Auteurs van jeugdliteratuur zijn er sterren in: het schrijven van series. Het lijkt wel alsof ze zoveel te vertellen hebben dat ze vaak aan één boek niet genoeg hebben. Zo ook Cressida Cowell. Ze schreef meerdere series, Hoe tem je een draak? is misschien wel haar bekendste. Maar ken je ook haar serie De tovenaars van Ooit? Onlangs verscheen het tweede deel in de serie: De heksenval. Sanne las en besprak het voor jullie.

Door Sanne

Wat vooraf ging

In het eerste deel van de serie maken we kennis met Xar en Wens. Xar is de jongste zoon van de koning van de Tovenaars en de enige van zijn stam zonder magie. Wanneer hij erachter komt dat Wens, de rebelse dochter van de koningin van de Krijgers, een magisch object verborgen houdt, heeft Xar er alles voor over om dat in handen te krijgen. Maar de Tovenaars en Krijgers leven al jarenlang op voet van oorlog met elkaar. En dan loert er ook nog een ander gevaar: de zwarte magie van de heksen – waarvan werd aangenomen dat die was verdwenen – is teruggekeerd…

Wil je weten wat wij er van vonden? Je leest hier de Cool or Fool van De tovenaars van Ooit.

Samenvatting

In dit tweede deel gaat het avontuur van Xar en Wens verder. Ze hebben van hun ouders geleerd elkaar te haten als gif. Maar wanneer hun paden elkaar kruisen, zijn ze opnieuw tot elkaar veroordeeld. En ze hebben elkaar harder nodig dan ooit, want de heksen met zwarte magie zijn teruggekeerd. Langzaam maar zeker verspreiden ze zich door het land, en ze lijken onverslaanbaar. Wens en Xar hebben de perfecte heksenval gevonden: een toverdrank. Maar er ontbreekt nog één ingrediënt…

Bespreking

Verhaallijn

Logischerwijs gaat het verhaal verder waar het gebleven was. Mocht je dat niet precies meer weten, dan worden de personages Wens en Xar kort aan je voorgesteld en lees je in het proloog wat het grondbeginsel was van het avontuur van de twee. Een samenvatting van het eerste deel is het zeker niet, je kunt dan ook niet volstaan met het lezen van het proloog als je niet (meer) weet wat er in De tovenaars van Ooit gebeurde. Het zijn ook niet twee los te lezen delen, je moet dus echt beginnen bij het begin.

Dan de verhaallijn. Was ik over het eerste deel nog sceptisch (enerzijds spannend, maar magie leek ook de oplossing voor elk probleem), over de verhaallijn van De heksenval ben ik meer te spreken. Met minder voor de hand liggende keuzes en gemakkelijke oplossingen is het verhaal een grotere verrassing. De magie in het verhaal wordt minder te pas en te onpas gebruikt en loopt veel natuurlijker. Voor zover dat kan in een magisch boek ;-)

Aantal sterren: 4 sterren.

Opmaak

Echt alles aan dit boek is goed verzorgd. De gebonden hardcover heeft een papieren wikkel met glimmende zilveren letters. Wens en Xar zijn glimmend afgedrukt op de matte en groene ondergrond. Hoewel het eerste deel uit de serie, De tovenaars van Ooit, een paarse omslag heeft met koperen letters, past het tweetal erg goed bij elkaar. De magie licht op bij het bekijken van het boek.
Haal je de papieren wikkel weg, dan verhult de stoffen omslag niet veel bijzonders. Wel zijn de letters op de rug in glimmend blauw afgedrukt, wat weer heel goed past bij de blauwe binding en de binnenkant van het boek.

De opmaak van de rest van het boek is erg mooi. Cressida Cowell verzorgde zelf de illustraties. Soms is dit slechts een enkele tekening, dan beslaat een illustratie een volledige pagina en sommige delen zijn opgemaakt alsof we in een oud boek lezen. De illustraties zijn allemaal getekend, waarbij alleen gebruik is gemaakt van de kleur grijs. Op enkele plekken in het boek zijn de bladzijden volledig grijs en zijn de tekeningen en letters afgedrukt in het wit.

De illustraties zijn een fijne afwisseling in het boek. Ze vatten kort samen wat er is gebeurd en onderbreken zo de tekst. Als lezer kijk je uit naar wat er in het verhaal komen gaat, maar ook naar welke tekeningen er op je staan te wachten! Naast het gebruik van tekeningen wordt er ook gespeeld met lettergroottes en -types, waardoor het boek nergens saai is.

Aantal sterren: 5.

Personages

Natuurlijk kenden we Xar en Wens al, net als Priem, Knijpsju, Koningin Sychorax, Magiër Encanzo en een aantal andere personages. In De heksenval worden er een aantal nieuwe figuren toegevoegd, met elk hun eigen rol. Ze hebben allemaal iets bijzonders, geheime krachten of eigenaardige kenmerken. Het aantal nieuwe gezichten is niet heel uitgebreid, maar voldoende om het verfrissend te maken en precies genoeg om niet te verzanden in een reeks ingewikkelde namen.

De bestaande karakters zijn vertrouwd, maar we komen in dit tweede deel van De tovenaars van Ooit weer wat meer over ze te weten. Hoe het komt dat Wens als krijger toch magische krachten heeft bijvoorbeeld en hoe het komt dat Koningin Sychorax, Wens' moeder, zo'n ijskoud persoon is. Het evenwicht tussen vertrouwd en vernieuwend is precies goed.

Aantal sterren: 5.

Verrassend

Bij vervolgdelen is het altijd afwachten of het opnieuw weet te pakken en te verrassen. Helemaal wanneer het verrassende element in het eerste deel tegenviel.
Mijn kritische mening over de verrassende elementen in De Tovenaars van ooit blijft deels gehandhaafd als het om De heksenval gaat. De personages en fabeldieren zijn mooi beschreven, maar ze zijn weinig uniek. Heksen, tovenaars, reuzen en elfen kennen we en in De tovenaars van ooit zijn ze niet heel anders vormgegeven. Nu zijn er zelfs weerwolven en vampiers toegevoegd aan het scala van figuren. Maar in De heksenval lijkt het gebruik van doorsnee magische figuren minder storend te zijn. Waren in De tovenaars van Ooit de personages en setting heel belangrijk bij het vormen van het verhaal, in De heksenval is die aandacht minder nodig, waardoor we volledig op kunnen gaan in het plot. De verhaallijn is sprankelender en door de verrassende gedachtegang van Cowell zie je als lezer sommige wendingen in het verhaal dan ook niet aankomen. 

Aantal sterren: 3,5.

Conclusie

Was je enthousiast over De tovenaars van Ooit, dan zul je dat ook zijn over De heksenval. Viel De tovenaars van Ooit je tegen, dan zul je aangenaam verrast zijn door De heksenval. Hoe dan ook is De heksenval met gemiddeld 4,4 sterren een aanrader om te lezen. Ondanks dat het boek met bijna 400 pagina's behoorlijk dik is, maken de verschillende lettertypes en de illustraties het tot een boeiend geheel en kost het geen moeite om door het boek heen te komen. De heksenval is sprankelend door de onverwachtse wendingen, het magische karakter en de erg mooie opmaak van het boek.