles met deze te gekke duiven. Katy en Sanne bespreken het boek Echte duiven verslinden gevaar en delen favorietjes uit. Lees je mee?

Door Sanne en Katy

Korte samenvatting

Zoals we al zeiden, De Echte Duiven zijn niet zomaar duiven. Nee, ze zijn een superstoer team dat boeven vangt en zijn Echte Vrienden. Maar een losgeslagen struisvogel, een geheime opslagplek vol vogels in flessen en een naar macht hunkerende ibis, stellen hun vriendschap op de proef. Zullen de duiven ook dit keer problemen weten op te lossen en gevaar weten te verslinden? Echte duiven verslinden gevaar is het tweede deel over de Echte duiven en is het vervolg (eventueel wel los te lezen) op Echte duiven vangen boeven.

De favorieten van Katy en Sanne

Het boek bevat drie verhalen, welke is favoriet?

Sanne: Oef, lastige vraag. De verschillende verhalen zijn enerzijds losse verhalen, maar anderzijds gebeurt er ook iets dat een basis legt voor de rest van het boek. Het ene verhaal kun je daarom ook niet echt los zien van het andere. Maar als ik moet kiezen dan denk ik dat ik het eerste verhaal 'De vogel in de fles' het leukst vind, omdat in dit verhaal een aantal nieuwe snavels opduiken en Rots gehecht raakt aan een stokje.

Katy: Ik vond het derde verhaal waarin één van de slechteriken toch niet zo slecht blijkt te zijn en alle losse eindjes aan elkaar worden geknoopt het leukst. De restaurantsetting is amusant en Rots wordt met iedereen, inclusief zijn favoriete tak, herenigd. Maar net zoals bij het eerste boek loopt er een rode draad door de verhalen en is het moeilijk om ze los van elkaar te zien.

Welke illustratie is het meest favoriet?

Katy: De prent waarop Strohals te zien is met één van haar uitvindingen, een glassnijder is favoriet, omdat tekenaar Ben Wood er een creatief plaatje van heeft gemaakt dat past bij de gekke vogel. Het is geen eenvoudige constructie, de vogel heeft er veel werk in gestopt en tegelijk is het geinig om te zien.

Sanne: Al weer zo'n lastige vraag! Er zijn meerdere illustraties die ik leuk vond, maar mijn favoriet is als de echte duiven naar de wasserette gaan om hun veren op te poetsen en ze als pluizige bolletjes uit de wasmachine komen. TE schattig! (en hoe verzin je het?!)

Wie is je favoriete duif?

Sanne: Mijn favoriete duif is Pozzie. Lekker stevig en solide staat hij voor zijn vrienden klaar. Als postduif vindt hij altijd de weg, een superkracht die echt heel handig kan zijn.

Katy: Als ik tussen alle echte duiven een keuze moet maken, ga ik toch voor Rots. Ik vind alle mogelijke manieren waarop hij zich weet te vermommen geweldig en hij is er echt van overtuigd dat alle misdaden die ze tegenkomen moeten worden opgelost.

Welke passage is je het meest bijgebleven en daardoor favoriet?

Katy: Oh nee, ik wil eigenlijk niet te veel van de plot weggeven. Euh… er is een scène waarin Pozzie niet Pozzie blijkt te zijn, maar wel Rots die zich vermomd heeft met een boterham. Dat was goed gevonden en in combinatie met de illustratie moest ik er best om lachen.

Sanne: Ja, die scène die Katy beschrijft is erg grappig! Mijn favoriete passage heeft te maken met Rots die vriendschapsbandjes maakt voor zijn vrienden. Als je goed kijkt zie je de vriendschapsbandjes af en toe nog voorbij komen op de illustraties in het boek. Het lijkt een klein gebaar, een vriendschapsbandje, maar deze manier om te laten merken dat je iemand tof vindt, kon de Echte Vrienden wel eens heel goed van pas komen.

Wat is jouw favoriete woord om Echte duiven verslinden gevaar te omschrijven?

Sanne: (te) Gek!

Katy: Roe-cool!

Conclusie

Sanne: In Echte duiven verslinden gevaar maken we weer een te gek avontuur van de duiven mee. De drie losse verhalen die vervolgens zijn opgedeeld in losse hoofdstukken, maken het boek overzichtelijk en makkelijk in kleinere behapbare stukjes op te delen. En dat is fijn in de verhalen die toch best chaotisch zijn en waarin de lezen heen en weer wordt gesleurd in alle avonturen. De avonturen zijn gek, grappig en onvoorspelbaar. Dat zorgt er voor dat je wilt blijven lezen. De illustraties zijn net zo gek als de belevenissen van de duiven! Omdat ik de tekst soms wat veel vond en niet altijd even duidelijk, geef ik het boek volg grappige avonturen 3 sterren.

Katy: Op de achterflap staat dat het een boek is vol avontuur, humor en dat het makkelijk leest. De duiven belanden inderdaad van het ene avontuur in het andere en het is allemaal knotsgek. Of het makkelijk leest, weet ik echter niet zo goed. Door de opmaak in verschillende lettertypes en groottes, oogt het wat chaotisch en is het niet altijd goed te volgen. De hoeveelheid tekst is prima voor de doelgroep (7+), maar door de wisselende stijl is het even zoeken en loopt het niet zo vloeiend. Tekst en tekeningen vormen wel één geïntegreerd geheel en de belevenissen van de duiven zijn origineel genoeg om vanaf de eerste pagina te kunnen boeien. Dit tweede deel in de reeks krijgt 4 sterren van mij, want het moet niet onderdoen voor z’n voorganger.