In Het feeënwoud van Astrid Witte is Lily net met haar moeder en haar broertje Oliver verhuisd van de grote stad Manchester in Engeland, naar het dorpje Cottingley. In dit plaatsje zijn iets meer dan 100 jaar geleden een aantal foto's genomen van meisjes met elfjes, waardoor er toen discussies ontstonden of er echt elfjes in het bos bij Cottingley woonden, of dat de elfjes op de foto's nep waren.

Boekenbengels en Leesbeesten: "Waarom heb je ervoor gekozen om het verhaal zich in Engeland te laten afspelen, en niet in Nederland?"

Astrid Witte: "Het verhaal kon zich alleen maar in Engeland afspelen, omdat daar de echte Cottingley fairy foto's zijn gemaakt."

B&L: "Hoe kwam je op het idee om een verhaal over de elfjes van Cottingley te schrijven?"

Astrid: "Ik heb de elfenfoto's als kind eens zien staan in een boek vol mysteriën, dat bij mijn opa en oma in de kast stond. Ik vond het reuze interessant, vooral omdat ik elfjes erg leuk vond, en vroeg me af of de meisjes de elfjes echt hadden gezien. Het is me altijd bijgebleven en vond het op een gegeven moment tijd om er een boek over te schrijven. Maar dan wel een verhaal dat zich in deze tijd afspeelt."

B&L: "Weet je nog welk boek dat was?"

Astrid: "Dit was 'Mysterieuze Monsters' uit de Lekturama-serie 'Grote mysteries'." 

B&L: "Ben je zelf al eens in Cottingley geweest?"

Astrid: "Nog niet, maar dit staat bovenaan mijn lijstje!"

Zodra je de titel en de eerste alinea hebt gelezen, is het al duidelijk wat er is gebeurd en wat er waarschijnlijk gaat gebeuren: Lily is net verhuisd naar een plek dichtbij het feeënwoud. Lily gaat met haar moeder en broertje in het grote huis van oma wonen, terwijl oma zelf naar het bijgebouwtje verhuist. Naast hun nieuwe huis ligt een bos en omdat er echt niets te doen is in het dorp, gaat Lily vaak het bos in. Daar ontdekt ze dat er elfjes in het bos wonen! Oma weet ervan, omdat zij ze vroeger zelf ook gezien heeft. Lily durft niet iedereen over haar ontdekking te vertellen, maar uiteindelijk ontdekken ook een paar andere mensen het geheim - en die zijn niet zo aardig voor de elfjes als Lily!

Personages

B&L: "Wat is je favoriete personage uit dit boek?"

Astrid: "Lily! Ik zou graag net als zij bijzondere wezens willen ontmoeten in het bos."

B&L: "Welke andere wezens (behalve elfjes) zou je wel een keer in het echt willen zien?"

Astrid: "Kabouters lijken me wel gezellig om eens op de thee te gaan ;-) En draken vind ik ook erg bijzonder."

De belangrijkste personages, naast Lily zelf, zijn haar oma (die de elfjes ook heeft gezien), haar moeder (aan wie Lily haar geheim niet wil vertellen), Mandy (haar vriendin uit Manchester), Liam (een klasgenoot waar ze naast is komen te zitten in de klas en die toch wel aardig blijkt te zijn) en natuurlijk de elfjes.
Over de personages waar Lily niet echt in geinteresseerd is, kom je ook amper iets te weten. Haar interesse gaat vooral naar de elfjes, die allemaal een naam van een bloem of plant hebben en zich ook zo kleden. Ze zoemen zo hoog dat Lily ze eerst niet kan verstaan, en zij haar niet, maar uiteindelijk blijkt er ook een manier om met de elfjes te communiceren - via een handige app op de smartphone! In dit verhaal wordt de functionaliteit van een smartphone eens een keer goed gebruikt: geluidsopnames en -bewerkingen, filmpjes, foto's, GPS, ... De minder leuke kanten van smartphone-gebruik, zoals continu gestoord worden door app-berichten, komen in dit verhaal eigenlijk niet echt aan de orde. Lily is namelijk te druk met de dingen in de "echte wereld" om al haar aandacht voortdurend op haar telefoon gericht te houden. Wat wel opvalt is dat iedereen steeds belt, en niet voortdurend aan het appen is en dan direct antwoord verwacht.

Magisch en spannend

B&L: "Kun je wat vertellen over het schrijf- en uitgeefproces van "Het feeënwoud" ? Is er bijvoorbeeld veel veranderd sinds de eerste versie van het verhaal?"

Astrid: "Nee, er is eigenlijk niet zoveel veranderd. Er zijn altijd een paar redactierondes waarin allerlei kleine foutjes eruit worden gehaald. Maar er zijn geen grote dingen gewijzigd."

Het verhaal is geschreven in de derde persoon, maar omdat het verhaal Lily volgt, lees je ook vaak wat Lily denkt.
Tijdens het lezen bekruipt je een magisch gevoel - de omgeving is zo beschreven dat je echt gelooft dat er elfjes rondvliegen in het bos bij Cottingley. De auteur beschrijft ook uitgebreid wat er in het bos te zien is, waardoor het lijkt alsof je er samen met Lily doorheen loopt.

De auteur wacht niet lang voordat ze Lily voor de eerste keer het bos in laat lopen, maar ze komt de elfjes (geen "feeën" zoals in de titel van het boek) gelukkig niet meteen tegen. De opbouw naar het ontmoeten van de elfjes is goed beschreven - Lily ontmoet ze niet direct, maar zodra ze de eerste elfjes heeft ontmoet, spendeert ze wel een aantal middagen aan het leren kennen. Het deel van het verhaal waarin de problemen ontstaan, begint precies op het moment dat je denkt dat het altijd wel goed zal blijven gaan, wat natuurlijk niet zo is. Dit laatste gedeelte van het verhaal is dan ook het spannendst, omdat het steeds bijna mis lijkt te gaan.

Zoals verwacht, blijft zo'n ontdekking natuurlijk niet geheim. Het probleem lijkt heel groot te worden en er worden zelfs levens in gevaar gebracht, maar uiteindelijk wordt er een hele mooie oplossing gevonden!

Tekeningen

B&L: "Lily kan goed tekenen en kleurt met aquarelpotloden. Hou je zelf ook van tekenen?"

Astrid: "Ik vind tekenen wel leuk, maar ben er niet zo goed in als Lily."

"Het feeënwoud" bevat geen illustraties, maar de kaft is wel ontzettend mooi: een bos vol met blauw-groen licht en witte glinsteringen - waarschijnlijk de elfen, al verspreiden de elfen in het verhaal in het donker juist gekleurd licht.

Conclusie

Het verhaal begint voorspelbaar, maar vanaf het moment dat het breder bekend wordt dat er elfjes wonen in het bos bij Cottingley, is het verhaal heel spannend.
"Het feeënwoud" is een mooi verhaal voor als je het leuk vindt om over magische wezens te lezen waarvan niet iedereen gelooft dat ze bestaan.

B&L: "Heb je nog tips voor magische boswandelingen in Nederland en/of België?"

Astrid: "Ik ga zelf altijd graag naar de Veluwe. Daar heb je tenminste nog lekker veel bos om in rond te dwalen."

B&L: "Heb je nog tips voor andere magische jeugdboeken?"

Astrid: "Er komen geen magische wezens in voor, maar 'Aan de andere kant van de deur' van Tonke Dragt is echt mijn lievelingsboek! Je wordt meegenomen naar een andere wereld waarin je heerlijk rond kunt dolen."