Het ministerie van Oplossingen en het veel te volle huis: dat is een mond vol! Hoe vol zit dit derde deel van de serie van Sanne Rooseboom? Vol spanning, vol vriendschap en vol oplossingen, net als de voorgaande delen? We zochten het voor je uit. 

Door Sanne en Katy

Korte samenvatting

Een fossiel, een glinsterend schrift, een antieke sjaal… Nina en Alfa vinden allerlei merkwaardige schatten op school. Die komen uit een huis in het bos dat zo vol met spullen staat, dat de deur niet meer opengaat. De meester van groep 3, die er is opgegroeid, is er wanhopig van. Nina, Alfa, Ruben en de stokoude mevrouw Vis en Tirza de Vries twijfelen geen seconde: dit is een zaak voor het Ministerie van Oplossingen! 
De kinderen besluiten de meester te helpen met het doorploegen van de troep. Dat huis moet leeg, zo snel mogelijk. Maar tussen de rommel liggen de schatten van de eigenaar, een uitvinder. En érgens in huis liggen bovendien de aantekeningen over zijn grote uitvinding, en die moeten snel worden gevonden. Terwijl de kinderen hard aan het werk gaan, luisteren de Zilvermannen ze af. Die uitvinding, die willen ze ook wel…

Sterrenslag

Tijd om te checken hoe vol dit boek zit en dat gaan we doen door sterren uit te delen. Wordt het een sterrenregen of slecht sterrenstof?

Vriendschap: 4 sterren

Sanne: Ook in dit derde deel maken de vrienden weer nieuwe vrienden en wordt het Ministerie geholpen door extra handen die worden toegestoken. Nina, Alfa, Ruben en mevrouw Vis zijn bereid iedereen te helpen, maar met hun goede bedoelingen en zachtaardige karakters zijn ze misschien ook wat te goedgelovig. Moet je soms wantrouwig zijn? Of altijd het beste in iemand zien? Dat zijn serieuze vragen als het gaat om vriendschap, maar helemaal als je voor een geheim ministerie werkt. Rooseboom heeft dit mooi in het verhaal ingepast.
Katy: Het thema vriendschap zit sinds het eerste deel stevig verankerd in de boeken rond het Ministerie van Oplossingen. Er is een heel leuke dynamiek tussen Nina, Ruben, Alfa en mevrouw Vis. En dan zijn er nog Kai en Tirza die sinds het vorige deel ook deel uitmaken van het Ministerie. Eigenlijk vormen ze een onwaarschijnlijk team, omdat ze allemaal heel erg anders zijn, maar tegelijkertijd vullen ze elkaar zo mooi aan. In dit derde deel ontmoeten ze weer nieuwe mensen en het is maar de vraag of die wel het beste met hen voor hebben.

Maatschappelijk probleem: 4 sterren

Sanne: Zonder al te veel te verklappen, wordt er ook in Het veel te volle huis een maatschappelijk onderwerp aangekaart. Rooseboom haalt het onderwerp dichtbij door de vrienden in het probleem te laten duiken. Een probleem dat in eerste instantie wordt afgedaan als nonchalance en vreemd, blijkt een heel groot achterliggend verhaal te hebben. En is dat niet bij iedereen het geval? Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Naast dit grote probleem, worden er ook nog een paar kleinere problemen opgelost, die er ook voor zorgen dat er begrip wordt gekweekt voor anderen. Ik vond het jammer dat er voor deze "kleine" problemen niet veel ruimte en aandacht was.
Katy: Het mooie aan het Ministerie voor Oplossingen is dat er aandacht is voor dingen die in de nabije omgeving van kinderen gebeuren en dat de verhalen daar zonder al te expliciet met de vinger te wijzen op in weten te gaan. Zo was er in één van de eerdere delen bijvoorbeeld een pestprobleem dat werd aangepakt. In dit nieuwe deel stelt zich een ander probleem en het Ministerie wil de vader van de meester erg graag helpen, ook al blijkt dat niet zo simple. Het is mooi onderbouwd en daardoor meer dan feitje waaraan het verhaal werd opgehangen. 

