Elsie, een dakloos weesmeisje, kijkt keer op keer naar de prachtige gebouwen in de stad. Wanneer ze op een dag voor het Natural History Museum staat, besluit ze naar binnen te gaan. Ze ontdekt een nieuwe wereld, al moet ze oppassen voor de gemene bewaker meneer Clout. Wanneer ze hoort over een ijsmonster dat werd ontdekt in het noordpoolgebied, kan ze haar nieuwgierigheid niet bedwingen. Zo ontdekt ze dat de ingevroren Wolly terug tot leven kan worden gewekt en samen met de mammoet beleeft ze een ongelooflijk avontuur.

Door Katy

David Walliams lijkt wel onstuitbaar waar het dolkomische kinderboeken betreft. Het ijsmonster is zijn nieuwe wapenfeit. Het verhaal speelt zich af eind 19de eeuw en begint in een ijzingwekkend weeshuis waaruit hoofdpersonage Elsie ontsnapt zodra ze kan. Het leven op straat is echter niet te onderschatten voor een tienjarig meisje. Toch gaat er een positiviteit uit van haar en is ze bijzonder nieuwsgierig. De mensen die ze onderweg ontmoet zoals meneer Clout, lady Buckshot en commissaris Barker hebben het niet al te best met haar voor, maar gelukkig zijn er ook nog Lotje, Onderdeurtje en de admiraal. En laten we Wolly niet vergeten, waarschijnlijk de allerbeste vriendin die Elsie ooit zal hebben.

De auteur heeft voor dit boek, ook al zit het boordevol humor, de nodige research gedaan en waar het kon zitten er fijne wetenswaardigheden in. Die zaken worden achteraan, na een nawoord over mammoeten, verder toegelicht. Zo is er aandacht voor het Natural History Museum, het Royal Hospital Chelsea, Zeppelins en Koningin Victoria. Daarnaast doet het de lezer (9+) vast en zeker lachen. Want wat betreft grappen en grollen is Walliams kampioen. Het avontuur waar Elsie zich in stort is geweldig leuk om te lezen. Het is op een energieke manier geschreven zonder afbreuk te doen aan de historische setting. Het begin verloopt wat stroever, maar vanaf het moment dat er een dolle wetenschapper aan te pas komt, krijgt het geheel vaart en is de schrijver niet meer te stuiten.

De illustraties van Tony Ross doen de tekst ademen en brengen zowel Wolly als Elsie verder tot leven. De tekst is er helemaal mee doorspekt. Net zoals het verhaal zijn ze vooral humoristisch, maar ook ontroerend waar nodig en vooral gedetailleerd genoeg om er even bij te willen blijven stilstaan. De tekst zelf is speels opgemaakt door bepaalde woorden groter te drukken en in een ander lettertype te zetten. Dit wordt vaker gedaan bij jeugdboeken met een humoristisch kantje, maar werkt wel om de aandacht erbij te houden.

Het ijsmonster gaat over je eigen plaats zoeken in de wereld en omgaan met moeilijke situaties. Elsie is het soort personage dat onvoorwaardelijk vecht voor datgene waarin ze gelooft en hoe onwaarschijnlijk dit verhaal ook is, er wordt voor haar gesupporterd. Dit verhaal is heerlijk om voor te lezen en zo prettig om zelf te lezen dat het op het einde moeilijk te geloven is dat het avontuur wel haast bladzijden lang was.

Eindoordeel: 4 sterren