Lees je wijs: Scheiden

op 21 september 2018 door Boekenbengels en Leesbeesten

Het is weer tijd voor Lees je wijs! Deze keer gaan we op zoek naar boeken rond het thema scheiden.

– door Joke –

Prinses Leentje en de weg naar het hart – Babette van Veen **

Prinses Leentje weet het zeker: haar ouders zijn knetter! Want wie moet er nou een ei met mes en vork eten? Welk kind mag geen vrolijke liedjes zingen? En welke ouders spreken geen woord meer met elkaar? Leentje heeft er helemaal genoeg van: ze gaat op zoek naar een manier om haar ouders weer gelukkig te maken! Leentje gaat op een avontuurlijke reis met leuke ontmoetingen.

Recent verscheen dit prentenboek voor 4+. Van Veen schreef eerder al Hartenvrouw, een boek over haar eigen echtscheiding. Het boek met Prinses Leentje is haar eerste kinderboek.

De cover oogt erg aantrekkelijk, zeker voor wie van een vleugje retro houdt. Dat doe ik – zelf val ik stilaan ook onder die noemer – en ik verwacht dan ook veel van de illustraties. Die werden gemaakt door Annelinde Tempelman. Ze maakt gebruik van een combinatie van collage en tekeningen. Een origineel concept en bij de personages werkt dit goed. Ook sommige achtergrondfoto’s zijn passend gekozen. Toch zijn er verschillende prenten die heel wat minder aanspreken. Dat is vooral het geval bij die pagina’s waar een landschap de achtergrond siert. Ze spreken niet aan, soortgelijke landschappen werden al vaak veel mooier gefotografeerd. De nodige magie ontbreekt om bij een, weliswaar modern, sprookje te passen. Ook storend is dat al meteen op bladzijde één tekst en illustratie niet bij elkaar passen.

Ze had golvend lang haar, lachende ogen en een schattig wipneusje.

Zoals je kan zien op de cover is er van golvend haar en lachende ogen geen sprake. Die lachende ogen passen trouwens ook niet bij wat Leentje voelt. Ze voelt zich eenzaam en boos omdat er te veel moet en omdat haar ouders amper praten met elkaar. Op de trouwfoto zouden de ouders zogenaamd stralen van geluk maar ook dat is niet te zien.

Prinses Leentje gaat in het boek op zoek naar het hart dat ze vanuit de torenkamer in de verte steeds ziet. Dat hart blijkt een regenboog te zijn maar dat is een beeld dat voor mij niet klopt. Waar ik dacht dat dit een verhaal over scheiden zou zijn, bleek de belangrijkste boodschap vooral dat je je hart moet volgen. De titel is dus wel goed gekozen. Tot het einde verwachtte ik dan ook dat Leentje ook echt haar gevoel zou volgen maar dat gebeurde helaas niet. Voor romantische zielen als ik een afknapper. Van Veen verwoordt wel mooi hoe de ouders nadat ze ontdekken niet meer verliefd te zijn, toch elkaars vriend willen zijn. Dat ze wel bij elkaar in het kasteel blijven wonen, kan kinderen die echt met een scheiding geconfronteerd worden, verwarren. Het is niet ondenkbaar dat zo’n kind bij het horen van dit verhaal daar onrealistische verwachtingen over krijgt. Het verhaal zit helemaal niet slecht ineen maar mist voor mij ontroering en magie.

Omdat ik als volwassene dit verhaal misschien anders ervaar dan kinderen, besloot ik om een stuk van het verhaal in de klas voor te lezen. Hoewel de leeftijdsaanduiding vanaf vier jaar is, lijkt de tekst me voor die leeftijd soms echt te moeilijk. Mijn publiek bestaat uit zevenjarigen en voor hen is dit verhaal wel goed te begrijpen. Tijdens het voorlezen, moet ik vaststellen dat de aandacht snel afdwaalt. Het boekje spreekt hen visueel wel aan en sommigen zullen het zeker zelf nog vastnemen om verder te lezen. Bij een volgend voorleesmoment verkiezen ze in plaats van het vervolg, een ander boek.

De lach hield zijn adem in – Margreet Schouwenaar en Esther Miskotte ****

Toen Lily Luit zag, wist ze het zeker: dit is hem. Ze trouwden en bouwden een huis. Anna kwam, en daarna Roos. De lach buitelde om het huis. Op een dag werd het koud en stil. Luit ging weg en keek niet om. Lily, Anna en Roos bleven achter. De lach hield zijn adem in. Een prentenboek over scheiding, verdriet en opnieuw beginnen. Voor iedereen vanaf 5 jaar.

Dit prentenboek verscheen al in 2015 maar ik kocht het onlangs voor mijn klasbib en het leent zich uitstekend om met jonge kinderen over een scheiding te spreken. Ondanks de korte, eenvoudige zinnen, weet Schouwenaar op een mooie, poëtische manier gevoelens weer te geven. Toch blijft het ook voor kleuters begrijpelijk.

Op een dag voelde Lily een lach, diep in haar buik. De lach die geluk heet. Ze noemden haar Anna.

De illustraties vormen een mooie aanvulling en verduidelijking bij de tekst. Zo bloeien de bloemen op het behang zolang het geluk voelbaar is in huis. Zodra het minder gaat, laten de behangbloemen hun kopje hangen. Zulke originele details maken prentenboeken ook voor volwassenen erg mooi. Ook de seizoenen, het weer en de dingen die mama en Anna doen, sluiten aan bij de gevoelens rond de scheiding. Dit is weer zo’n prentenboek dat je meerdere keren leest om telkens nieuwe dingen te ontdekken.