Een mini-onderzoek naar aanleiding van ‘En de maan lachte’ van Petr Horacek

Kinderen weten niet meer waar melk vandaan komt. Kinderen weten niets meer over dieren op de boerderij. Dergelijke beweringen weerklinken regelmatig onder volwassenen die ervan overtuigd zijn dat zij in hun jonge jaren wel beschikten over een uitgebreide kennis van flora en fauna op het platteland. En ja, zelf heb ik wat dit thema betreft ook wel eens hoofdschuddend en met opgetrokken wenkbrauwen geluisterd naar een kind dat op de vraag ‘welke dieren kom je onderweg naar school tegen’ ‘krokodillen’ antwoordde. En nee, ik kon geen enkele glimp van lolbroekerij in het uitgestreken gezicht van dit kind ontdekken.

‘En de maan lachte’ van Petr Horacek zet enkele dieren op en rond de boerderij in de kijker. Dit pretentieloze boekje verhaalt over de maan die merkt dat de dieren die moeten slapen nog wakker zijn en dat diegene die wakker moeten zijn, slapen. Eén voor één steekt de maan voor deze dieren de sterren aan. Van één tot tien sterren en van één tot tien dieren. Totdat alles is zoals het hoort. De tekst is eenvoudig en wordt aangevuld met mooie illustraties in ecoline en krijt.

Dit vierkant boekje, gedrukt op stevig karton riep bij ons meteen de vraag op ‘Wat weten kinderen eigenlijk werkelijk over boerderijdieren?’ Dat smeekte om een mini-onderzoek. Hiervoor trokken we naar een kleuterafdeling in een gemiddelde gemeente. Niet in de stad maar ook niet op het platteland.

De groep vijf- tot zesjarige kleuters bleek behoorlijk bij de pinken. Zij wisten maar al te goed dat op een boerderij schapen, varkens, kippen en koeien leven. Daarnaast maakten enkelen onder hen ook gewag van paarden. En een enkeling vernoemde konijnen, hamsters, cavia’s, poezen, honden en bijen. Melk komt van de koe, eieren van kippen en wol van schapen. En een varken ligt graag in de modder. Ook dat wisten ze foutloos te benoemen. Op de vraag wie er ’s nachts aan de hemel staat, luidde het antwoord zonder dralen ‘de maan en sterren’. De groep drie- à vierjarigen hadden het iets moeilijker. Sommige kids verkeerden in de overtuiging dat je een giraf naast een leeuw kunt vinden in de stallen, terwijl een papegaai de dakgoot siert, maar dit waren uitzonderingen.

De kinderen uit deze school bewijzen dat het best wel meevalt met die onkunde over het leven op de boerderij. Ze zijn met andere woorden helemaal klaar om te luisteren naar het voorleesboekje ‘En de maan lachte’.

- door Renate

En de maan lachte, Petr Horacek, vertaald door Jesse Goossens, Lemniscaat Uitgeverij, 2018, 2-5 jaar