April staat bij Hebban in het teken van 'lees eens wat anders'. Pak een ander genre op dan je normaal gesproken doet en laat je verrassen. Dat leek ons ook wel wat en daarom gingen Selene, Joke, Ilja en Sanne de uitdaging aan. Ze werden getipt door de Literatuur Club. Niet zo ver van je bed zou je denken? Nou dat valt tegen! Kijk maar mee met de bespreking van niet één, maar zelfs twee boeken!

Door Sanne

Als leden van de Jeugdliteratuur Club lezen we al een behoorlijke verscheidenheid aan boek. Het genre is zo breed met de knisperboekjes en prentenboeken voor de allerkleinsten, de boeken over vriendschap, dieren, gevoelens voor wat oudere kinderen of al echte jeugdthrillers voor de spanningzoekers. We waren daarom wel erg benieuwd wat de Literatuur Club ons zou voorschotelen. Uiteindelijk hadden ze niet één, niet twee, maar wel vier tips voor ons. 

• Zomervacht - Jaap Robben
• Materiaalmoeheid - Marek Sindelka
• De Pelikaan - Martin Michael Driessen
• Peachez, een romance - Ilja Leonard Pfeijffer

Uiteindelijk kozen we voor Peachez en De pelikaan. We splitsten ons op en aan de hand van een aantal vragen startten we met lezen.

Peachez - Ilja en Joke

Voor Peachez, een romance, heeft Ilja Leonard Pfeijffer zich gebaseerd op een waargebeurd verhaal: dat van een professor in Amerika die verliefd wordt op een fotomodel dat hij surfend op het internet leert kennen en voor wie hij een alles overstijgende liefde gaat koesteren die zijn leven overhoophaalt. Uiteindelijk blijkt zijn liefde te zijn gegrond op een fantasie. Maar geldt dat niet in wezen voor alle liefdesrelaties?

 Wat verwacht je van het boek? Licht het buiten je comfortzone?

Ilja: Ik heb nog nooit iets van Ilja Leonard Pfeijffer gelezen, maar ik verwacht een vrij pittig boek. Ik sprak een collega over dit boek en zij gaf aan dat ze er niet doorheen kwam, het baarde mij een klein beetje zorgen. Ik lees wel vaker literatuur, dus in zoverre ligt het niet buiten mijn comfortzone. Na het doorbladeren, zag ik wel veel Latijn en verwijzingen naar de oudheid en dat ligt wel buiten mijn comfortzone. Ik lees wel eens bewerkingen over de Griekse mythologie, maar dit is wel iets heel anders.

Joke: De titel doet in de eerste plaats een romantischer boek vermoeden maar door de achterflap weet je al dat het dat waarschijnlijk niet is. Ik las nooit eerder iets van Pfeijffer maar door wat ik over hem al las op Hebban verwachtte ik vooral heel literair taalgebruik en dat kreeg ik ook. Ik lees wel vaker literatuur dus dit boek lag niet buiten mijn comfortzone. Het taalgebruik is door de vele verwijzingen naar de klassieke Romeinse cultuur en het Latijn niet doorsnee en in die zin anders te noemen dan wat ik normaal lees.

Welke thema’s vallen je op tijdens het lezen? Zou het een onderwerp kunnen zijn dat in een jeugdboek besproken wordt?

Ilja: Ik verwacht thema's als waarheid en bedrog op internet, maar ook in oude teksten. En dat zou zeker ook in jeugdboeken besproken kunnen worden. Je online voordoen als iemand anders komt ook in jeugdboeken voor en wordt steeds meer besproken in jeugdboeken omdat het tegenwoordig vaker voorkomt. De boeken zijn dan wel voor de wat oudere jeugd.

Joke: Het verhaal gaat duidelijk over catfishing maar daarnaast valt ook de eenzaamheid op van het hoofdpersonage. Catfishing op zich is zeker geen onderwerp voor jonge kinderen maar dat het gebruik van sociale media enige voorzichtigheid vraagt, is dat wel. Ik zou boeken over dit onderwerp zelfs nuttig durven noemen. Ook eenzaamheid is een onderwerp dat vaak aan bod komt in jeugdboeken.

Misschien ken je titels met dergelijke onderwerpen? Of doet het boek je zelfs aan een jeugdtitel denken?

