Lees je serie! Serielezen met Stinkhond
Regelmatig lezen we boeken uit een serie. Ben jij een bingelezer en lees je de hele reeks na elkaar? Wij lazen enkele boeken uit de serie over Stinkhond.
– door Joke –
De serie
Stinkhond heeft zijn naam niet gestolen. Hij stinkt namelijk naar rotte vis, heeft vlooien en ziet eruit als een gerafeld tapijt. Bovendien is hij zo dom dat hij het verschil niet kent tussen zijn kop en zijn kont. Maar hij is ook eerlijk, lief en zachtaardig. Samen met Plattekat – een kat die als kitten platgereden werd – woont hij in een vuilnisbak. De naïviteit van Stinkhond brengt de twee vrienden van het ene avontuur naar het andere...
De serie over Stinkhond komt uit Frankrijk waar deze stinkende, beetje domme lieverd al vele harten wist te veroveren. In maart 2020 verschenen de eerste twee naar het Nederlands vertaalde delen bij uitgeverij Lannoo. Deze zomer volgde Stinkhond aan het strand en sinds vorige week ligt het vierde deel Vrolijk kerstfeest! in de winkel. Voor de vertaling is Sylvia Vanden Heede, die we kennen als auteur van de beroemde Vos en Haas boeken, verantwoordelijk. Wat mij betreft kweet ze zich uitstekend van die taak want ze slaagde erin zowel het grappige als het ruwe en de onderliggende tristesse ook in het Nederlands uit te drukken. Op de laatste dubbele pagina tel ik zes boeken wat dus de belofte inhoudt van nog minstens twee bijkomende delen.
De reeks is bedoeld voor beginnende lezers. Je kan deze verhalen al voorlezen aan kleuters. Vanaf het tweede leerjaar kunnen kinderen het boek helemaal zelf lezen.
Op een rij:
Te verwachten:
Stinkhond is verliefd
Stinkhond is jarig
Auteur en illustrator
Bedenker van deze schattige straathond is de Franse Colas Gutman (1972). In 2006 kwam zijn eerste kinderboek Rex, ma tortue uit. Gemiddeld worden er in Frankrijk twee boeken per jaar van hem uitgegeven. Het eerste boek over Stinkhond verscheen in 2013. In de zomer van 2018 debuteerde hij voor volwassenen met Le complexe D’hoffman, een roman waarin racisme voorkomt. Een terugkerend thema voor Gutman want ook in Stinkhond is discriminatie een thema, al gaat het hier om uitsluiting wegens armoede of lelijk zijn.
Marc Boutavant (1970) is illustrator en striptekenaar. Hij tekent voor anderen maar heeft ook een eigen reeks over het beertje Mouk. Zijn herkenbare stijl heeft een vintage uitstraling. Hij illustreerde onder andere Is er dan niemand boos? van Toon Tellegen.
Dit las ik
Voor dit artikel las ik het eerste deel Stinkhond zoekt een baasje* en het pas verschenen Vrolijk kerstfeest!**
*Wanneer Stinkhond ontdekt dat sommige honden een baasje hebben dat met hen wandelt en altijd koekjes heeft, wil hij er zelf ook een. Die zoektocht brengt hem en Plattekat langs een hotdogverkoper, een asiel en een griezelmuseum. Misschien is het zo slecht nog niet in de vuilnisbak met zijn vriend.
**Het is kerstavond en Plattekat en Stinkhond zijn hun vuilnisbakleventje wat beu. Ze zijn van plan kerst te vieren in een huis van baasjes. Ze komen terecht bij de rijke maar gemene Kirsten en Karsten Vankerst maar leren ook de lieve, arme Trui kennen. Zoals dat hoort in een kerstverhaal tonen Stinkhond en Plattekat zich erg menslievend.
Opinie
Elk verhaal is opgedeeld in verschillende korte hoofdstukken waardoor deze boekjes ideaal zijn om voor te lezen thuis of in de klas. Gutman gebruikt eenvoudige taal op maat van de beginnende lezer zonder deze te onderschatten. Vaak gebruikt men voor deze doelgroep te simpele taal met vooral eenlettergrepige woorden. Niet zo in deze boeken, de gehanteerde woordenschat is heel natuurlijk.
Gebeurtenissen en personages worden ongenuanceerd weergeven wat soms hard overkomt. In Stinkhond zoekt een baasje valt het minder op maar in het kerstboekje worden zaken wel heel simplistisch en daardoor ongeloofwaardig voorgesteld.
Heel hun leven hebben ze gezwoegd bij slechte mensen. Die lieten hen schoonmaken met gevaarlijke, giftige producten. Daar werd mijn vader blind door. Mijn moeder werd doof omdat er de hele tijd tegen haar werd geschreeuwd.
Als volwassene kan je je daar wat aan ergeren maar daartegenover heeft deze schrijfstijl ook iets humoristisch. De jonge lezers of luisteraars waar deze verhalen voor bedoeld zijn, zijn nog naïef genoeg om in de absurde situaties mee te gaan. Bovendien is de kans dat kinderen hevig reageren op zo’n uitvergrote karakters of toestanden erg groot. Dat lijkt me dan weer de ideale gelegenheid om erover in gesprek te gaan.
Het dommige maar goedhartige karakter van Stinkhond zorgt in elk verhaal voor tegenwicht van ‘het slechte’ en voor de nodige luchtigheid. Dit personage heeft enerzijds iets komisch maar wekt ook heel veel medelijden op. In ieder geval is hij zo vertederend dat elke lezer hem in zijn hart zal sluiten.
Niet alleen het aimabele karakter van Stinkhond maar ook de illustraties zorgen daarvoor. Zij geven deze serie net dat ietsje meer. De tekeningen van Boutavant zijn herkenbaar en ogen vrolijk en speels zelfs bij minder opgewekte scènes. Ze bevatten veel details en doen wat retro aan. Zo valt er ook voor de meelezende (groot)ouder heel wat te ontdekken. Zelf ontdekte ik bijvoorbeeld een tupperware kan, een kapstok en pannen die ik herkende uit mijn jeugd.
Conclusie: Stinkhond zoekt een baasje **** Vrolijk kerstfeest! ***
Ik vind de boekjes heel geslaagd voor de beginnende lezer én om voor te lezen vanaf een jaar of vier. Het is ook heel dankbaar materiaal voor gebruik in de klas. De verhaaltjes zijn grappig en triest tegelijk en het lijkt me onmogelijk om niet van Stinkhond te houden. Ik ben er zeker van dat daardoor veel kinderen al zijn avonturen zullen willen lezen. Wat mij betreft mogen er dus nog veel delen volgen. Voor de serie geef ik graag vier sterren! ****
Kennen jullie Stinkhond al? Lijkt het wat voor jouw kinderen?
