Het klinkt fantastisch, wonen langs de oever van een rivier waarin je kan zwemmen en in bomen kan klimmen. Of dat inderdaad zo is, ontdek je in Het kleine huis bij de rivier van Selma Noort.

– door Joke –

Flaptekst

Joes hoorde Zaza’s stem, bibberend en raar hoog.

‘Joes lieverd, wij zijn hier. Mama en papa. Kun je me horen?’

Joes durfde niet te praten en niet te huilen. Hij durfde niet te slikken. Hij durfde niet eens adem te halen.

Joes en Amber wonen met hun familie aan de rivier. Ze zwemmen erin en ze klimmen in de perenbomen die langs de oever staan. Maar het wordt steeds gevaarlijker om op de smalle dijk te wonen. Het verkeer rijdt rakelings langs de huizen, en op een dag rijdt een grote vrachtwagen recht op Joes’ slaapkamer af…

Buitenkant

Martijn van der Linden zorgde voor een aantrekkelijke cover die de sfeer van het boek goed weergeeft. Origineel is de peervorm – naar de perenbomen in de tuin van Joes – met daarin een tekening van de huisjes en een stukje weg en rivier. Wie tijdens het lezen af en toe gaat kijken, ontdekt de details waarover het in het verhaal gaat. De realistische potloodillustraties die hier en daar de bladspiegel sieren zijn van Selma Noort zelf. Naast schrijfster is ze immers ook kunstschilder.

Binnenkant

Met het eerste korte hoofdstuk, waarin de vrachtwagen het huis binnenrijdt en Joes onder het puin ligt, zorgt Selma Noort voor de nodige spanning die tot één derde van het einde hangende blijft. Daarna volgt immers wat er allemaal voorafging. We maken kennis met Joes, Amber – zijn nichtje – en hun familie die allemaal gezellig naast elkaar wonen in vijf huisjes langs een dijk. De sfeer van het boek is op dat moment vooral knus en ademt veel nostalgie. Heel wat elementen doen denken aan vroegere tijden: de familie die voor elkaar zorgt, het zwemmen in de rivier en klimmen in bomen, … Slechts enkele elementen zoals het gebruik van een GSM, het feit dat Joes en zijn mama gevlucht zijn uit Syrië verraden dat het verhaal zich in het heden afspeelt. Ondanks die gezellige sfeer komen heel wat thema’s aan bod: familie, vriendschap, vluchtelingen, het verdwijnen van gebouwen en mensen voor ‘vooruitgang’, eenzaamheid,… Deze onderwerpen komen via de gebeurtenissen in de verschillende hoofdstukken voorbij en het is de warme stemming die het geheel niet te zwaar maakt. Er gaan soms dingen mis maar Joes en zijn familie veren terug en kunnen daarvoor op elkaar en mensen rondom hen rekenen. Dat maakt Het kleine huis bij de rivier eveneens een optimistisch verhaal over veerkracht.

De vrij korte hoofdstukken zorgen voor een vlot leestempo bij het zelf lezen en maken dit een voorleesvriendelijk boek. Verteller en dialogen wisselen elkaar mooi af. Noort gebruikt een beeldende, begrijpbare en eveneens rijke taal. Wie wil er nou geen ‘kusjesman’ in huis?

Conclusie ****

Ik ben erg onder de indruk van de manier waarop Selma Noort in dit boek veel thema’s laat samenkomen en er toch in slaagt de lezer een positief en behaaglijk gevoel te geven. Dit was mijn kennismaking met de schrijfster en ze heeft me op deze manier van haar kunde overtuigd. De zee kwam door de brievenbus en Koningskind, twee prijswinnaars van Noort, hadden al mijn aandacht en verschuiven zo wat hoger op de leesstapel.

Om voor te lezen voor kinderen vanaf acht jaar en zelf te lezen vanaf tien jaar. Dit boek zal veel kinderen enkele aangename leesuurtjes bezorgen.