Oplossingen: 5 sterren

Sanne: Voor elk probleem is er een oplossing en dat bewijst het Ministerie van oplossingen ook dit keer. Sanne Rooseboom kiest niet voor de meest voor de handliggende problemen en dito oplossingen, maar dat maakt het boek juist onvoorspelbaar en spannend. Toch is het nergens ongeloofwaardig. Zelfs niet op momenten dat ze vanuit Genève budget, hele handige tips en hulpmiddelen krijgen om de laatste losse eindjes van het verhaal mee aan elkaar te kunnen knopen.
Katy: Was er maar echt een Ministerie van Oplossingen, het zou de wereld beetje bij beetje zoveel mooier kunnen maken. Misschien moet iedereen die de boeken leest maar proberen om er eentje op te richten. De oplossingen voor de problemen die de teamleden ontdekken zijn creatief en er wordt door de kinderen vaak buiten de lijntjes gedacht. Dat maakt van Het veel te volle huis ook weer een pareltje. Er wordt goed nagedacht over 'de zaak van meester Isaac' en dat maakt het boeiend.

Spanning: 4 sterren

Sanne: Ja, het is Rooseboom gelukt om een spannend verhaal neer te zetten. Toch een kleine maar... het verhaal begint spannend als de kinderen rare voorwerpen vinden en ze merken dat een meester vreemd doet. Al snel is dat opgehelderd en is er vooral veel tijd voor het oplossen van het probleem. Het verhaal is een tijdje wat vlak. Gelukkig komt er weer een hoop spanning kijken aan het einde van het verhaal, maar het stuk tussen begin en einde is vrij lang(zaam).
Katy: De echte spanning bevindt zich inderdaad aan het begin en het einde van het boek. Voor mij las het gelukkig niet langzaam, door de fijne schrijfstijl van de auteur. Er is een goede dynamiek, waardoor het er niet zoveel toedoet dat er even alleen aandacht aan de oplossing wordt gegeven. Het is gewoon leuk lezen. De Zilvermannen zagen we ondertussen in elk boek terugkomen en snode plannen smeden. Gelukkig is het Ministerie erg inventief.

Creativiteit: 4 sterren

Sanne: De kinderen verzinnen wat af. Niemand mag van het bestaan van het Ministerie weten, al helemaal de Zilvermannen niet. Vooral Nina is een kei in het verzinnen van smoesjes en leugentjes om bestwil, maar mevrouw Vis kan er ook wat van! 
De problemen zijn elke keer net even anders dan je denkt en de oplossingen voor de problemen ook. Dat getuigt er van dan niet alleen de vrienden creatief zijn, maar Sanne Rooseboom ook!
Katy: Het is geweldig leuk om te lezen hoe er wordt omgegaan met de problemen, welke verhaaltjes ze op weten te dissen en hoe ze de Zilvermannen om de tuin proberen te leiden. Elk lid heeft z'n eigen talent en is op z'n eigen manier creatief. Ik ben bijvoorbeeld helemaal van van Ruben die als jongste van het team onder andere alles blijkt te weten over computers en apps en zo regelmatig een mouw aan een situatie weet te passen. 

Conclusie: 4 sterren

Sanne: Het ministerie van oplossingen en het veel te volle huis, het derde deel uit de serie, maar ook goed los te lezen, heeft alles: vriendschap, behulpzaamheid, creativiteit en spanning. Het boek is lief, maar ook stoer en daardoor voor zowel jongens als meiden fijn om te lezen. Ik ben erg enthousiast over de fijne schrijfstijl, het bespreken van maatschappelijke problemen en het sociale karakter, dit keer iets minder enthousiast over het wat tamme middenstuk van het plot. 
Katy: Na het lezen van de eerdere delen, hoopte ik op een deel dat even vlot geschreven was en dat de nadruk zou leggen op avontuur en vriendschap. Deze twee elementen zaten er zeker in. Het avontuur had misschien wat sterker naar voren mogen komen, maar de leden van het ministerie hebben me ook deze keer aangenaam weten te verrassen. Het is het soort boek waar zowel jongens als meisjes van zullen genieten en dat een mooie mix brengt tussen mysterie en maatschappijkritiek. Pluspunten ook voor de leuke, kleine tekeningen van Mark Janssen aan het begin van elk hoofdstuk.