Martine Kamphuis heeft in maart een nieuw jeugdboek uitgebracht met de titel Drie is teveel. De prachtige cover en de spannende omschrijving was voor mij de reden dat ik het boek wilde lezen. Maar wie is Martine Kamphuis? Naast kinderboeken schrijft ze namelijk ook boeken voor volwassen. Hoe leuk is het dat ze open stond voor een interview! 

Het interview:

- Wie is Martine Kamphuis in drie woorden?

Dromer, denker, doener.

Schrijven was lange tijd een droom, waar ik wel over nadacht, maar weinig in deed omdat ik dacht dat het vanzelf wel zou komen. Ergens rond de euwwisseling heb ik besloten om te gaan doen en daarna kwam het op gang.

- Wilde je altijd al schrijfster worden of had je andere ambities?

Van kinds af aan wilde ik schrijven, het leek me heerlijk om verhalen te bedenken waar anderen plezier aan zouden kunnen hebben.  Aan mijn oudere zus, die boven me sliep in een stapelbed, vertelde ik toen we op de lagere school zaten verhalen over een broer en een zus die op een boerderij woonden. Tijdens mijn middelbare schooltijd woonden we in New Mexico. Als we daar wandelden langs ruines van Pueblo Indianen, vertelde ik mijn jongere zus verhalen over de kinderen die daar ooit geleefd hadden.

- Je schrijft zowel voor volwassenen als voor kinderen, wat is leuker en waarom?

Allebei is leuk. Bij het schrijven voor kinderen is het belangrijk om de avonturen zo te bedenken dat de volwassenen niet meer dan een bijrol hebben. Dat is een uitdaging, want het moet niet te onwaarschijnlijk worden. Het schrijven voor volwassenen mag wat complexer, dat maakt het soms ingewikkelder om te overzien, maar schept ook mogelijkheden.

- Waar haal je je inspiratie vandaan?

Overal! De afgelopen jaren reisde ik veel met de trein. Met de ideeën die ik kreeg naar aanleiding van de gesprekken die ik daar ongewild hoorde, zou ik wel twintig boeken kunnen vullen.

- Hoe bouw je je verhaal op?

Schrijven is voor mij een organisch proces, ik weet als ik begin wel ongeveer waar ik naar toe wil, maar als het goed is, gaan de personages leven en krijgen daarmee een eigen wil. Refelmatig kom ik ergens anders uit dan ik zelf verwachtte.

- Lees je zelf wel eens jeugdliteratuur? Zo ja, wat is je favoriete boek?

Voordat ik Drie is te veel schreef, heb ik boeken van Enid Blyton herlezen. Die verslond ik als kind en ik vond ze nog steeds erg leuk. Verder lees ik graag Engelstalige Young Adult boeken, bijvoorbeeld van Meg Rosoff.

- Welke boeken zou je kinderen aanraden te lezen?

Dat is een lastige vraag. Ik gun kinderen vooral dat ze plezier hebben in lezen. Je bent rijk als je je met een boek kunt vermaken, het stimuleert je inlevingsvermogen, zet je aan het denken en geeft je even een pauze van je eigen leven. Dat kinderen lezen vind ik belangrijker dan wat ze precies lezen.

- Wat vind je het leukste aan het maken van een boek?

Tijdens het schrijven komt er eigenlijk altijd een proces op gang dat zich niet laat sturen of dwingen. Op het moment dat dat gebeurt, wordt het schrijven leuk. Dan baal ik als ik een paar dagen geen tijd heb om te schrijven, en geeft het schrijven energie.

- Hoe voelt het als je je boek in de winkel ziet liggen? Wat denk je dan?

In het begin was dat heel speciaal, nu is het wat gewoner geworden. Maar het blijft een mooi moment om het boek voor het eerst in mijn handen te hebben. 

- Heb je al plannen voor je volgende boek?

Altijd! Op dit moment heb ik ideeën voor een jeugdthriller, en ook voor een serie psychologische thrillers voor volwassenen. Beiden zullen autobiografische elementen bevatten. Het teruggaan naar een bepaalde periode in mijn eigen leven (bijvoorbeeld door dagboeken te herlezen, of samen met anderen herinneringen op te halen) geeft het schrijven een extra dimensie.

Nieuwsgierig geworden naar Martine Kamphuis en haar boeken? We mogen jullie verblijden met een kort verhaal, die ze graag met onze volgers wil delen. Klik op onderstaande link en lees Een onvergetelijke vakantie.

Lees hier het korte verhaal ‘Een onvergetelijke vakantie’

Houd onze club deze week in de gaten. Dan volgt de clubrecensie van Drie is teveel. Is het boek net zo spannend als de omschrijving? Nog een paar nachtjes slapen en dan kunnen jullie het lezen. Nog even geduld......