Regelmatig lezen we boeken uit een serie. Ben jij een bingelezer en lees je de hele reeks na elkaar? Vanaf nu kan je in deze nieuwe rubriek onze artikels over series terugvinden. Onze eerste Lees je serie gaat over de boeken van De verschrikkelijke Meneer Gom.

- door Joke -

Een verschrikkelijke serie?

Nee hoor, helemaal niet. Deze reeks bestaat in het Nederlands ondertussen uit drie boeken waarin Meneer Gom een rol speelt. De oorspronkelijk Britse serie bestaat uit negen delen waarvan het eerste in 2006 verscheen. De vertaling waar wij het hier over hebben, is uitgegeven bij Lannoo. In 2017 het eerste deel De verschrikkelijke Meneer Gom heeft een plan en in 2018 De verschrikkelijke Meneer Gom en de peperkoekmiljonair. Sinds april jongstleden ligt De verschrikkelijke Meneer Gom en de aardmannetjes in de winkel. Hoog tijd om nader kennis te maken vonden wij.

Dit derde deel is gelukkig vlot te lezen zonder dat je de andere delen kent. De verhalen spelen zich af in en rond het stadje Lamme Griemel en hebben met elkaar gemeen dat ze bol staan van de hilarische situaties. Het verhaal is ondergeschikt aan de humor.

In het nieuwste boek wordt mevrouw Schattig aangevallen door aardmannetjes waarop haar geliefde Vrijdag o’ Mijdag in een droom opdracht krijgt om de aardmannetjes eens goed de waarheid te gaan vertellen. Samen met Polly gaat hij op weg maar onderweg moeten ze naast de aardmannetjes o.a. ook zwaarden, heksen en een augurk trotseren. Maar wat heeft Meneer Gom met dit alles te maken?

*Maak kennis met deze serie via dit filmpje:

Verschrikkelijke makers? Gelukkig niet.

Auteur

Andy Stanton (1973) woont in Londen en blijkt een creatieve duizendpoot. Voor hij kinderboeken ging schrijven was hij onder andere cartoontekenaar en stand-upcomedian en hij zingt ook, al betwijfel ik of hij dat laatste professioneel doet. Oordeel zelf en maak kennis met Stantons absurde humor die ook in het boek volop terug te vinden is.

De vertaling van de Nederlandstalige boeken werd gedaan door Edward van de Vendel (1964), zelf een veelzijdig schrijver. Met alle woordgrapjes en gekke namen en woorden in het boek, zal Van de Vendel zijn werk gehad hebben maar hij heeft deze moeilijke taak met succes volbracht. Enig puntje van kritiek vind ik het veelvuldig voorkomen van foutief taalgebruik door verschillende personages. Wellicht zal dit ook zo zijn in de originele versie maar mij persoonlijk stoort het wel. Vlaamse lezertjes zullen niet alles begrijpen. Vaak wordt de eind n weggelaten bij een woord en dit is sowieso al een veelvoorkomende spellingfout bij kinderen. Net als p schrijven in plaats van b en ‘lek’ in woorden met ‘lijk’. Door het hier zo vaak te zien staan krijgen ze de indruk dat het zo hoort of mag.

Aardmannen’, vervolgde hij. ‘Het moment is eindelek daar. Vandaag begeve we ons in de tunnel die we gebouwd hebbe. Ik hep nooit verteld waarom we dat dede, maar nu dus wel.

Illustrator

Tekenaar van de Nederlandstalige versie is de Vlaamse Mattias De Leeuw(1989). Voor zijn afstudeerproject, het prentenboek De steltenloper ontving hij meteen al een Boekenpluim.

De zwart-wittekeningen die hij in de Meneer Gom boeken gebruikt zijn ruw maar passen goed bij het verhaal en de sfeer van het boek. Je kan wel merken dat hij zich heeft laten inspireren door Quentin Blake, een stijl die past bij dit soort humorboeken. Zelf ben ik niet zo’n fan van het werk in deze serie. In andere boeken van De Leeuw herken je wel zijn stijl maar het gebruik van kleur maakt het allemaal wat zachter en fijner. Daar valt zijn kunde meer op.

Verschrikkelijke personages?

Sommige, wat ze wel allemaal zijn, is verschrikkelijk gek.

Hoewel Meneer Gom het titelpersonage is, is hij zeker niet de held van het verhaal. Integendeel. Hij is echt een verschrikkelijke man die alles haat wat leuk is – zoals kinderen – en verder is hij heel lui en vies. Hij is vals en probeert steeds de mensen in Lamme Griemel lastig te vallen. Daarbij krijgt hij hulp van zijn kwade compagnon, Willem Wilhelmus De Derde alias Worstwichelaar.

De negenjarige Polly is eigenlijk het belangrijkste personage in deze reeks, dapper en eerlijk. Vrijdag o’Mijdag is een gekke oude man, echtgenoot van mevrouw Schattig – een schat van een vrouw natuurlijk die een snoepwinkeltje heeft. Vrijdag roept nogal vaak ‘De waarheid is een citroengebakje’. En verder krijgen ze ook nog hulp van Alex Tolman, een peperkoeken mannetje van amper 15.24 cm groot, met elektrische spieren en tevens schooldirecteur van het Sint-Pterodactylus College voor de Armen.

Het verschrikkelijke verdict…

Zoals je uit al het bovenstaande kan opmaken hebben we hier te maken met pure kolder. Absurde humor, flauwe moppen en woordspelingen, het is allemaal in overvloed aanwezig. De sfeer is erg druk en maakt dat je vanzelf haastig doorleest wat bij momenten zelfs vermoeiend is.

Polly stak een vuurtje aan en Vrijdag vond een wild konijn om te koken, wat goed uitkwam, want hij was zelf te moe om te koken.

Wat niet aanwezig is, is een samenhangend verhaal, een thema, uitgediepte personages of prachtige zinnen. Maar dat is dan ook niet de bedoeling. Deze serie heeft als doel te doen lachen en dat zal zeker lukken bij de doelgroep van 7 tot 9 jarigen. Zelfs iets oudere kinderen zullen van de grappen kunnen genieten. Dit zijn boeken die ideaal zijn om voor te lezen al doe je dat best niet als je wil dat de kinderen rustig worden.

Het is niet mijn favoriete genre al hou ik erg van humor. Ik geef het boek drie sterren maar omdat ik weet dat kinderen gek zijn op dit soort grappen en het dus een ideaal boek is om kinderen die niet graag lezen toch met hun neus in de boeken te krijgen,wilde ik eerst een extra ster geven. Vooral daarom, om dat o zo belangrijke leesplezier. Maar het helemaal op niets slaande extra hoofdstuk achteraan doet me mijn mildheid vergeten.

Welke serie bezorgde jou en/of je kinderen al veel leesplezier?

Over welke serie hoop je in de toekomst in deze rubriek te lezen?