Aru woont samen met haar moeder in een museum met Indiase kunst. Om indruk te maken op drie klasgenoten, doet Aru iets stoms: ze steekt de vervloekte lamp aan, waarvan haar moeder had gezegd dat ze dat absoluut niet mocht doen. Aru geloofde niet echt dat er iets zou gebeuren, maar dat had ze mis... Er ontsnapt een demon die de Tijd stilzet. Aru heeft nu nog maar negen dagen om deze hele situatie weer recht te zetten!

Eerder deze week zijn er op de SFF- en YA-Spots al artikelen verschenen over Aru Shah en het einde van de Tijd, geschreven door Roshani Chokshi.
We sluiten deze Genre Melange vandaag af op de Jeugdliteratuur-Spot met een aantal vragen.

In dit boek worden vaak andere boeken en personages genoemd, zoals "Het Gouden Kompas", Katniss, de Disneyfilm "Frozen", etc. Voegt dit juist iets toe aan het boek, of had de auteur het beter algemener op kunnen schrijven?

Maartje: "De verwijzingen naar andere boeken en films zijn wel leuk, maar maken dat een boek ook snel veroudert. Als vrij snel zullen mensen de verwijzingen niet meer herkennen en dan voegt het niets meer toe. Ik zou ze als schrijver niet gebruiken."

Selene: "Het is als lezer prettig als je weet waar al deze dingen vandaan komen, anders mis je wel wat van de humor. Op dit moment zijn al deze personages, boeken en films nog wel redelijk bekend bij de lezers, maar over een aantal jaren zal dit al minder zijn en gaat het boek waarschijnlijk wat gedateerd overkomen."

Demi: "Ik denk dat zowat alle verwijzingen bekend genoeg zijn bij zowel een jong als ouder publiek om het begrijpbaar en relevant te maken voor iedereen. Ik vind het altijd leuk om zulke verwijzingen te herkennen, vooral als ze iets obscuurder zijn. Het is ook niet zo erg als je ze mist - het doet geen afbreuk aan het verhaal zelf, en als je het boek op latere leeftijd herleest herken je ze misschien wel en dat is altijd leuk. Nadeel is wel, zoals Maartje al zei, dat het op de langere termijn betekent dat het boek makkelijk veroudert. Een volgende generatie zal wellicht niet zo snel bepaalde verwijzingen meer herkennen en dat is wel zonde."

Marjolein: "Ja ik vond dit wel een toevoeging, omdat het bij Aru past en haar karakter eigenlijk nog meer neerzet. Net als de Spiderman pyjama. Het zijn net deze dingen die haar tot leven brengen voor mij en zorgen dat ik mij met haar verbonden voel."

Het is een boek voor een jonger publiek, maar voor oudere lezers kan het ook leuk zijn. Wat zijn de dingen die je als oudere lezer mist in dit verhaal en wat vind je juist goed?

Maartje: "Ik miste in het boek wel erg de diepgang en de karakterontwikkeling. Ik vond dat de schrijver erg haar best deed om grappig te zijn en dit ging, vind ik, ten koste van het verhaal en de karakterontwikkeling, of eigenlijk zelf de karakterbeschrijving.
Wat ik ook miste was de mythologie. Omdat de Mahabarata voor mij echt onbekend terrein is hoopte ik op mooie beschrijvingen hiervan. Ik vond het nu vooral hapsnap en heb niet het idee dat ik er echt iets van heb opgestoken.

Demi: "Misschien dat ik de diepgang een beetje mis. De schrijfster neemt hier en daar wel de tijd om de diepere emoties van Aru te beschrijven, maar bij een jeugdboek/YAboek als dit is de toon gewoon altijd wat luchtiger en ligt de nadruk meer op de actie en de humor. Dit laatste verwachtte ik al door de Riordan boeken die ik allemaal heb gelezen en dus stoorde ik me daar niet zo aan. Voor de bedoelde doelgroep is het in ieder geval geschikt, en ook oudere doelgroepen kunnen zich goed vermaken met dit boek."

Selene: "Ik ben het met Maartje en Demi eens over de diepgang in de personages. Elk nieuw personage wordt geïntroduceerd zoals Aru ze ziet. Omdat er zoveel personages zijn en Aru ze allemaal maar kort tegenkomt, leer je ze niet echt kennen. Omdat Aru maar negen dagen heeft om het probleem op te lossen voordat de Tijd echt eindigt, heeft het verhaal wel een hoog tempo. De actie en de humor zijn de sterke punten van dit boek."

Marjolein: "Als “oudere” lezer vind ik het zeker ook een leuk boek en ik ga de vervolgdelen zeker lezen. Er zit genoeg humor in het boek en het is spannend. Als het voor een ouder publiek was geweest dan had het nog net wat enger mogen zijn voor mij."

Ken je nog meer boeken waarin iets spannends gebeurt naar aanleiding van een object in een museum (leeftijd maakt niet uit, misschien wel leuk als het ook voor deze leeftijdsgroep 12-16 jaar is)? Wat vind je van de uitwerking van dit idee in "Aru Shah" ?

Maartje: "Op deze vraag kan ik echt geen antwoord bedenken. Het enige dat in mijn hoofd opkomt is een film: Night in the museum ofzo? Maar die heb ik niet gezien."

Selene: "In het boek Dromen zijn toch bedrog van Yvonne Brill maakt de hoofdpersoon een tijdreis naar aanleiding van een beeldje in een museum, maar of dat een droom is of niet, wordt in het midden gelaten. Er wordt niet tegen demonen gevochten zoals in Aru Shah!
Voor jongere kinderen hebben de andere leden van de Jeugdliteratuurclub nog wat boeken met dit thema genoemd, namelijk B.O.J. Dertien! van Frank van Pamelen, de Blockbuster-serie van Manon Berns en Het museummysterie van Robin Stevens.
Ik moest eigenlijk ook heel erg denken aan de Japanse serie Sailormoon van Naoko Takeuchi... In beide series is er een groep meisjes die tegen het kwaad moet vechten zonder dat ze vantevoren iets over hun krachten wisten, worden de nieuwe "strijdsters" om de beurt ontdekt, en wordt er gebruikgemaakt van de krachten van bepaalde (half)goden."

Demi: "Ik moet meteen denken aan de Kane Chronicles van Rick Riordan, de man die dus dit boek actief promoot met zijn 'Rick Riordan presents' label. Ook in deze reeks zijn musea belangrijk en krijgen de jonge hoofdpersonages ook te maken met oude voorwerpen, al draait deze reeks dan wel om de Egyptische cultuur en mythologie. Night at the Museum is inderdaad ook een leuke reeks, maar dit zijn dan wel films natuurlijk. Hier komen alle wassen beelden tot leven 's nachts wanneer er alleen een beveiliger rondloopt (het hoofdpersonage van de reeks, gespeeld door Ben Stiller). Ook deze reeks heeft veel humor en leuke personages."

Marjolein: "Eigenlijk niet. Ik ken wel de film Night at the museum. Misschien The Golden Compass, maar die heb ik nog steeds niet gelezen.
De uitwerking was goed gedaan. Leuk ook dat het eigenlijk een soort van waarschuwing was van luister goed naar verhalen/ je ouders. Zo jammer dat je dit soort dingen niet kan uittesten. Ik wil ook een magische lamp aansteken en op avontuur gaan."