Kunst en cultuur is op scholen erg ondergesneeuwd, zeker op basisscholen. De handenarbeidles van vroeger is al lang verdwenen, aandacht voor vakken als geschiedenis en aardrijkskunde staat ook vaak onder druk en hoe jammer dat is, zie je als je de Uit de kunst serie van uitgeverij Lemniscaat bekijkt.

Onder het motto van Picasso ‘Ieder kind is een kunstenaar’ brengt Lemniscaat  sinds 2017 deze serie en zelf aan de slag te gaan, maar ook om inspiratie op te doen. Een wereldreis door de kunst van Aaron Rosen is daar een van. Rosen is (gast)hoogleraar op het gebied van religie en cultuur aan het Rockey Mountains College en aan het King’s college in Londen. Een betere meester om je door de kunstgeschiedenis van de mensheid te leiden kun je je niet wensen. In dit boek beschrijft hij een grote diversiteit aan kunstwerken van het Nawarla Gabarnmung, een 35000 jaar oud paleis in een grot van de Australische Aboriginals, via het Florence van de Medici rond 1500  tot Rio de Janeiro waar in 2016 de Olympische Spelen hun sporen hebben nagelaten in de bouw van de stad.

Hoe boeiend is het om te zien dat mensen al vanaf het allerprilste begin van onze soort tot grootse bouwwerken en andere vormen van kunst in staat waren. Zoals Rosen in de inleiding zelf al stelt

‘Kunst is niet alleen maar mooi om naar te kijken. Het weerspiegelt en beïnvloedt hoe mensen leven’.

Daar is ook de link naar religie, vaak een inspiratiebron voor de bouwwerken of schilderingen.

De opzet is kernachtig, eerst krijg je als lezer informatie over de stad en de tijd waarin de kunst tot stand gekomen is en daarna volgt een beschrijving van de kunstwerken. De stukjes zijn in eenvoudige taal beschreven en voorzien van veel illustraties.

Als je door het boek bladert, her en der leest en vooral de afbeeldingen bekijkt, bekruipt je een stil gevoel van bewondering voor wat mensen over de hele wereld tot stand hebben gebracht en hoeveel er nog onbekend is in ons deel van de wereld. Eyecatchers zijn bijvoorbeeld Cahokia, de grootste Indiaans-Amerikaanse stad, waar rond 1100 net zoveel mensen woonden als in Londen in die tijd. En Groot-Zimbabwe, de hoofdstad van het Shonavolk rond 1300 (na Christus) met meer dan 10.000 inwoners. Als lezer ervaar je dat wij in het westelijk deel van de wereld kunnen denken dat wij hoog ontwikkeld zijn, maar dat de Azteken in Mexico en de ontwerpers van Parijs en Londen in de 19de eeuw dat zeker ook waren. Elk tijdperk kent zijn eigen problemen en telkens vinden mensen daar weer vernuftige oplossingen voor die je terug ziet in de kunst (gebouwen, schilderijen, standbeelden).

‘We zijn allen een’ is het kopje boven de laatste pagina van Rio. Dat is het motto van de Olympische Spelen, maar je kunt het ook het motto van dit boek noemen. Op deze wereld zijn we samen en we hebben hem geërfd van onze voorouders.  Het geeft een krachtig gevoel dat we in staat zijn geweest dit allemaal tot stand te brengen en het geeft ook vertrouwen in de mensheid voor de toekomst.

‘Een wereldreis door de kunst’ is bovendien een geweldige inspiratiebron voor kinderen om zich te ontwikkelen, zelf aan de gang te gaan. Niet alleen met lezen, schrijven en rekenen maar vooral met zijn of haar eigen fantasie en creativiteit.