Ilja: Chatten! van Annemarie Bon en Online van Iris Boter

Joke: Ik las zelf nog geen jeugdboeken i.v.m. de gevaren van sociale media maar een keer googelen en je merkt dat er al heel wat is verschenen. Ook non-fictie. Over eenzaamheid las ik vorig jaar het prachtige De meest eenzame walvis ter wereld, een aanrader! 

Wat vond je van het boek?

Ilja: Ik moest wel even door de eerste hoofdstukken heen en heb vaker met dit boek zitten worstelen. Ik moest mijn aandacht echt bij de tekst houden, want anders raakte ik de verhaallijn kwijt. Ik had moeite met de Latijnse teksten en sommige zinnen waren echt heel erg lang. Halverwege moest ik opnieuw beginnen, want ik was vergeten wat er aan het begin stond. Het verhaal vond ik vrij voorspelbaar en dat maakte het voor mij lastiger om mijn aandacht erbij te houden. De schrijfstijl spreekt mij niet echt aan en daarom ben ik niet zo positief over het boek. Ik zou het niet herlezen in ieder geval.

Joke: Auteur Ilja Leonard Pfeijffer is zeker een taalkunstenaar. Ik hou over het algemeen wel van boeken met zulke mooie zinnen, beschrijvingen of woordspelingen. Het verhaal op zich heeft me echter niet helemaal overtuigd. De auteur slaagt er goed in om de gedachten van het hoofdpersonage te beschrijven waardoor ik met ‘proffie’ meevoel, toch voel ik weinig sympathie voor hem. Peachez stond vorig jaar op de shortlist voor de Libris Literatuur Prijs wat ik zeker kan begrijpen vanwege het rijke taalgebruik maar het deed me verder niet veel – het bleef niet nazinderen. Mijn oordeel blijft daarom vrij neutraal.

Zou je vaker iets anders willen lezen van Literatuur? Uit welk ander genre zou je (ook) weleens wat willen proberen?

Ilja: Ja, dat mogen ze zeker! Ik lees wel vaker literatuur, maar vind het ook heel lastig om te kiezen. Ik lees eigenlijk alles, dus alle genres komen wel aan bod. Ik ben niet een hele grote liefhebber van sf, dus als zij goede tips hebben...

Joke: Zeker hoor ik het graag als ze een goed boek tippen, daarom volg ik de Literatuur Club ook. Ik waardeer hun oordeel en laat me er regelmatig door (ver)leiden. Ik wissel sowieso graag af tussen de verschillende genres. Graphic novels zijn voor mij vrij onbekend en daardoor ook wat onbemind. Verder wil ik dit jaar meer poëzie lezen en ontdekken.

De pelikaan - Selene en Sanne

Andrej is postbode in een slaperig stadje aan de Adriatische kust in communistisch Joegoslavië. Josip is verantwoordelijk voor de kabeltrein naar het heldenmonument boven op de heuvel. Hij is ongelukkig getrouwd en houdt er een minnares op na. Amateurfotograaf Andrej weet beelden van een amoureuze ontmoeting vast te leggen en begint Josip ermee te chanteren. Kort hierna ontdekt Josip dat postbode Andrej brieven open stoomt en geld steelt. Om aan de verwachtingen van zijn onbekende chanteur te voldoen begint hij op zijn beurt Andrej te chanteren. Intussen kabbelt de blauwe zee rustig door.

 Wat verwacht je van het boek? Licht het buiten je comfortzone?

Selene: Ik verwachtte dat een pelikaan er een grote rol in zou spelen, maar dat viel tegen! Ze kwamen alleen af en toe langs om te kijken. Of het buiten mijn comfortzone ligt? Ik lees wel af en toe een literatuurboek, maar dat zijn allemaal oudere boeken. In "nieuwe" literatuur ben ik nog niet zo thuis.

Sanne: Ondanks dat de achterflap vertelt dat het boek gaat over chantage dat zich afspeelt in het communistische Joegoslavië verwachtte ik toch ook een boek dat zou gaan over vriendschap. En iets met een pelikaan... Verder denk ik dat het wel mee valt met hoe ver het buiten mijn comfortzone ligt. Ik lees eigenlijk van alles en nog wat, ook weleens literatuur. Ik zie er dus niet met angst en beven tegenop. 

