Iedereen die wel eens leest, herkent het wel. Het aanbod is zo enorm dat je soms even niet meer weet wat je eigenlijk moet lezen. Daar hebben wij bij de Jeugdliteratuurclub wel iets op gevonden. We gaan elkaars favorieten lezen! In deze eerste editie leest Ilja de favoriet van Evy: Het uur nul van Dirk Bracke.

Het uur nul

Ben leidt een prima en onbezorgd leven. Na school hangt hij wat rond met vrienden, probeert een keer een joint en wordt verliefd op Diana. Hij heeft het eigenlijk prima voor elkaar. Totdat hij van de dokter verschrikkelijk nieuws te horen krijgt. Hij is seropositief, op zijn zestiende. Dit nieuws zet zijn hele leven op zijn kop. Met de moed der wanhoop klampt Ben zich aan zijn leven vast...

De aanbeveling van Evy

Ik herinner me nog dat de boeken van Dirk Bracke erg populair waren toen ik jong was. Misschien is erg populair niet de juiste omschrijving. Diegenen die een boek van hem hadden gelezen waren er erg van onder de indruk. Ik weet eigenlijk niet of de boeken heel veel gelezen werden.
Als je mij zou vragen hoe oud ik was toen ik mijn eerste boek van hem las, dan kan ik daar ook niet op antwoorden. In het bos van herinneringen is alleen de indruk van de boeken achtergebleven. Een vlieg op de muur, Blauw is bitter, Een lege brug,... maakten erg veel indruk op mij, maar toch is Het uur nul voor mij zijn meest beklijvende boek. Het thema aids en de schrijfstijl vormen een combinatie die voor eeuwig op je netvlies en in je geheugen blijft plakken. Door dit boek ben ik altijd over de gevaren van onbeschermde seks blijven nadenken en het feit dat het allemaal geen ver-van-mijn-bed-show is.
Het boek balanceert op de rand van een jeugdboek en Young Adult en is erg confronterend. Te jonge lezers zullen er niet van kunnen genieten, maar dat geldt waarschijnlijk voor alle boeken van Bracke.
Ik ben erg benieuwd wat Ilja er van vindt en of ze hierna nog meer van Dirk Bracke wil lezen! Ik ben in ieder geval nu wel weer benieuwd geworden naar zijn nieuwere werk. Dat moet ik binnenkort toch maar eens oppakken.

Wat vindt Ilja ervan?

Ik kende dit boek op voorhand niet. Toen Evy het mij tipte ben ik het gaan opzoeken. De inhoud leek me vrij heftig voor een jeugdboek en daardoor werd ik extreem nieuwsgierig. Al na de eerste hoofdstukken moest ik bekennen dat het een heftig verhaal is, dit terwijl het hele aids-verhaal eigenlijk nog moest beginnen. Bracke heeft een volwassen onderwerp gekozen voor zijn jeugdboek en gelukkig blijft zijn schrijfstijl op niveau. Dirk Bracke weet zijn doelgroep goed aan te spreken, betuttelt niet en vertelt de nodige details. 

In 1996 is het boek verschenen en in grote lijnen is het boek nog steeds actueel. Aids bestaat helaas nog steeds, alhoewel er in de loop der jaren wel ontwikkelingen hebben plaatsgevonden. De overige thema's vriendschap en verliefdheid zijn alledaags. Echter, het gebruik van de Belgische munteenheid, bandnamen, voetbalsterren en het ontbreken van de moderne technologie doen verklappen dat het boek ouder is dan ik in eerste instantie dacht. Opzich had ik daar geen problemen mee, een boek is namelijk een product van haar tijd. Als Nederlandse had ik alleen wat moeite met de Belgische frank. Ik had totaal geen idee hoeveel dat nou was. Dat heb ik uiteraard maar even opgezocht: 1000 frank is ongeveer €25,-

Bracke geeft met fictie eigenlijk informatie. Dit boek vertelt veel over de ziekte aids en over het beeld dat er in die jaren heerste. Het boek geeft dus veel informatie, maar je hebt nergens het idee dat je non-fictie aan het lezen bent. Het blijft een ijzersterk verhaal, waarvan je kunt leren.

Het uur nul is een ontzettend heftig boek, dat van mij een hoge waardering krijgt. Ik weet alleen niet of ik dit boek aan veel jongeren zal tippen. De lezer moet echt wel toe zijn aan dit boek. Ik kan me voorstellen dat te vroeg aan dit boek beginnen een hele andere ervaring teweeg zal brengen. Ik ga in ieder geval op zoek naar meer werk van Dirk Bracke.