Welke thema’s vallen je op tijdens het lezen? Zou het een onderwerp kunnen zijn dat in een jeugdboek besproken wordt?

Selene: Thema's die mij opvallen zijn bedrog, vriendschap en verlies van dingen waarvan je denkt dat die niet zomaar zullen verdwijnen. Ik denk niet dat zoiets en op deze manier terug kan komen in een jeugdboek, want ik zie twee volwassenen elkaar niet zo snel afpersen. En als een man zijn vrouw bedriegt met een andere vrouw, wordt dat in een jeugdboek eerder vanuit het perspectief van het kind beschreven.
Het verlies van je eigen dorp, van alles wat je kent, door een oorlog, komt natuurlijk wel vaker voor in jeugdboeken, maar dat is dan vaak het hoofdonderwerp en niet een "bij-onderwerp" zoals in dit boek.

Sanne: Hoewel het niet heel duidelijk over vriendschap gaat, staat wel de verbondenheid tussen twee mannen centraal. Ze zijn afhankelijk van elkaar geworden. Bedrog en vriendschap liggen dichtbij elkaar. Verder gaat het over het leven en hoe dat kan lopen, over liefde en een beetje over oorlog en politiek. Inderdaad denk ik niet det het zoals het in De pelikaan is gedaan terug zal komen in een jeugdboek, maar ik denk dat een jeugdboek best bepaalde overeenkomsten zou kunnen hebben. Twee jongetjes die, misschien zonder het van elkaar te weten, elkaar pesten, en toch vrienden worden en elkaar er bovenop helpen. Dat ze elkaar proberen te helpen over verlies heen te komen en door te zetten als het leven zwaar is. Ja, zoiets zie ik wel voor me, helemaal met een rolletje voor een dier.

Misschien ken je titels met dergelijke onderwerpen? Of doet het boek je zelfs aan een jeugdtitel denken?

Selene: Door de pelikaan uit de titel denk ik aan Josje en de wonderpelikaan van J. v.d. Elsken-Bosma, maar dat is wel een heel ander soort verhaal.

Sanne: Er zijn genoeg jeugdboeken die gaan over pesten, vriendschap en elkaar steunen, maar kan zo geen boek bedenken dat in de buurt van De pelikaan komt.

Wat vond je van het boek?

Selene: Het was een heel ander soort boek dan ik normaal lees. Niet alleen vanwege de setting, maar ook vanwege de absurde situatie waar Josip en Andrej in terechtkomen: elkaar chanteren! Ik bleef nieuwsgierig naar hoe het af zou lopen, maar de afloop is meer een samenloop van omstandigheden. Toch een prima einde voor dit verhaal, want je blijft als lezer niet echt meer met vragen zitten.

Sanne: Ik vond het een aangenaam boek. Het gaf wat inzichten over Joegoslavië. Ik vond het ook apart hoe de mannen een onderlinge verbondenheid met elkaar kregen. De setting was mooi en duidelijk omschreven, ook de kabeltrambaan kreeg een duidelijke rol en dat zag ik helemaal voor me. Maar ik ben het met Selene eens, het einde was een samenloop van omstandigheden, het is zoals het is. En dat is ook wel de toon van het gehele boek. Het komt zoals het komt, soms lopen dingen nou eenmaal zo. Ik vond De pelikaan mooi, maar kreeg geen wauw-gevoel.

Zou je vaker iets anders willen lezen van Literatuur? Uit welk ander genre zou je (ook) weleens wat willen proberen?

Selene: Ja hoor, tips mogen altijd! Ik denk dat ik uit alle genres nu wel meerdere boeken heb gelezen, behalve misschien literaire graphic novels.

Sanne: Ja. Ik sta voor heel veel dingen open en ben altijd op zoek naar wauw-boeken. Ik ben, misschien door mijn liefde voor jeugdboeken, ook erg geïnteresseerd in alles dat er mooi uitziet. Een graphic novel met mooie prenten zou ik nog wel getipt willen krijgen.

Natuurlijk deelden wij ook een tip uit en daar ging de Thriller Club mee aan de slag. Zij lazen Honderd uur nacht van Anna Woltz. Of ze dat is bevallen? Dat lees je hier.  Durf jij ook eens iets anders te lezen?